Κρέπες Συβαρίτισσα …

… Αρχαία ελληνική πόλις της νοτίου Ιταλίας. Γνωστή διά τον πλούτον και την τρυφηλότητα των κατοίκων της.
- Της νοτίου είπατε; Ύψιλον το δεύτερο; 
- Τι, τι; Σύβαρις; Ναι, ναι, ταιριάζει. Πού στο διάολο πάνε και τα βρίσκουνε για να ταλαιπωρούν τον κόσμο στα καλά καθούμενα; 

Αγανάκτησε ο Μαυρογιαλούρος, ιδέα δεν είχε για τη Σύβαρη, δεν είχε γράψει ακόμη κι η Λιλή Ζωγράφου τη Συβαρίτισσά της – όχι δηλαδή που θα τη διάβαζε κι αν την είχε γράψει.
Κι ας μιλούσε για κείνη την αποικία των Αχαιών, από τις πρώτες που αναστήθηκαν στα νότια της Ιταλίας γύρω στα 725 π.Χ. Μια πόλη-κράτος πάμπλουτη, δημοκρατική, με ειρηνόφιλη συνείδηση κι ευτυχισμένο λαό. Πόλη λιχούδα, λαίμαργη, φιλήδονη, φιλόμουση, γεμάτη σεβασμό για την ελευθερία των ανθρώπων και τους πολίτες γεμάτους σεβασμό για τον πλησίον τους.
Κάτι απ’ όλα αυτά, ή όλα μαζί, θα ενέπνευσε την Ιζαμπέλ Αλιέντε να βαφτίσει τις κρέπες της, τις γεμιστές με σύκο και καρύδια …

Κρέπες Συβαρίτισσα

υλικά:
6 κρέπες
2 φλυτζάνια φρέσκα σύκα
4 κουτ. σούπας ζάχαρη
4 κουτ. σούπας κοπανισμένα καρύδια
2 κουτ. γλυκού κονιάκ
1 πρέζα μοσχοκάρυδο

κρέμα σαντιγύ

Φτιάχνουμε τη ζύμη με βάση οποιαδήποτε συνταγή χρησιμοποιούμε (αναλυτικές οδηγίες εδώ).
Ζεσταίνουμε πολύ καλά το τηγάνι-κρεπιέρα και βάζουμε ελάχιστη μαργαρίνη. Μόλις λυώσει ρίχνουμε στο κέντρο του τηγανιού λίγο χυλό και γυρίζουμε το τηγάνι κυκλικά για να απλωθεί παντού. Όταν πάρουν χρώμα οι άκρες από κάτω, τις ξεκολλάμε προσεκτικά με σπάτουλα γύρω-γύρω.

Με τη βοήθεια της σπάτουλας, ή πετώντας την στον αέρα, γυρνάμε την κρέπα από την άλλη πλευρά. Συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσει ο χυλός, βάζοντας τις έτοιμες κρέπες τη μία πάνω στην άλλη, για να κρατιούνται ζεστές.

 


Ξεφλουδίζουμε τα σύκα και τα πατάμε με πηρούνι. Τα ανακατεύουμε με τη ζάχαρη, τα καρύδια, το κονιάκ και το μοσχοκάρυδο.

Γεμίζουμε με την κρέμα αυτή τις κρέπες και τις διπλώνουμε στη μέση.

 

Τις διπλώνουμε άλλη μια φορά στη μέση φτιάχνοντας ‘μαντηλάκια’.

 

Κι αφήνουμε τη Σύβαρη να ξυπνήσει μέσα μας και να μας παρασύρει. Περιχύνουμε τις κρέπες με μέλι ή σιρόπι σοκολάτας, τις πασπαλίζουμε με καρύδια, τις γαρνίρουμε με σαντιγύ ή παγωτό …

Φευ, όπως αδιάψευστα δηλούν οι φωτογραφίες, η Σύβαρις παρέμεινε μακρινή κι αποφύγαμε ακρότητες και λαιμαργίες.
Φιληδονίες; …

Ντομάτες γεμιστές με καλαμπόκι, φασόλια και τυρί …

… Είπαμε, δεν είμαι και παιδούλα αλλά δεν είμαι και σαν την Πελοπόννησο. Αγέννητη μπορεί να μην ήμουν όταν προβαλλόταν Ο παράξενος ταξιδιώτης, αλλά σίγουρα ήταν αδύνατον να παρακολουθώ τον Αλεξανδράκη να καθηλώνει τα πλήθη με το μυστηριώδη χαρτοφύλακα μονίμως δεμένον με αλυσίδα στο χέρι του.

