Ριγανάτη τηγανιά με κοτόπουλο …

… Κυριακή των Απόκρεω σήμερα, γνωστότερη ως Κρεατινή. Τελευταία μέρα που τρως κρεατάκι, το Πάσχα θα το ξαναγευτείς.
Έλα, μην κατσουφιάζεις, δεν σε υποχρεώνει κανείς. Αλλά γιατί να μην το επιχειρήσεις;
Μην το δεις σαν υποχρέωση, σα νηστεία ή σαν καταναγκασμό. Δες το σαν πρόκληση –μια ευκαιρία να αναμετρηθείς με τον εαυτό σου και να νικήσεις.
Τι θα κερδίσεις;
Πρώτα απ’ όλα μια γερή αποτοξίνωση. Κι ακόμη μια τεράστια ποικιλία επιλογών και τροφών στο καθημερινό τραπέζι, γεύσεις και συνδυασμούς που θα σε εκπλήξουν, άφθονες βιταμίνες, φυτικές ίνες και όλη την παρέα τους. Θα τα δεις όλα με καινούριο, καθαρότερο βλέμμα, θα αποκτήσεις θέλοντας και μη καλύτερες διατροφικές συνήθειες, θα νιώσεις το σώμα και τον εαυτό σου δυνατότερο, ελαφρύτερο και αναζωογονημένο.
Σου υπόσχομαι ότι δεν θα στερηθείς γεύσεις και νοστιμιές και δεν θα σου λείψει τίποτε –ούτε οι πίτες, ούτε τα γλυκά, ούτε τα λαχταριστά ζυμαρικά που τόσο αγαπάς.

Και για να σε αποζημιώσω, θα σου φτιάξω σήμερα εκείνη τη ριγανάτη τηγανιά με κοτόπουλο, που τόσο σου αρέσει. Αυτή που πρωτοφάγαμε στα Πομακοχώρια και σε ξετρέλλανε. Απτή απόδειξη του πώς η απόλυτη απλότητα μπορεί να οδηγήσει σε μια κορυφαία γεύση …

Ριγανάτη τηγανιά με κοτόπουλο 



       

υλικά:
500 γρ. κοτόπουλο (κατά προτίμηση τεμαχισμένο μπούτι)
αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, ελαιόλαδο
2-3 μανιτάρια (προαιρετικά)

Πλένουμε το κοτόπουλο, το αλατοπιπερώνουμε, το περιχύνουμε με 2 κουταλιές λάδι και το πασπαλίζουμε γενναιόδωρα με ρίγανη.

 

Το αφήνουμε σκεπασμένο στο ψυγείο να μαριναριστεί για τουλάχιστον 2-3 ώρες.

 

Ζεσταίνουμε λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι και ρίχνουμε το κοτόπουλο. 

 

Μαζί ρίχνουμε και τα μανιτάρια σε μεγάλα κομμάτια. 

Χρειάζεται μέτρια προς δυνατή φωτιά, για να προλάβει να μαγειρευτεί μέχρι μέσα, χωρίς να καεί απ’ έξω. 

Γυρίζουμε συχνά τα κομμάτια, χωρίς να τα τρυπάμε. 

Το κοτόπουλο γίνεται τραγανό εξωτερικά και ζουμερό στο εσωτερικό του, με πλούσιο άρωμα ρίγανης. 

 

Δε χρειάζεται καν συνοδευτικό, εκτός ίσως από λίγο δροσερό τζατζίκι και μερικές φέτες τραγανό ραπάνι.

Είναι το ιδανικό κρέας για μια σπιτική “πίτα με γύρο”. Ζουμερό κοτόπουλο με ντομάτα, κρεμμύδι και δροσερό τζατζίκι. 

Χοιρινό με σέλινο …

… Πέρασε η Προφωνή, η πρώτη εβδομάδα των Απόκρεω, βαφτισμένη από τη συνήθεια άλλων εποχών να βγαίνουν οι τελάληδες στους δρόμους και να διαλαλούν πως άρχισαν οι Απόκριες. Και αμολυτή την ονόμαζαν, γιατί μπορούσε ο κόσμος να φάει κρέας και Τετάρτη και Παρασκευή –ημέρες αυστηρής νηστείας κατά τα άλλα.

