Γλυκό με φράουλες και μασκαρπόνε …

… Ξαναγίναμε τροφοσυλλέκτες οι άνθρωποι κι ελπίζω να παραμένουμε sapiens, αν και η συμπεριφορά μας παγκοσμίως άλλα δείχνει.
Μια-δυο φορές την εβδομάδα ένας από την οικογένεια, συνήθως ο άντρας – διότι όπως ξέρουμε από αρχαιοτάτων χρόνων ο άντρας είναι ο ανήρ - βγαίνει με χίλιες προφυλάξεις από τη σπηλιά μας.
Οπλισμένος με αντισηπτικά, γάντια, καθαρές τσάντες και κρατώντας την ανάσα του, κυλάει το βράχο που κλείνει την είσοδο της σπηλιάς. Τηράει δεξιά, τηράει ζερβά και βγαίνει προς αναζήτησιν τροφής, με την άδεια εξόδου ανά χείρας.
Τα λεπτά κυλούν αργά και βασανιστικά, γίνονται ώρες μέχρι να επιστρέψει κατάκοπος και με ό,τι κατάφερε να βρει. Τα λάφυρα μένουν έξω από το σπίτι, ο ανήρ εκδύεται τα ιμάτια αυτού και ορμάει στο θάλαμο απολύμανσης, οι σφυγμοί επιστρέφουν σιγά σε κανονικό ρυθμό.
Και τότε εμφανίζομαι εγώ. Η σταρ της βραδιάς.
Η καλή μάγισσα, ή μάλλον νεράιδα. Ως άλλη Έλσα θα μεταμορφώσω τα φρέσκα σε κατεψυγμένα, τα υλικά σε φαγητά και γλυκά, σοφά μελετημένα και μοιρασμένα μέσα στην εβδομάδα. Να υπάρχει και το λαδερό, το κρέας, το όσπριο, το ψάρι, να μη λείψουν τα σαλατικά, να τρώμε φρούτα και γιαούρτι καθημερινά. Και να μη λείπει ποτέ μια ανάσα, μια νότα αισιοδοξίας, ένα γλυκό, ένα χρώμα, μια ελπίδα …

Γλυκό με φράουλες και μασκαρπόνε

υλικά:
14-16 μπισκότα σαβαγιάρ
χυμός πορτοκαλιού
1 κουπάκι (250 γρ.) τυρί μασκαρπόνε
1 σφηνάκι λικέρ (κουαντρώ, κουμ κουάτ)
50 ml γάλα
2 κουταλιές σούπας ζάχαρη άχνη
μισό λεμόνι (ξύσμα και χυμός)
1 βανίλια



φράουλες
σοκολάτα κουβερτούρα

Δουλεύουμε με τον αυγοδάρτη το μασκαρπόνε και το γάλα και προσθέτουμε την άχνη, τη βανίλια, το χυμό και το ξύσμα λεμονιού. Συνεχίζουμε το χτύπημα για 4΄-5΄, μέχρι να έχουμε μια λεία κρέμα.

Στρώνουμε τα σαβαγιάρ σε ταψάκι, γεμίζοντας αν θέλουμε και τα κενά που δημιουργούνται.

Αναμειγνύουμε το χυμό πορτοκαλιού με το λικέρ και ρίχνουμε από μια κουταλιά σε κάθε σαβαγιάρ.

Αδειάζουμε την κρέμα πάνω από τα σαβαγιάρ και τη στρώνουμε με την ανάποδη ενός κουταλιού.
Βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο μέχρι να το σερβίρουμε.

Πλένουμε καλά τις φράουλες, τις στεγνώνουμε και τις κόβουμε σε φέτες.

Αν θέλουμε, ρίχνουμε πάνω στην κρέμα σταγόνες μαρμελάδας (εδώ ράσμπερυ).
Αραδιάζουμε ομοιόμορφα τις φράουλες πάνω στην κρέμα.

Τρίβουμε την κουβερτούρα ή βγάζουμε φλοίδες με μεγάλο μαχαίρι. Πασπαλίζουμε τις φράουλες με τη σοκολάτα.

Σερβίρουμε.

Σήμερα αλλάζει η ώρα και πηγαίνει μπροστά. Το αυτό επιθυμώ και διά την χώρα.

Μένω εντός …

… Θυμάσαι, ηχολήπτη μου, τη συνεργασία της Αρβανιτάκη με τον Ara Dinkjian; Τότε που όλοι τραγουδούσαμε Μένω εκτός;
Ε, τώρα άλλαξε ο σκοπός, γυρίσαμε το δίσκο απ’ την άλλη πλευρά και τραγουδάμε …

Κι άλλα πολλά μπορώ να σου βρω για να τραγουδήσουμε τον καημό μας. Αποκλεισμένος στη Σαλονίκη, ασφαλώς και δεν πρέπει να μας δούνε παρέα, ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά,  τις μακρινές τις θάλασσες μη συλλογιέσαι, όχι δεν πρέπει δεν πρέπει να συναντηθούμε, έι τρελλάθηκα, θα κλείσω το παράθυρο την πόρτα θα καρφώσω, δεν έχει δρόμο να διαβώ σοκάκι να περάσω, ό,τι γυρίσαμε ήταν αυτό, δεν έχει άλλο. Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ. Κι έτσι κάνεις κουράγιο και τραγούδι άγιο.

