Ελαφρύ κέικ πορτοκαλιού …

... Κάθε πρωί που κίναγα να πάω στη δουλειά, έτρεχα σαν το Βέγγο και χειρότερα.

Με το ένα χέρι να ετοιμάζω πρωινό για τη χαϊδεμένη μου, με το άλλο το πρωινό και το κολατσιό του καλού μου για το γραφείο, με το άλλο - προστάτιδα και πολιούχος μου η Ινδή θεά Κάλι με τα τέσσερα χέρια - το κολατσιό για το σχολείο και με το ένα χέρι που περισσεύει να στρώνω κανά κρεβάτι, να ντύνομαι, να ταΐζω τη γάτα, να …, να …, να …, να στα μούτρα μου!

Μόνη λύση, η προεργασία και τα αποθέματα. 

Να υπάρχει πάντα ένα κέικ για πρωινό. Πότε μπανάνας με σοκολάτα ή με γλάσσο πορτοκαλιού,  πότε το κλασσικό μαρμπρέ, ένα ζουμερό και πανεύκολο κέικ με φράουλες όταν είναι η εποχή τους, ένα αφράτο κέικ καρότου για την κόρη μου, ένα πιο ελαφρύ και νηστίσιμο κέικ κακάο με γάλα σόγιας, ένα σούπερ υγιεινό κέικ ολικής άλεσης με καρότο και ινδοκάρυδο, ένα στιβαρό και λίγο παλιομοδίτικο κέικ λαδιού με σταφίδες και, οπωσδήποτε μία φορά το δεκαπενθήμερο, το αγαπημένο μας κέικ κέικ με νιφάδες βρώμης.

Όσο για κολατσιό ιδανική λύση είναι τα κοσμοπολίτικα raspberry muffins, τα ελληνικότατα ατομικά κέικ με σταφίδες, οι σπιτικές μπουκιές δημητριακών, τα μυρωδάτα ατομικά κέικ με καφέ, τα ζουμερά και εθιστικά σοκολατένια μάφινς, τα μαλακά μπισκότα με φουντούκια και μπανάνα,

Κι αν θέλουμε κάτι αλμυρό για κολατσιό να τονωθούμε και να ζωηρέψουμε, παίρνουμε μαζί μια-δυο φετούλες αλμυρό κέικ, 2-3 scones με τσένταρ και μπέικον να κεράσουμε και το συνάδελφο που θα ζηλέψει, ελιοπιτάκια για λίγο πιο έντονη γεύση, μάφινς με κολοκυθάκι και ανθότυρο, ακόμη και κριτσίνια με πάστα ελιάς.

Κι έτσι περνούν τα πρωινά κι έτσι περνούν τα χρόνια

κι είν’ μαθημένα τα βουνά από βροχές και χιόνια …

Ελαφρύ κέικ με πορτοκάλι

υλικά: 

1 κούπα καλαμποκέλαιο

1 κούπα ζάχαρη

2 κούπες κόκκινη φαρίνα

65 γρ. μαργαρίνη

2 αυγά

χυμός και ξύσμα από ένα πορτοκάλι

1 βανίλια

1/2 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ

Ρίχνουμε τη μαργαρίνη στο καλαμποκέλαιο και τα ζεσταίνουμε μαζί στα μικροκύματα. 

Προσθέτουμε τη ζάχαρη και χτυπάμε το μείγμα με το μίξερ, μέχρι να λυώσει η ζάχαρη. 

Ρίχνουμε τα αυγά, το χυμό, το ξύσμα πορτοκαλιού, τη βανίλια, το μπέικιν πάουντερ και τελευταίο το αλεύρι.

Αδειάζουμε σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα του κέικ.

    

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 45΄ περίπου. 

Μόλις κρυώσει λίγο, ξεφορμάρουμε το κέικ και πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.

       

Σαλάτα με φράουλες και χαλούμι …

... Θα έχεις παρατηρήσει ότι έχω μια αδυναμία στο Jamie Oliver. Μου ταιριάζει η φιλοσοφία του, το στυλ μαγειρικής και οι συνταγές του κι ό,τι δικό του έχω φτιάξει ήταν εξαιρετικό.