Πέρασε κι η Κυριακή του Ασώτου κι όλοι φάγαμε κρέας για να ξορκίσουμε τα χαρούπια που έτρωγε ο άφρων υιός, πριν επιστρέψει για να περιδρομιάσει τον μόσχον τον σιτευτόν –καλό κορόιδο ήταν κι ο πατέρας του, όπως οι περισσότεροι γονείς που συγχωρούν τα πάντα στο βλαστάρι τους κι ύστερα πέφτουν σε μαύρη απελπισία όταν εκείνο ξαναρχίσει την παλιά του τέχνη κόσκινο.

Νάμαστε λοιπόν στην εβδομάδα την Κρεατινή, με ναυαρχίδα της την Τσικνοπέμπτη –μέρα καταλληλότερη μάλλον για τους αρχαίους Θεούς, που χόρταιναν μόνο με την τσίκνα των σφαχτών που ψήνονταν ενώ οι πιστοί τους ξεκοκκάλιζαν τα παϊδάκια. Ας είναι καλά η πονηριά του Προμηθέα κι η λαιμαργία του Δία που διάλεξε τα κόκκαλα τα σκεπασμένα με το λίπος, αντί για τα ψαχνά που εντέχνως είχε καταχωνιάσει στο πετσί ο Προμηθέας. Ξύπνιος και μπλοφατζής και μπράβο του που τα κατάφερε.

Αρκετά όμως με τις τσίκνες, τα κάρβουνα που εξατμίζουν το λίπος που στάζει πάνω τους και τα στεγνωμένα κρεατικά. Φαγάκι ζουμερό μου ζήτησαν, κρεατικό βεβαίως βεβαίως, χειμωνιάτικο και θερμαντικό. Κατσαρόλα λοιπόν αντί για σχάρα και …

Χοιρινό με σέλινο

     
υλικά:
500 γρ. χοιρινό (με λίγο ή περισσότερο λίπος)
2 τρυφερές ρίζες σέλινο μαζί με τα φύλλα
1 κρεμμύδι χοντροκομμένο
1/2 ποτηράκι άσπρο κρασί

Για το αυγολέμονο:
2 αυγά
χυμός από 2 λεμόνια

Κόβουμε το χοιρινό σε μέτρια κομμάτια. Ζεσταίνουμε λίγο λάδι και ροδίζουμε το χοιρινό απ’ όλες τις πλευρές. 

Προσθέτουμε το κρεμμύδι και σωτάρουμε να γυαλίσει. 

Σβήνουμε με το κρασί και, μόλις εξατμιστεί, προσθέτουμε ζεστό νερό ίσα που να σκεπάζει το κρέας.

Αλατοπιπερώνουμε, σκεπάζουμε την κατσαρόλα, χαμηλώνουμε τη φωτιά στο 1/2 και μαγειρεύουμε μέχρι να αρχίσει να μαλακώνει το κρέας. 

Προσθέτουμε τις ρίζες του σέλινου, κομμένες σε λεπτά μπαστουνάκια.

Όταν μαλακώσουν οι ρίζες, προσθέτουμε και τα φύλλα χοντροκομμένα και συνεχίζουμε το μαγείρεμα μέχρι να λυώνει το κρέας και να μαλακώσουν καλά τα λαχανικά.

Δοκιμάζουμε για αλάτι και πιπέρι, σβήνουμε τη φωτιά χωρίς να απομακρύνουμε την κατσαρόλα και ετοιμάζουμε το αυγολέμονο.

Χωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια και χτυπάμε πρώτα τα ασπράδια, μέχρι να αφρίσουν και να φουσκώσουν. 

Προσθέτουμε τους κρόκους έναν-έναν, χωρίς να σταματήσουμε καθόλου το χτύπημα. 

Ρίχνουμε τη μισή ποσότητα από το χυμό του λεμονιού και σιγά-σιγά προσθέτουμε ζουμί από την κατσαρόλα –ελάχιστο στην αρχή και σαν κλωστή, περισσότερο σταδιακά, όταν το μείγμα έχει ζεσταθεί. 

Ρίχνουμε το υπόλοιπο λεμόνι στην κατσαρόλα, προσθέτουμε και το αυγολέμονο και κουνάμε την κατσαρόλα για να ανακατευτεί το φαγητό.