 

Ακουστά μόνο τον είχα τον παράξενο ταξιδιώτη και τον θυμήθηκα σήμερα που μπήκε στο σπίτι μου. Όχι ο ίδιος, γιατί τότε θα χρειαζόμουν τους ghostbusters ή θα γινόμουν πάμπλουτη κόβοντας εισιτήρια. Ένας μικρός παράξενος ταξιδιώτης σκαρφάλωσε στον τοίχο της κουζίνας μου κι έκοβε τις πρωινές του βόλτες όταν τον εντόπισα.
Ένα σαμιαμίδι ήταν, μικρό, τοσοδούλι, αλλά ορεξάτο και ζωηρό. Αυτό μας κοιτούσε αφ’ υψηλού κι εμείς στραβολαιμιάζοντας προς τα πάνω, όπως ο Μπόλεκ κι ο Λόλεκ.





Οι Ινδιάνοι της Αριζόνα το θεωρούσαν καλό οιωνό, στα νησιά της Πολυνησίας ήταν θεότητα και το λάτρευαν, στην Αφρική πάλι, αν έμπαινε σε καλύβα, έκαιγαν την καλύβα.
Θα ταυτιστώ με τους πρώτους και θα το εκλάβω ως μια εξωτική πινελιά καλοτυχίας. Εκτός του ότι χρειάζομαι επειγόντως λίγη καλή τύχη, το βρίσκω μάλλον υπερβολικό να κάψω το σπίτι μου για ένα σαμιαμίδι, όνομα και πράμα.
Και θα φτιάξω προς τιμήν του ένα φαγητό με καλαμπόκι και κόκκινα μεξικάνικα φασόλια …

Ντομάτες γεμιστές με καλαμπόκι, φασόλια και τυρί


  

υλικά: 
5 μέτριες ντομάτες
3/4 κούπας βρασμένο καλαμπόκι (από κονσέρβα)
1  κούπα κόκκινα φασόλια (kidney beans)
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 κούπα ψίχουλα από μπαγιάτικο ψωμί
3/4 κούπας ημίσκληρο τυρί με χαμηλά λιπαρά ή τσένταρ
ελάχιστη καυτερή πιπεριά ή λίγο μείγμα τσίλι
1 κουταλιά χυμός λεμονιού

Αφαιρούμε ένα καπάκι από τις ντομάτες και τις αδειάζουμε προσεκτικά με κουτάλι. Κρατάμε τη σάρκα για ντάκους, στραπατσάδες ή ντοματόρυζο και αλατοπιπερώνουμε τις ντομάτες.

 
Ζεσταίνουμε σε τηγάνι 2 κουταλιές λάδι και σωτάρουμε ελαφρά τα φρέσκα κρεμμυδάκια, κομμένα σε ροδέλες. Προσθέτουμε το καλαμπόκι και τα σωτάρουμε μαζί για 5΄. Ρίχνουμε τα φασόλια και το τσίλι και συνεχίζουμε για άλλα 5΄. Προσθέτουμε το μισό ψωμί, το μισό τυρί, το χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.

*Αν παραλείψουμε το τυρί ή το αντικαταστήσουμε με μη γαλακτοκομικό προϊόν, έχουμε ένα θρεπτικό και χορταστικό νηστίσιμο ή χορτοφαγικό πιάτο.

  

Μοιράζουμε τη γέμιση στις ντομάτες. 

 

Αναμειγνύουμε το υπόλοιπο ψωμί και το υπόλοιπο τυρί, ρίχνουμε 2 κουταλιές λάδι και καλύπτουμε τις ντομάτες. Τις ραντίζουμε με λάδι και σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο . 

 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 20΄ περίπου. Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο μέχρι να μαλακώσουν οι ντομάτες και να αποκτήσουν μια τραγανή ξεροψημμένη κρούστα.

 

Αφήνουμε τις ντομάτες να σταθούν για 5΄ και σερβίρουμε.

Κέικ βρώμης με ξερά σύκα …

… Εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θά ’ρθεις, είπε με αξιοπρέπεια το αποξηραμένο σύκο στο φρέσκο.
Συναντήθηκαν στο πάγκο της κουζίνας μου.
Το ένα, ολόφρεσκο, δροσερό, κομμένο πρωί-πρωί, διατηρούσε ανέπαφη τη ζουμερή του σάρκα, την καταπράσινη επιδερμίδα του, κι είχε όλη την έπαρση της νιότης του. Το άλλο, από τα τελευταία περσινά αποξηραμένα, ζαρωμένο, καφετί, ολόγλυκο παρόλα αυτά και διατηρώντας το περασμένο μεγαλείο που του έδινε η εκ Κύμης καταγωγή του.  
Δεν πήρα θέση στη διαμάχη. Τήρησα ελβετική ουδετερότητα κι έκανα τον κουφό και λίγο το χαζό – μάλλον γιατί πλησιάζω πια προς το αποξηραμένο κι ας είναι ευγενικός ο χρόνος μαζί μου.
Θα δώσω το φρέσκο στη δροσερή κορούλα μου κι εγώ θα πορευτώ  με τ’ αποξηραμένα. Θα τα ζωντανέψω και θα τους ξαναδώσω την παλιά τους αίγλη, σ’ ένα  …
 