Παρακολουθώ ανελλιπώς και με ευλάβεια τις εκπομπές του, κρατώντας σημειώσεις με όρεξη και προσοχή μεγαλύτερη από εκείνη που επεδείκνυα κατά τις φοιτητικές παραδόσεις.
Διαολίζομαι μόνο που προβάλλονται Σαββατοκύριακο.
Γιατί όταν δω κάτι που τραβάει την προσοχή μου, με τρώνε τα χέρια μου να το φτιάξω αμέσως.
Όσο εξοπλισμένα κι αν είναι τα ντουλάπια μου όμως, πάντα κάτι θα λείπει κι εγώ θα τρώγομαι μέχρι τη Δευτέρα που θα κάνω τις απαραίτητες προμήθειες για να μπω πλησίστια στην κουζίνα μου.

Στο σαββατιάτικο επεισόδιο για τις φράουλες ο φίλος μου ο Jamie έφτιαξε πρώτη-πρώτη μια ενδιαφέρουσα σαλάτα.
 Ξεκίνησε τηγανίζοντας χαλούμι – πάντα έχω ένα πακετάκι στο ψυγείο. Συνέχισε με φράουλες και μαρούλι – για καλή μου τύχη, οι πρώτες φράουλες πήραν ήδη να κοκκινίζουν στο παρτεράκι μου. Όσο για τα μαρούλια, φρεσκοφυτεμένα μεν, θα έδιναν παρόλα αυτά τα λίγα φυλλαράκια που απαιτούνταν.
Δυόσμο και βασιλικό έχω πάντα στις γλάστρες, οπότε … έχω όλα τα απαραίτητα.

Και τότε βγάζει απ’ το ψυγείο του το σπεκ, για το κάτι παραπάνω στη σαλάτα. Τώρα; Έφτασα στην πηγή και δε θα πιω νερό; Μετά το στιγμιαίο πανικό ανέσυρα θριαμβευτικά από το ψυγείο μου τις 4 τελευταίες λωρίδες από το εξαιρετικό καπνιστό χοιρινό του Μπέλλη, που αγόρασα περαστική από τη Φλώρινα. Σ' έφαγα μουστάκια ...

Σαλάτα με φράουλες και χαλούμι 

υλικά: 

200 γρ. φράουλες

4 φέτες χαλούμι

4 φέτες καπνιστό χοιρινό

ανάμεικτα φύλλα σαλάτας (μαρούλι, λόλο ρόσο)

λάδι, βαλσαμικό ξύδι, ελάχιστο λεμόνι

μέντα, βασιλικός

Κόβουμε τις φράουλες στη μέση και τις ραντίζουμε με λάδι, ξύδι και ελάχιστο λεμόνι. Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε απαλά.

Βάζουμε από ένα φύλλο βασιλικού σε κάθε φέτα τυριού και το πιέζουμε να κολλήσει. 

Τηγανίζουμε το χαλούμι και από τις δύο πλευρές μέχρι να ροδίσει.

Βάζουμε σε μπωλ λίγα φύλλα σαλάτας και λίγες φράουλες και ραντίζουμε με λάδι και ξύδι. 

Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα και τις φράουλες, τη μέντα και το βασιλικό.

Από πάνω βάζουμε το καπνιστό χοιρινό και το χαλούμι και ραντίζουμε ξανά με λίγο λάδι και ξύδι.

Σερβίρουμε.

 