Μπαμπά ω ρουμ …

 … Το Μπαμπαορούμ είναι ένα από τα τέσσερα ρωμαϊκά στρατόπεδα που γειτονεύουν με το χωριό των ανυπόταχτων Γαλατών, αυτό που αντιστέκεται ακόμα και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς.
Μαζί με το Πετιμπονούμ, το Λάβδανουμ και το  Ακουάριουμ, το Μπαμπαορούμ είναι η βάση των ταλαίπωρων λεγεωνάριων που δέχονται συχνά - πυκνά τις επισκέψεις του Αστερίξ και του Οβελίξ, μαζί με άφθονες μπούφλες.

Είναι όμως και το γλυκό με το οποίο γιορτάσαμε φέτος τα γενέθλια του νοικοκύρη του σπιτιού –χίλια χρόνια να ζήσει.
Τι καλύτερο, για να ξεφύγουμε από τις κλασσικές τούρτες, από έναν Μπαμπά ω ρουμ για το μπαμπά της οικογένειας; …

Μπαμπά ω ρουμ

υλικά:
250 γρ. σκληρό αλεύρι
80 γρ. χλιαρό γάλα
75 γρ. λυωμένο βούτυρο ή μαργαρίνη
10 γρ. νωπή μαγιά
2 αυγά και 1 κρόκος
2 κουταλάκια γλυκού ζάχαρη
1/2 κουταλάκι γλυκού αλάτι

Για το σιρόπι:
500 γρ. νερό
350 γρ. ζάχαρη
50 γρ. ρούμι ή κονιάκ

Για επάλειψη: 

μαρμελάδα βερύκοκκο

Διαλύουμε τη μαγιά στο χλιαρό γάλα. Προσθέτουμε τα αυγά, τη ζάχαρη, το αλάτι και τελευταίο το αλεύρι και χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθεί η ζύμη. 

Προσθέτουμε λίγο-λίγο το βούτυρο, περιμένοντας κάθε φορά να ενσωματωθεί στη ζύμη.

Όταν η ζύμη ξεκολλάει από τα τοιχώματα του δοχείου, τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο. 

 

Χρειάζεται περίπου 1 ώρα στο φούρνο, σε θερμοκρασία 25-30 βαθμών κελσίου.

 

Βάζουμε τη ζύμη σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη στρογγυλή φόρμα του κέικ και αφήνουμε, χωρίς να τη σκεπάσουμε, να διπλασιαστεί ξανά σε όγκο. 

 

Χρειάζονται περίπου 30΄ στο φούρνο, όπως προηγουμένως. 

Βγάζουμε προσεκτικά τη φόρμα από το φούρνο.


   
   



Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς κελσίου, βάζουμε με προσοχή τη φόρμα στο εσωτερικό του και ψήνουμε για 30΄. 

Ξεφορμάρουμε σε σχάρα και ανοίγουμε με μαχαίρι 5-6 τρύπες στο κάτω μέρος του γλυκού.



 

Βάζουμε τα υλικά για το σιρόπι σε ευρύχωρη σωτέζα και ανακατεύουμε. 

Μόλις πάρουν βράση, κλείνουμε το μάτι και βάζουμε το μπαμπά μέσα στο σιρόπι. 

Τρυπάμε σε αρκετές μεριές με οδοντογλυφίδα και σιροπιάζουμε, ρίχνοντας με ένα κουτάλι σιρόπι πάνω στο γλυκό, μέχρι να το απορροφήσει όλο. 

Μεταφέρουμε το γλυκό με προσοχή σε πιατέλα.

Διαλύουμε σε λίγο σιρόπι, αν περίσσεψε, ή σε λίγο ζεστό νερό τη μαρμελάδα βερύκοκκο και περιχύνουμε το μπαμπά. 

Γαρνίρουμε βάζοντας σαντιγύ στο κέντρο και φρέσκα φρούτα γύρω-γύρω.

Coleslaw …

… Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον,  υπερατλαντικό εννοώ, ήταν στον Καναδά. Χώρα αχανή, επίπεδη σαν την Ελβετία του Οβελίξ, οργανωμένη, τακτική και ήσυχη. Σχεδόν βαρετή.
Με τα τεράστια μουσεία της που φιλοξενούσαν ευρήματα απ’ όλον τον κόσμο μια και η χώρα, καινούρια σχετικά και με σύντομη ιστορία, είχε να εκθέσει -σχεδόν αποκλειστικά- βαλσαμωμένα ζώα, ορυκτά, και ινδιάνικα τοτέμ. Με τις πινακοθήκες της γεμάτες έργα ξακουστών ζωγράφων, τα καλοδιατηρημένα κτίρια της, τα εμπορικά της κέντρα με τον κόσμο να σεργιανίζει ακατάπαυστα –τι άλλο να κάνεις μέσα στο ψοφόκρυο έτσι κι αλλιώς- όλα καλά, ήσυχα και τακτοποιημένα. Και τόσο διαφορετικά από την ολοζώντανη, φασαριόζα και όπως λάχει εμείς οι Βλάχοι Ελλάδα.