Κέικ βρώμης με ξερά σύκα

 

υλικά:
200 γρ. αλεύρι βρώμης*
50 γρ. νισεστές ή κορν φλάουρ
3 αυγά
100 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
100 γρ. καστανή ζάχαρη
100 γρ. ξερά σύκα
50 γρ. φουντούκια
1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι

* Για να φτιάξουμε αλεύρι βρώμης, αλέθουμε στο multi ίση ποσότητα από νιφάδες βρώμης, μέχρι να γίνουν ψιλό αλεύρι.



Τρίβουμε τα φουντούκια στο multi. Βάζουμε τα σύκα να μουσκέψουν για 30΄σε ένα μπωλ με καυτό νερό, στο οποίο προσθέτουμε κι ένα φακελάκι αρωματικό τσάι. Όταν ενυδατωθούν, τα στραγγίζουμε καλά, τα στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας και τα ψιλοκόβουμε.

 



Μαλακώνουμε το βούτυρο στα μικροκύματα και το δουλεύουμε μαζί με τη ζάχαρη, με τον αυγοδάρτη, για 4΄-5΄. Ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά, τα σύκα, τα φουντούκια, μια πρέζα αλάτι και ανακατεύουμε καλά. Τελευταίο ρίχνουμε το αλεύρι βρώμης, μαζί με το νισεστέ και το μπέικιν.

Αδειάζουμε τη ζύμη σε φόρμα του κέικ με αντικολλητικό χαρτί, πασπαλίζοντας προαιρετικά την επιφάνειά του με νιφάδες βρώμης.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄ ή μέχρι να βγαίνει στεγνό ένα καλαμάκι για σουβλάκι που μπήγουμε στο εσωτερικό του.

 

Ξεφορμάρουμε το κέικ και το αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε σχάρα.
Αν θέλουμε το πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη. Σερβίρουμε κόβοντας χορταστικές, παλιωτικές φέτες.

 

Ντομάτες πανέ γεμιστές με πέστο …

… Συνδυασταί. Έτσι δεν έλεγαν Σκιαδαρέσης και Μάινας στο Βαλκανιζατέρ;

  

- Κομπίνα είναι ο συνδυασμός.
- Δηλαδή, εμείς οι δυο τώρα είμαστε συνδυασταί;
Κι εγώ τι είμαι; Κομπιναδόρος ή συνδυάστρια; Που σκέφτηκα να ενώσω δύο συνταγές εις σάρκαν μίαν; Και τι σάρκαν. Ζουμερή και γινωμένη. Οι πράσινες τηγανητές ντομάτες  συνδυάστηκαν με τις ψητές ντομάτες με πέστο και έδωσαν τις …

Ντομάτες πανέ γεμιστές με πέστο

   

υλικά:
ντομάτες μέτριες σε μέγεθος, γινωμένες αλλά σφιχτές
έτοιμη σάλτσα πέστο
ημίσκληρο τυρί (εδώ με χαμηλά λιπαρά) 
αυγά
καλαμποκάλευρο

Πλένουμε τις ντομάτες και τις κόβουμε σε ισόπαχες ροδέλες. Απλώνουμε σε μια ροδέλα λίγο πέστο, βάζουμε από πάνω λίγο τυρί και την καλύπτουμε με μια δεύτερη ροδέλα ντομάτας.

Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο, φτιάχνοντας όσα “σαντουιτσάκια” ντομάτας θέλουμε. Χτυπάμε δυο αυγά σε ένα βαθύ πιάτο και βάζουμε σε ένα δεύτερο πιάτο καλαμποκάλευρο.

Βουτάμε κάθε σαντουιτσάκι πρώτα στο αυγό και ύστερα το περνάμε από το καλαμποκάλευρο, φροντίζοντας να καλυφθεί παντού από το αλεύρι.

Ζεσταίνουμε ηλιέλαιο σε αντικολλητικό τηγάνι και τηγανίζουμε τις ροδέλες σε μέτρια φωτιά.

Μόλις ροδίσουν από τη μία πλευρά τις γυρνάμε προσεκτικά και από την άλλη, ξεκινώντας από τις ροδέλες που βάλαμε πρώτες στο τηγάνι. Τις γυρνάμε τουλάχιστον δύο φορές από κάθε πλευρά, για να κάνουν τραγανή και χρυσαφένια κρούστα.

 

Βγάζουμε τις ροδέλες σε απορροφητικό χαρτί και τις αφήνουμε να στραγγίξουν το περίσσιο λάδι.
Τις σερβίρουμε ζεστές, τραγανές και λαχταριστές.