Τάρτα με βύσσινα …

Όταν ήμουν …όχι δάσκαλος – αυτός ήταν ο Κονδυλάκης - όταν ήμουν έγκυος λοιπόν, δε ζητούσα όλα αυτά τα παράξενα που, εκ της θέσεώς μου και σύμφωνα με την παράδοση, όφειλα να ζητήσω.
Τουτέστιν δεν έστελνα τον άντρα μου χαράματα να βρει κοντοσούβλι, δε γύρευα ξυλάγγουρο το μεσοχείμωνο σαν τη γριά της παροιμίας, δε χτύπαγα τις πόρτες των γειτόνων μόλις μου μύριζε το φαγητό τους, δεν έγερνα ημιλιπόθυμη μόλις τρύπωναν απ’ το παράθυρο τα αρώματα απ’ τον κοντινό φούρνο και γενικά άφησα να χαθεί ανεκμετάλλευτη η μοναδική μου ευκαιρία να τρέξω λίγο τους οικείους με μικρά, χαριτωμένα (;) καψωνάκια.
Θεωρώ ότι όλη αυτή η ιστορία έχει τις ρίζες και την εξήγησή της στην ανάγκη που ένιωθαν παλιά οι γυναίκες – στην πλειοψηφία τους ταλαιπωρημένες, κουρασμένες και συχνά στο περιθώριο – να γίνουν για λίγο, με την ευκαιρία της εγκυμοσύνης και υπό το φόβο να χάσουν το παιδί, από κομπάρσες πρωταγωνίστριες, από δούλες κυρές, από γκαρσόνια πελάτες. Ο κόσμος άλλαξε αλλάξαν οι καιροί, αλλά όλα αυτά έμειναν κι ακόμα τηρούνται από πολλούς, ίσως από πρόληψη, ίσως από ανάγκη ακόμη. 

Εγώ πάντα μου τα κορόιδευα, κι όμως …
Υπήρξε μια φορά, μόνο μια φορά – σαν το Μακεδόνα- που θέλησα κάτι. Ένιωσα την έντονη και ακατανίκητη ανάγκη να πιω βυσσινάδα. Σιγά το δύσκολο θα μου πεις. Δεν κουβαλάω τα χρόνια του Μαθουσάλα αλλά πριν από  όχι πάρα πολλά χρόνια, δεν υπήρχε η σημερινή αφθονία προϊόντων. Κι έτσι τη λύση έδωσε η κλασική συμπυκνωμένη βυσσινάδα – ήπια δυο γουλιές και μου πέρασε ο καημός.
Μου έμεινε όμως η βυσσινολατρεία, την οποία φαίνεται ότι κληροδότησα και στην κόρη μου. Η βυσσινάδα Έψα έχει μόνιμη και περίοπτη θέση στα ράφια μας, το ίδιο και η κονσέρβα Kyknos με τα βύσσινα. Είτε για  μπλακ φόρεστ είτε για μια …

Τάρτα με βύσσινα

 

υλικά:

Για τη ζύμη:

125 γρ. μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
350 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3/4 κούπας ζάχαρη άχνη
1/2 κούπα ηλιέλαιο
1/2 κεσεδάκι γιαούρτι

1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ

Για τη γέμιση:

540 γρ. βύσσινα σε σιρόπι ( 350 γρ.στραγγισμένα)     
3 κουταλιές ζάχαρη
2 κουταλιές νισεστές (άμυλο καλαμποκιού)
1 βανίλια

Φτιάχνουμε τη ζύμη αναμειγνύοντας τα υλικά και ζυμώνοντας απαλά (εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έτοιμη ζύμη για τάρτα ή ζύμη κουρού). 

Στρώνουμε τη ζύμη σε ταρτιέρα, την τρυπάμε παντού με πηρούνι, απλώνουμε στην επιφάνειά της μια λαδόκολλα και τη γεμίζουμε με φασόλια.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 20΄. 

Αφαιρούμε τα φασόλια και τη λαδόκολλα και ψήνουμε για άλλα 20΄περίπου.

 

Στραγγίζουμε τα βύσσινα, κρατώντας το σιρόπι τους, και τα απλώνουμε στην επιφάνεια της τάρτας.

Βάζουμε σε κατσαρολάκι με το σιρόπι, τη ζάχαρη, το νισεστέ και τη βανίλια σε σιγανή φωτιά και ανακατεύομε καλά με τον αυγοδάρτη.

Μόλις η κρέμα αρχίσει να πήζει, τη βράζουμε για 1΄ ακόμη και αποσύρουμε από τη φωτιά. 

Αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά και την αδειάζουμε ομοιόμορφα πάνω από τα βύσσινα.

 

Αφήνουμε την τάρτα στο ψυγείο. 

Πριν τη σερβίρουμε, την πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη και τριμμένη σοκολάτα. 

Αν θέλουμε, γαρνίρουμε με αμύγδαλο φιλέ και σιρόπι σοκολάτα.