Με άπειρες προτάσεις φαγητού και κουζίνας απ’ όλον τον κόσμο, με προϊόντα που έφταναν από κάθε γωνιά της Αμερικής και του κόσμου ολόκληρου, φρούτα, ψάρια και θαλασσινά όλων των ειδών και εποχών κάθε στιγμή διαθέσιμα, ό,τι πετάει κι ό,τι κολυμπάει να περιμένει υπομονετικά τον καταναλωτή.

Τέσσερα πράγματα με ξετρέλλαναν:
Τα κινέζικα εστιατόρια στα οποία πλήρωνες την προκαθορισμένη τιμή του μπουφέ



  και μπορούσες να φας μέχρι τα μάτια σου να γίνουν σχιστά και τα μαλλιά σου να πλεχτούν σε μαύρες γυαλιστερές κοτσίδες,
τα άφθονα blueberries

 

που τρύπωναν σε κέικ, μάφιν, τάρτες, παγωτά, μαρμελάδες, πίτες και πάει λέγοντας,
το αρωματικότατο maple syrup –το σιρόπι από σφένδαμνο, το δέντρο με το χαρακτηριστικό κόκκινο φύλλο που κοσμεί και τη σημαία τους,  

 και το coleslaw, μια απλή αλλά εξαιρετικά νόστιμη λαχανοσαλάτα, που όλοι αγόραζαν σε κουβάδες του κιλού από τα σούπερ μάρκετ.
Την απλούστερη εκδοχή της φτιάχνουμε εμείς, αυτή που σερβίρουν και τα KFC, με το λάχανο πολύ ψιλοκομμένο, λίγη πράσινη πιπεριά και μια σως μαγιονέζας …

Coleslaw


 


υλικά:
μισό λάχανο
1 πράσινη πιπεριά ψιλοκομμένη
1 φλυτζάνι μαγιονέζα
3 κουταλιές αρωματικό ξύδι
1/2 κουταλάκι ζάχαρη
αλάτι, πιπέρι

Κόβουμε το λάχανο όσο πιο ψιλό μπορούμε.

Το βάζουμε για μία ώρα σε κρύο νερό με 1-2 κουταλιές αλάτι. 

 

Το στραγγίζουμε και το στεγνώνουμε με πετσέτα κουζίνας ή απορροφητικό χαρτί. 

 

Προσθέτουμε και την πιπεριά.

Αναμειγνύουμε τη μαγιονέζα με το ξύδι και τη ζάχαρη, την προσθέτουμε στο λάχανο, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε καλά. 

 

Αφήνουμε τη σαλάτα στο ψυγείο για τουλάχιστον 2-3 ώρες.

Το coleslaw συνοδεύει ιδανικά τα ψητά κρέατα και δροσίζει ευχάριστα ένα hot-dog, αντικαθιστώντας το κλασικό  relish (ψιλοκομμένα τουρσάκια με γλυκόξινο ντρέσσινγκ).
Υπάρχουν δεκάδες παραλλαγές του από τις οποίες οι συνηθέστερες περιέχουν και τριμμένο καρότο, ενώ άλλες αντικαθιστούν τη μισή μαγιονέζα με γιαούρτι.

Προσωπικό …

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει
μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή
δεν αξίζει τον κόπο.

Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη
κι ας μην είναι όπως παλιά,
δε θα πει πως πέθανε η αγάπη,
κουράστηκε ίσως, σαν καθετί που ανασαίνει.

Επειδή περνάς δύσκολες μέρες
σκυμμένη σε χαρτιά και γκρεμούς
που δεν κλείνουν, κι εγώ πηδάω
τις νύχτες επί κοντώ λαχανιάζοντας,
δε θα πει πως δεν έχουμε
μοίρα στον ήλιο, έχουμε 
τη δική μας μοίρα.

Επειδή πότε είσαι άνθρωπος
και πότε πουλί, φέρνεις στο σπίτι μας
ψωμάκια μικρά της αποδημίας
κι ελπίζουνε τα παιδιά μας
σε καλύτερες μέρες.

