εκ του προηγουμένου …
… Κι όμως ούτε ένα “ουφ” δεν ακούστηκε από τα χείλη του καλού μου, ούτε μια βαρυγκώμια.
Κι ας τριγυρνούσαμε στα σοκάκια και τους δρόμους της Αδριανούπολης για τρεις ολόκληρες ώρες κάτω από τον ήλιο. Κι ας ήταν φορτωμένος σαν υποζύγιο, για να το θέσω κομψά, κουβαλώντας βάζα με πετιμέζι από κείνο το ωραίο μπακαλικάκι και βάζα με ταχίνι ολικής από το διπλανό παραδοσιακό μαγαζάκι και μπόλικη κόκκινη φακή από το παραδίπλα μαγαζάκι και κουτιά με σιροπιαστά από όλα τα μπακλαβατζίδικα που βρήκαμε μπροστά μας και … και … και …
Ούτε διαμαρτυρήθηκε, ούτε γκρίνιαξε, ούτε δυσανασχέτησε. Ακόμη κι όταν απομακρυνθήκαμε από τα κεντρικά τετράγωνα με κίνδυνο να χαθούμε. Ακόμα κι όταν - στρίβοντας σε κάθε δρομάκι που έβρισκα μπροστά μου παριστάνοντας τον “έχω μύτη εγώ, Αννέτα” που ακολουθούσε τη μύτη και το ένστικτό του, έφτασα σε μια παλιά συνοικία χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα για το πώς θα ξαναγυρίσουμε στο κέντρο.
Εκεί όμως βρήκα το μικρό εργαστήριο που έφτιαχνε γιουφκά – το παραδοσιακό τούρκικο φύλλο για πίτες και μπουρέκια, αλλά και τα ζυμαρικά που μοιάζουν με τις δικές μας χυλοπίτες.
Τυρόπιτα με φύλλο γιουφκά
υλικά:
3 μεγάλα φύλλα γιουφκά
250 γρ. φέτα και 250 γρ. ανθότυρο ή 500 γρ. φέτα
1 αγελαδινό γιαούρτι
(χρησιμοποιώντας για μεζούρα το κεσεδάκι του γιαουρτιού): 1 κεσεδάκι γάλα
1/2 κεσεδάκι λάδι
1 αυγό (ή και 2)
άνηθος ή δυόσμος (προαιρετικά)
Τελειώνουμε τις στρώσεις με φύλλο, το λαδώνουμε, χαράζουμε την πίτα και την περιχύνουμε με το υπόλοιπο μίγμα του γάλακτος.
… Κι όμως ούτε ένα “ουφ” δεν ακούστηκε από τα χείλη του καλού μου, ούτε μια βαρυγκώμια.
Κι ας τριγυρνούσαμε στα σοκάκια και τους δρόμους της Αδριανούπολης για τρεις ολόκληρες ώρες κάτω από τον ήλιο. Κι ας ήταν φορτωμένος σαν υποζύγιο, για να το θέσω κομψά, κουβαλώντας βάζα με πετιμέζι από κείνο το ωραίο μπακαλικάκι και βάζα με ταχίνι ολικής από το διπλανό παραδοσιακό μαγαζάκι και μπόλικη κόκκινη φακή από το παραδίπλα μαγαζάκι και κουτιά με σιροπιαστά από όλα τα μπακλαβατζίδικα που βρήκαμε μπροστά μας και … και … και …
Ούτε διαμαρτυρήθηκε, ούτε γκρίνιαξε, ούτε δυσανασχέτησε. Ακόμη κι όταν απομακρυνθήκαμε από τα κεντρικά τετράγωνα με κίνδυνο να χαθούμε. Ακόμα κι όταν - στρίβοντας σε κάθε δρομάκι που έβρισκα μπροστά μου παριστάνοντας τον “έχω μύτη εγώ, Αννέτα” που ακολουθούσε τη μύτη και το ένστικτό του, έφτασα σε μια παλιά συνοικία χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα για το πώς θα ξαναγυρίσουμε στο κέντρο.
Εκεί όμως βρήκα το μικρό εργαστήριο που έφτιαχνε γιουφκά – το παραδοσιακό τούρκικο φύλλο για πίτες και μπουρέκια, αλλά και τα ζυμαρικά που μοιάζουν με τις δικές μας χυλοπίτες.