Εντός, εντός και επί τα αυτά, λοιπόν, στον τόπο τα βιολιά για τέταρτη εβδομάδα κι αν εξαιρέσεις την αναπόφευκτη πίεση των ημερών δεν μπορώ να πω ότι με ταλαιπωρεί ιδιαίτερα ο εγκλεισμός. Ούτε ότι πλήττω ή δυσφορώ ή βαριέμαι μπορώ να πω. Έχω πράγματα να κάνω …

Και δεν ακολουθώ μόνο τις οδηγίες των επιδημιολόγων αλλά και των ψυχολόγων. Έχω φτιάξει μια καθημερινή ρουτίνα που φροντίζω να τηρώ όποια κι αν είναι η ψυχολογία ή η διάθεσή μου. Και εστιάζω αποκλειστικά στο τώρα, στο σήμερα …

Επιμύθιον:
I dont’ need fancy places to spend the time
I’m happy just to be here with you tonight

Επειδή, όπως κι ο Θρασύβουλας, δεν κάνω λογοκλοπή, δηλώνω υπεύθυνα και υπερήφανα ότι το βιντεάκι έγινε δια χειρός θυγατρός.

Τάρτα σφολιάτας με μήλα …

…Βάστα καημένο Μεσολόγγι, βάστα. Βάστα εσύ να βαστάξουμε κι εμείς, οι σύγχρονοι ελεύθεροι πολιορκημένοι. Κι εσείς, οι λίγοι ή περισσότεροι - εν Ελλάδι και παγκοσμίως - που πήρατε σβάρα βουνά και παραλίες γιατί θα σκάσετε αν δεν εξέλθετε έξω, εσείς οι covidiots - όπως εύστοχα σας αποκαλούν οι Βρετανοί,  προσπεράσατε δύο στίχους και είδατε μόνο το τώρα που είναι άνοιξη και βγάζει η γης χορτάρι, σαν ευκαιρία για εκδρομές και διακοπούλες. Κάντε ένα rewind και στο προηγούμενο δίστιχο, το δύστυχο, και κάντε μεταβολή για το σπίτι.
Κανείς δε λέει ότι είναι εύκολα στο σπίτι, μπορείς όμως να βρεις μιαν αναγκαστική ρουτίνα, να έχει ένα χώρο ο καθένας, βιβλία, λάπτοπ και γυμναστική βοηθάνε και το νοικοκυριό επίσης.
Εκεί που τσακιζόμουνα να κάνω τις δουλειές όσο γρηγορότερα μπορούσα, τώρα τις κάνω σαν το βραδύποδα στο Zootopia. Αργάάά, αργάάά, να τρώνε χρόνο, να σπρώχνουν τη μέρα παρακάτω. Να δεις τσάκιση στο ποτηρόπανο, καλύτερη κι απ’ το σμόκιν του πρίγκηπος Γουίλιαμ. Και τα μήλα για την τάρτα, κομμένα με υποδεκάμετρο και ακρίβεια χιλιοστού …

Τάρτα σφολιάτας με μήλα

υλικά:
2-3 μήλα (εδώ πράσινα)
3 κουταλιές ζάχαρη (εδώ καστανή)
25 γρ. κρύα μαργαρίνη ή βούτυρο
κανέλλα
μαρμελάδα βερύκοκκο

1 φύλλο σφολιάτα

Καθαρίζουμε τα μήλα, αφαιρούμε τα κουκούτσια και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες.

Απλώνουμε το φύλλο της σφολιάτας σε ταψί στρωμμένο με αντικολλητικό χαρτί. Χαράζουμε ελαφρά περιμετρικά δημιουργώντας μια κορνίζα περίπου 2 εκ.

Τρυπάμε με πηρούνι την υπόλοιπη σφολιάτα.

Στρώνουμε τα μήλα στο εσωτερικό του πλαισίου που δημιουργήσαμε, φροντίζοντας να ακουμπούν ελαφρά το ένα στο άλλο.

Αναμειγνύουμε τη ζάχαρη με την κανέλλα και πασπαλίζουμε τα μήλα με το μείγμα.

Κόβουμε τη μαργαρίνη σε κυβάκια και τη σκορπίζουμε σε όλη την επιφάνεια της τάρτας.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς κελσίου, για 30΄-35΄ περίπου. Για πιο φουσκωμένη και τραγανή σφολιάτα, χρησιμοποιούμε και τη λειτουργία του θερμού αέρα.

Ξεφουρνίζουμε την τάρτα. Ζεσταίνουμε τη μαρμελάδα στα μικροκύματα και, όσο η τάρτα είναι ακόμη ζεστή, αλείφουμε τα μήλα με τη ρευστή μαρμελάδα.

Σερβίρουμε με λίγη ζάχαρη άχνη.