Επειδή λες όχι και ναι κι ύστερα όχι
και δεν παραιτείσαι, ντρέπομαι
για τα ίσως, τα μπορεί τα δικά μου,
μα δεν αλλάζω, όπως δεν αλλάζεις κι εσύ,
αν αλλάζαμε θά ’μαστε πάλι
δυο άγνωστοι και θ’ αρχίζαμε
απ’ το άλφα.

Τώρα ξέρουμε πού πονάς 
πού σωπαίνω πότε γίνεται παύση, 
διακοπή αίματος και κρυώνουν 
τα σώματα, ώσπου μυστικό δυναμό 
να φορτίσει πάλι τα μέλη 
με δύναμη κι έλξη και δέρμα ζεστό.

Επειδή είναι δύσκολο ν’ αγαπάς 
και δυσκολότερο ν’ αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο 
για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά 
και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη 
κι αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές 
και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά 
και καμένα, θέλοντας ο καθένας 
νά ’ναι ο άλλος γεφύρι και δέντρο 
και πηγή, κατά τις περιστάσεις 
ή και όλα μαζί στην ανάγκη, 
δε θα πει πως εγώ δε μπορώ 
να γίνω κάτι απ’ όλα αυτά ή και όλα μαζί, 
κι αν είναι να περάσω 
μια ζωή στη σκλαβιά –έτσι κι αλλιώς– 
ας είμαι, λέω, σκλάβος της αγάπης. 

                                                                    Μιχάλης Γκανάς

(http://www.youtube.com/watch?v=-8vlZZzjaN4)

Τάρτα με κοτόπουλο, πράσα και γραβιέρα …

… Μια έκπληξη πήγα κι εγώ να κάνω στη θυγατέρα μου, που λατρεύει τα πράσα, αλλά δεν τα κατάφερα.
Και τα είχα υπολογίσει τόσο καλά. Έβρασα το κοτόπουλο από την προηγούμενη μέρα κι αγόρασα τα πράσα χωρίς να με πάρει χαμπάρι. Έβγαλα το φύλλο κουρού αποβραδίς να ξεπαγώσει και υπολόγισα να έχει ψηθεί η τάρτα την ώρα που γυρίζει απ’ το σχολείο. Μόνο ότι θα έχει κενό εκείνη τη μέρα δεν υπολόγισα κι ότι θα γυρίσει νωρίτερα. 
Η μυρωδιά την έπιασε απ’ τη μύτη κι εκείνη μ' έπιασε στα πράσα. “Τι μοσχοβολάει, μανούλα; ” …

Τάρτα με κοτόπουλο, πράσα και γραβιέρα

 


υλικά:
1 στήθος κοτόπουλου βρασμένο και κομμένο σε μικρά κομμάτια
3 μεγάλα πράσα (χωρίς τα φύλλα) σε ροδέλες
1 κρεμμύδι
150 γρ. ανθότυρο
γραβιέρα χοντροτριμμένη
άσπρο κρασί
1 φύλλο ζύμη κουρού


Για την κρέμα:
1 στραγγιστό γιαούρτι
2 αυγά
4-5 κουταλιές από το ζωμό του κοτόπουλου

Σε λίγο λάδι σωτάρουμε το κρεμμύδι και τα πράσα, προσθέτουμε λίγο νερό και τα αφήνουμε να αχνιστούν και να μαλακώσουν.

 Σβήνουμε με λίγο άσπρο κρασί και, μόλις εξατμιστεί, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει λίγο. 

Προσθέτουμε το κοτόπουλο, το ανθότυρο και όση γραβιέρα θέλουμε και ανακατεύουμε καλά.

Βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα και στρώνουμε τη ζύμη.

Απλώνουμε τη γέμιση. 

Χτυπάμε το γιαούρτι με τα αυγά και το ζωμό του κοτόπουλου, προσθέτουμε αν θέλουμε και λίγο τριμμένο τυρί και περιχύνουμε τη γέμιση. 

Πασπαλίζουμε με λίγο τυρί.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς κελσίου, για 50΄  περίπου.



 

Scones με τσένταρ και μπέικον …

Πώς λέμε στάχτη και burberry ;

Κάπως έτσι και το Scones και θρύψαλα.