Θαρρετά μπήκα κι άρχισα να περιεργάζομαι το μαγαζάκι μια σταλιά, δύο επί τρία. Υπήρχε ένας λοφίσκος από φρεσκοανοιγμένα στρογγυλά φύλλα, υπερδιπλάσια από τα συνηθισμένα –ό,τι πρέπει για πίτα σε λεπτό σινί και ψήσιμο στη γάστρα- κι ένα σωρό ζυμαρικά, μικρά και μεγαλύτερα.
Ο ιδιοκτήτης περίμενε να του πω τι θα πάρω. Και περίμενε και περίμενε και περίμενε. Και τώρα, πώς συνεννοούνται;
Με το κομμάτι τα πουλάνε ή με το κιλό; Και πώς να τα ζητήσω; Με νοήματα, γράφοντας σε χαρτάκια ποσότητες και ποσά –και βήχοντας σαν τρελή από το αλεύρι που βρισκόταν παντού και το εισπνέαμε με κάθε ανάσα- έφυγα κρατώντας θριαμβευτικά μπόλικα φύλλα και δυο σακούλες με μαντί.
Με το κομμάτι τα πουλάνε ή με το κιλό; Και πώς να τα ζητήσω; Με νοήματα, γράφοντας σε χαρτάκια ποσότητες και ποσά –και βήχοντας σαν τρελή από το αλεύρι που βρισκόταν παντού και το εισπνέαμε με κάθε ανάσα- έφυγα κρατώντας θριαμβευτικά μπόλικα φύλλα και δυο σακούλες με μαντί.
Θα φτιάξω με το γιουφκά την αγαπημένη μου ηπειρώτικη κοτόπιτα. Και μάλιστα στο μεγάλο ταψί του φούρνου, να την ευχαριστηθεί κι ο ακριβός μου και να ανταμειφθεί για την υπομονή και την καρτερικότητά του. Εξάλλου θα τις ξαναχρειαστώ στην επόμενη επιδρομή μου.
Και με τα φύλλα που θα περισσέψουν, θα φτιάξω μια τυρόπιτα με τον τούρκικο τρόπο …
Και με τα φύλλα που θα περισσέψουν, θα φτιάξω μια τυρόπιτα με τον τούρκικο τρόπο …
Τυρόπιτα με φύλλο γιουφκά
υλικά:
3 μεγάλα φύλλα γιουφκά
250 γρ. φέτα και 250 γρ. ανθότυρο ή 500 γρ. φέτα
1 αγελαδινό γιαούρτι
(χρησιμοποιώντας για μεζούρα το κεσεδάκι του γιαουρτιού): 1 κεσεδάκι γάλα
1/2 κεσεδάκι λάδι
1 αυγό (ή και 2)
άνηθος ή δυόσμος (προαιρετικά)
Ανακατεύουμε το γάλα με το λάδι, το γιαούρτι και το αυγό.
Λαδώνουμε το ταψί και ραντίζουμε τον πάτο με λίγο από το μείγμα του γάλακτος.
Απλώνουμε φύλλο και το ραντίζουμε κι αυτό με το μείγμα του γάλακτος.
Τρίβουμε από πάνω το τυρί, πασπαλίζουμε με άνηθο και πιπέρι και συνεχίζουμε σε στρώσεις, μέχρι να τελειώσει το φύλλο και το τυρί.
Επειδή το φύλλο αυτό είναι πολύ μεγάλο, το κόβουμε σε κομμάτια και το χρησιμοποιούμε για τις στρώσεις. Μπορούμε ωραιότατα να κάνουμε την πίτα και με παραδοσιακό φύλλο για πίτα.
Επειδή το φύλλο αυτό είναι πολύ μεγάλο, το κόβουμε σε κομμάτια και το χρησιμοποιούμε για τις στρώσεις. Μπορούμε ωραιότατα να κάνουμε την πίτα και με παραδοσιακό φύλλο για πίτα.
Τελειώνουμε τις στρώσεις με φύλλο, το λαδώνουμε, χαράζουμε την πίτα και την περιχύνουμε με το υπόλοιπο μίγμα του γάλακτος.
Αφήνουμε την πίτα να τραβήξει τα υγρά, για να φουσκώσει και να αφρατέψει στο ψήσιμο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 50΄ περίπου, φροντίζοντας να ροδίσει ομοιόμορφα από πάνω και από κάτω.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 50΄ περίπου, φροντίζοντας να ροδίσει ομοιόμορφα από πάνω και από κάτω.