Κουλούρα σφολιάτας με ξηρούς καρπούς …

… Θα μου βάλεις την κουλούρα
και θα πεις κι ένα τραγούδι.
  Τραγούδι μπορεί να μην είπες, αλλά την κουλούρα μου την έβαλες. Στο κεφάλι αρχικά, στο λαιμό κατά καιρούς - αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Ιδού λοιπόν. Κουλούρα έδωσες, κουλούρα θα λάβεις …

Κουλούρα σφολιάτας με ξηρούς καρπούς

υλικά:

70 γρ. καρύδια
30 γρ. σουσάμι
40 γρ. ξανθές σταφίδες
40 γρ. μαύρες σταφίδες
2 κουταλιές καστανή ζάχαρη
κανέλλα

   1 φύλλο σφολιάτας

Για επάλειψη:

    1 αυγό ή λίγο γάλα
καστανή ζάχαρη

Κόβουμε στο multi μαζί τα καρύδια και τις σταφίδες και τα ανακατεύουμε με τη ζάχαρη, το σουσάμι και την κανέλλα. 

Ανοίγουμε τη σφολιάτα και απλώνουμε τη γέμιση.

  

Αλείφουμε τις άκρες με αυγό ή γάλα και τυλίγουμε ρολό. 

Χαράζουμε σε κομμάτια 2-3 εκ. προσέχοντας να μην κόψουμε το ρολό μέχρι κάτω.

           
      

Κλείνουμε το ρολό σε κουλούρα, ανοίγοντας και γυρνώντας ελαφρά προς τα κάτω το κάθε κομμάτι. 

Αλείφουμε με αυγό ή γάλα και πασπαλίζουμε με λίγη καστανή ζάχαρη.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄- 45΄.

  

Θα μου βάλεις την κουλούρα
(Μανώλης Χιώτης – Κώστας Κοφινιώτης)

Κις λωραίν με πράσα ...

                … Όταν έχεις μαγειρεμένα τέτοια γλυκύτατα πράσα που λυώνουν στο στόμα κι είναι ήδη εμπλουτισμένα με τυριά και κρέμα γάλακτος, είναι αμαρτία να μην κάνεις το επόμενο βήμα για να φτιάξεις μια ωραιότατη κις λωραίν. Χρειάζονται μόνο 2  υλικά ακόμη και ελάχιστος κόπος …

Κις λωραίν με πράσα



  



υλικά:
 μαζώματα από μαγειρεμένα πράσα με τυριά
3-4 λωρίδες μπέικον
2 φύλλα έτοιμη ζύμη κουρού
1-2 κουταλιές τυρί κρέμα (προαιρετικά)

Βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα και στρώνουμε το ένα φύλλο ζύμης. 

Το τρυπάμε παντού με πηρούνι και στρώνουμε από πάνω, χιαστί, το δεύτερο φύλλο. 

Το τρυπάμε κι αυτό με πηρούνι.

Αν θέλουμε, απλώνουμε το τυρί κρέμα γύρω-γύρω, γυρίζουμε τη ζύμη που περισσεύει και κρύβουμε μέσα της το τυρί.

 

Ψήνουμε τη βάση της τάρτας σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 15΄.

Κόβουμε το μπέικον σε κομματάκια και το ροδίζουμε σε δυνατή φωτιά. 

Γεμίζουμε τη βάση της τάρτας με τα πράσα και ρίχνουμε από πάνω το μπέικον.

 

 

Ψήνουμε για άλλα 30΄-35΄.

    
   

     
 

Παγωμένο γλυκό με φρούτα και γιαούρτι …

…Γύρω-γύρω όλοι, στη μέση ο ;;; Και η κολοκυθιά αρχίζει:
- Να κάνει ο Αντώνης.
– Και γιατί να κάνει ο Αντώνης;
– Αμ, ποιος να κάνει;
– Να κάνει ο Αλέξης.
– Και γιατί να κάνει ο Αλέξης;
– Αμ, ποιος να κάνει;
– Να κάνει ο Βαγγέλης.
– Και γιατί να κάνει ο Βαγγέλης;
– Αμ, ποιος να κάνει;
– Να κάνει ο Φώτης.
 – Και γιατί …