Η αγγλική κουζίνα δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης ανά τον κόσμο. Πολλοί κακόπιστοι μάλιστα αμφισβητούν ακόμη και το ότι υπάρχει αγγλική κουζίνα, υποστηρίζοντας ότι εξαντλείται στα fish'n'chips, τις πουτίγκες και την kidney pie.

Δεν έχω προσωπική πείρα ούτε γνώμη για την αγγλική κουζίνα, αλλά εμπιστεύομαι το Σώμερσετ Μωμ που έλεγε: “Αν θες να φας καλά στην Αγγλία, πρέπει να φας τρεις φορές πρωινό ”. Μια συνταγή για scones πάντως μου κίνησε το ενδιαφέρον και αποφάσισα να τη φτιάξω.
Τα scones είναι κάτι ανάμεσα σε muffin και ψωμάκια, που γίνονται είτε γλυκά είτε αρμυρά. Υπάρχει πάντως και o τρίτος δρόμος, με τα σκέτα scones να κόβονται στη μέση και να γεμίζονται κατά βούλησιν.
Εγώ διάλεξα μια αλμυρή εκδοχή, η οποία αποδείχτηκε εξαιρετική συντροφιά για μπύρα …

Scones με τσένταρ και μπέικον

 

υλικά:
300 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
80 γρ. μαργαρίνη κρύα, κομμένη σε κύβους
2 κουταλάκια γλυκού μπέικιν πάουντερ
180 ml γάλα
1 κούπα τσένταρ τριμμένο στο χοντρό τρίφτη
8 φέτες μπέικον ψιλοκομμένο

Ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ, το τσένταρ και το μπέικον.

 Ρίχνουμε τη μαργαρίνη και τρίβουμε το μείγμα με τα δάχτυλά μας μέχρι να γίνει ψίχουλα. 

Αν και ακούγεται δύσκολο, δεν είναι. Χρειάζονται όμως γρήγορες κινήσεις, για να μη ζεσταθεί η μαργαρίνη κι αρχίσει να λυώνει.



 



Προσθέτουμε το γάλα και ανακατεύουμε μέχρι να έχουμε μια απαλή ζύμη. 

Την ανοίγουμε με το χοντρό πλάστη σε φύλλο πάχους περίπου 5 εκ. και κόβουμε στρογγυλούς δίσκους με κουπ-πατ ή ποτήρι. 

Βάζουμε τα scones σε ταψί με λαδόκολλα και τα αλείφουμε με λίγο γάλα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 220 βαθμούς κελσίου, για 10΄-15΄.

 

 

 

 

Cheesecake στη στιγμή …

Τι αξία νά ’χει άραγε μια στιγμή;
Μηδαμινή ίσως. Μέχρι να το σκεφτείς έχει κιόλας περάσει.
Ή τεράστια. Υπάρχουν στιγμές που μας σημάδεψαν, που τις θυμόμαστε μια ολόκληρη ζωή κι ας κράτησαν ελάχιστα.
Εξάλλου ένα σωρό προϊόντα έκαναν επιτυχημένη καριέρα ως “προϊόντα στιγμής”. Από τις στιγμιαίες φωτογραφίες που αντικατέστησαν τις εβδομαδιαίες και τις 24ωρες, μέχρι το διάσημο στιγμαίο καφέ, τις κρέμες κι ένα σωρό άλλα.
Στιγμιαίο σχεδόν και το σημερινό γλυκό, πανεύκολο, δροσερό και γρήγορο, μας βγάζει συχνά από τη δύσκολη θέση του ‘τι κερνάνε τώρα’, αρκεί ψυγείο και ντουλάπια να μην είναι εντελώς άδεια από προμήθειες …

Cheesecake στη στιγμή 



 



υλικά:
1 σκαφάκι τυρί κρέμα (200 γρ.)
1 γιαούρτι  
1 κουταλιά ζάχαρη άχνη
μισό πακέτο μπισκότα digestive
μαρμελάδα ή γλυκό κουταλιού






Δουλεύουμε με τον αυγοδάρτη το τυρί με το γιαούρτι και την άχνη μέχρι να γίνουν μια λεία κρέμα. 

Σπάμε με το χέρι τα μπισκότα και τα βάζουμε σε 4-5 ποτήρια. 

Καλύπτουμε με την κρέμα και τελειώνουμε με τη μαρμελάδα ή το γλυκό κουταλιού.
 