Να κάνει η μάνα, να ξεμπερδεύουμε; Έτσι κι αλλιώς γιορτάζει σήμερα, ας της κάνουμε ένα δώρο.
Μια γυναίκα χρειάζεται -μάνα, νοικοκυρά, οικονόμα. Αυτή που κρατάει το τιμόνι του σπιτιού, που είναι πρωθυπουργός κι όλοι οι υπουργοί μαζί.
Και Οικονομικών ‘τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι’ και Εσωτερικών
‘τα εν οίκω μη εν λύκω’ που έλεγε κι η ωραία του κουρέα
και Δημόσιας Τάξης ‘σταματήστε πια να δέρνεστε, αδέρφια είστε εσείς ή ο Ζαμπίδης;’  και Παιδείας ‘άνοιξε, παιδάκι μου και κάνα βιβλίο να ξεστραβωθείς, ας είναι κι ηλεκτρονικό’ 
και Προστασίας Περιβάλλοντος ‘θα κατεβάσει κανένας τα σκουπίδια ή να φωνάξω το Στάινμπεκ να ξαναγράψει το Άνθρωποι και ποντίκια ; ’ …

Έτσι κι εγώ ωσάν άλλος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσα τα φρούτα που είχαν απομείνει στο ψυγείο και τους ζήτησα να συνεργαστούν μεταξύ τους  και με το γιαούρτι που κόντευε να λήξει, για να προκύψει ο σχηματισμός ενός οικουμενικού παγωμένου γλυκίσματος …

Παγωμένο γλυκό με φρούτα και γιαούρτι



 



υλικά:
250 γρ. φράουλες
250 γρ. μπανάνες
250 γρ. ακτινίδια
1,5 κεσεδάκι γιαούρτι

Πολτοποιούμε στο μπλέντερ τις φράουλες, μαζί με μισό κεσεδάκι γιαούρτι. 

Στρώνουμε με διαφανή μεμβράνη μια φόρμα του κέικ, αδειάζουμε το μείγμα και αφήνουμε στην κατάψυξη για τουλάχιστον 30΄, μέχρι να αρχίσει να παγώνει.

Πολτοποιούμε και τις μπανάνες με μισό κεσεδάκι γιαούρτι και τις αδειάζουμε πάνω από τη στρώση με τις φράουλες. 

Αφήνουμε και πάλι στην κατάψυξη για 30΄. 

άνουμε το ίδιο και με τα ακτινίδια.

Όταν το γλυκό παγώσει, το ξεφορμάρουμε βουτώντας τη φόρμα σε καυτό νερό για λίγα δευτερόλεπτα.

 





Μπορούμε να κάνουμε όσες στρώσεις θέλουμε στα χρώματα που μας αρέσουν, υπολογίζοντας μισό κεσεδάκι γιαούρτι για κάθε 250 γρ. φρούτο. 

Διακοσμούμε και γαρνίρουμε κατά βούληση, με σιρόπι, σοκολάτα, τρούφα, φρέσκα φρούτα ή ξηρούς καρπούς.

Ρολό κιμά με βραστά αυγά …

… Μέσ’ το ψυγείο μου μετράω ένα, δύο και τρία
και τέσσερα αυγά,
πού ’χουν ξεμείνει απ’ το Πάσχα, κανείς δεν τα τρώει,
τι να κάνω πια μ’ αυτά;

Στην πατατοσαλάτα έβαλα δύο, στη σεφ άλλο ένα,
 βρες μου τι
αχ, βρες μου τι να κάνω τ’ άλλα, γιατί θα μου μείνουν 
 ως την Πεντηκοστή! ...

Ρολό κιμά με βραστά αυγά

     


υλικά:
400 γρ. μοσχαρίσιος κιμάς
400 γρ. χοιρινός κιμάς
1 ντομάτα τριμμένη
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 αυγό
2-3 φέτες μπαγιάτικο ψωμί
4-5 φέτες κίτρινο τυρί
4 βραστά αυγά
αλάτι, πιπέρι, θυμάρι ή ρίγανη (προαιρετικά)
λίγο γάλα

1 κιλό πατάτες
λάδι, ρίγανη, λίγο ζεστό νερό ή ζωμός






Μουσκεύουμε το ψωμί σε λίγο νερό (ή γάλα ή κρασί), το στύβουμε και το ρίχνουμε στον κιμά, μαζί με το κρεμμύδι, τη ντομάτα και το αυγό. 

Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε μυρωδικά, λίγο γάλα (αν σηκώνει) και ζυμώνουμε πολύ καλά. 

Αφήνουμε τον κιμά στο ψυγείο να σφίξει για τουλάχιστον 30΄.

Ανοίγουμε τον κιμά πάνω σε λαδόκολλα και απλώνουμε τις φέτες του τυριού. 

Από πάνω βάζουμε τα αυγά.



 

 

Με τη βοήθεια της λαδόκολλας ανασηκώνουμε την άκρη και τυλίγουμε σφιχτά το ρολό.

 

Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε κυδωνάτες. 

Τις αλατοπιπερώνουμε, τρίβουμε από πάνω ρίγανη, ραντίζουμε με λάδι και περιχύνουμε με λίγο νερό ή ζωμό. 

Βάζουμε ανάμεσά τους το ρολό. 

Βρέχουμε τη λαδόκολλα, τη στύβουμε και καλύπτουμε από πάνω το ρολό.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς κελσίου, για 1 ώρα περίπου, προσθέτοντας αν χρειαστεί λίγο νερό ακόμη.

10΄ πριν το βγάλουμε, ξεσκεπάζουμε το ρολό για να πάρει χρώμα.

Κόβουμε σε ροδέλες και σερβίρουμε.

Μαρμελάδα ακτινίδιο …

… Άργησα σήμερα να κατέβω στη λαϊκή κι ο πάγκος με τα μήλα από τη Βέροια ήταν σχεδόν άδειος. Ίσα που πρόλαβα να πάρω λίγα ξινόμηλα και 5-6 από τα μικρά ασπροκόκκινα μηλαράκια που δεν ξέρω πώς τα λένε,  ξέρω όμως, πώς τα τρώνε.
Ακτινίδιο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Τέλειωσαν, μου είπε ο συμπαθέστατος κύριος. Και το χειρότερο, τέλειωσαν οριστικά, αφού ήταν τα τελευταία για φέτος. Να πω ότι δεν απογοητεύτηκα, θα πω ψέματα. Πήρα τα μήλα μου και ξεκίνησα να φύγω, όταν ο πωλητής με φώναξε να γυρίσω. Είχαν μείνει λίγα ακτινίδια σ’ ένα τελάρο, ήταν όμως λίγο παραγινωμένα, λίγο ατσούμπαλα, λίγο στραβοχυμένα. Αν τα ήθελα είπε, μου τα χάριζε. Και χωρίς να περιμένει απάντηση, γέμισε μια σακούλα και μου την έδωσε.
Ούτε εκείνος φτώχυνε, ούτε εγώ πλούτισα. Πόσο κοστίζει και κυρίως πόσο αξίζει μια χειρονομία;
Γιατί να μην είμαστε πιο γενναιόδωροι, δοτικοί και αυθόρμητοι;
Δεν τα φάγαμε τα ακτινίδια αυτά. Μαρμελάδα τα έκανα, να διατηρηθούν όσο γίνεται περισσότερο – και, μαζί τους, η καλοσύνη κι η απλοχεριά που τα συνόδευε …

Μαρμελάδα ακτινίδιο 

                
  

      υλικά:
1,5 κιλό ακτινίδια 
800 – 900 γρ. ζάχαρη
χυμός από μισό λεμόνι
1 φλυτζανάκι του καφέ νερό (προαιρετικά)

Καθαρίζουμε τα ακτινίδια και τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια. 

Τα βάζουμε να βράσουν σε βαθιά κατσαρόλα. 

Μόλις πάρουν βράση, προσθέτουμε τη ζάχαρη, ανακατεύουμε καλά και ρίχνουμε, αν χρειάζεται, το νερό. 

Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι να δέσει η μαρμελάδα.

5΄ πριν την κατεβάσουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού.

Αδειάζουμε με προσοχή σε αποστειρωμένα βαζάκια.