Τα δικά μας γλυκά έγιναν με τυρί κρέμα με χαμηλά λιπαρά και γιαούρτι με 0% λιπαρά και στολίστηκαν με μαρμελάδα βερύκοκκο, πεπόνι και βατόμουρο και γλυκό κουταλιού κάστανο και λεμόνι.

Μακαρονάδα με καβουρμά …

 

… -“Εμένα η ζωή μου μια λίμνη ήταν. Μια λίμνη ήσυχη, γαλήνια, χωρίς κύματα, χωρίς αφρούς, χωρίς τίποτε. Λάδι, που λένε. Κι έρχεσαι εσύ και –μπλουμ!- πέφτεις σα βότσαλο μέσα στη λίμνη. Νά τα και τα κύματα, νά τοι και οι αφροί, αναστατώθηκε η ζωή μου. Εσύ ήρθες, πέρασες, θα φύγεις και η λίμνη θα ξανάβρει πάλι τη γαλήνη της, εκείνη τη σαχλή, την κρύα, την πράσινη, τη μουχλιασμένη γαλήνη της, που –σε βεβαιώνω- ώρες ώρες γίνεται ανυπόφορη. Μα τω Θεώ, ανυπόφορη …”
- “Δεν είναι έτσι. Αν σου είναι ανυπόφορη η γαλήνη της λίμνης σου, ανατάραξέ την μόνος σου…”

Τώρα βέβαια το ρίξαμε στο υδροβιολογικό , που είπε κι ο Λογοθετίδης, όμως η Ίλια Λιβυκού είχε δίκιο. “Βουνό το δίκιο σου, μανταμίτσα μου χρυσή ”. Αν είναι ανυπόφορη η γαλήνη της λίμνης σου, ανατάραξέ την μόνος σου. Όπλα, παλάσκες, γυλιούς και φύγαμε. Για λίμνη ξεκινάμε, αλλά ποια; Να πάμε στην Καστοριά να βολτάρουμε στη Λεωφόρο των Κύκνων;

Να προτιμήσουμε την απομόνωση και ν’ ανέβουμε μέχρι τις Πρέσπες για βαρκάδα στους Ψαράδες και περίπατο στον Άγιο Αχίλλειο;

    

Ή μήπως να διαλέξουμε τη γαλήνη της λίμνης Πλαστήρα με τα δεκάδες χωριουδάκια γύρω της;

Είναι όλες τους υπέροχες, αυτή τη φορά όμως θα διαλέξω την Κερκίνη. Να ξαναδούμε πελεκάνους κι ερωδιούς, εντυπωσιακούς νεροβούβαλους να τσαλαβουτάνε στα νερά, άλογα να τρέχουν στα λιβάδια, να κάνουμε βαρκάδα και να χαζέψουμε τα νούφαρα, ν’ ανέβουμε στα Πορόια και ν’ αγναντέψουμε, να φάμε γριβάδι και καβουρμά, ν’ ανοίξει το μάτι μας και η καρδιά μας, να γεμίσουν αέρα τα πνευμόνια μας, να νιώσουμε ξανά άνθρωποι κι όχι αυτόματα.

Είχαμε δεν είχαμε, τα ταρακουνήσαμε τα νερά …

Μακαρονάδα με καβουρμά

  
     


υλικά:      
350 γρ. σπαγγέτι
300 γρ. καβουρμάς
1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο
2-3 σκελίδες σκόρδο σε φετάκια
ντομάτα κονκασέ
μισή κουταλιά ντοματοπελτές
μισό ποτηράκι κόκκινο κρασί
αλάτι, πιπέρι

Σε λίγο λάδι γυαλίζουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Προσθέτουμε ελάχιστο νερό και αφήνουμε να μαλακώσουν. 

Ανοίγουμε τον καβουρμά με πηρούνι και τον ρίχνουμε στο τηγάνι. Μόλις ζεσταθεί και λυώσουν τα λιπαρά μέρη του, σβήνουμε με το κρασί και περιμένουμε να εξατμιστεί. 

Προσθέτουμε τη ντομάτα και τον πελτέ, διαλυμένον σε λίγο νερό, αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε 15΄-20΄μέχρι να δέσει η σάλτσα.

Βράζουμε τα ζυμαρικά σε άφθονο αλατισμένο νερό, σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία τους. Τα στραγγίζουμε και τα περιχύνουμε με λίγο ελαιόλαδο.

     Σερβίρουμε με τον καβουρμά και τριμμένη γραβιέρα ή ξηρή μυζήθρα.