Περγαμόντο γλυκό του κουταλιού …

… - Θέλετε ένα περγαμόντο;

   - Τσουκ!
Μα έτσι ελαφρά τη καρδία αρνείσαι, ακόμη κι αν είσαι η Νίτσα Μαρούδα, να σε κεράσουν ένα περγαμόντο;
Το Citrus aurantium subsp. bergamia με τ’ όνομα κατάγεται απ’ την Κίνα ή την Ισπανία και βαφτίστηκε από το τουρκικό μπεγκ - άρμοντι (το αχλάδι του κυρίου).

Ποτέ δεν αρνούμαστε ένα περγαμόντο, ακόμη κι αν πρέπει να το φτιάξουμε μόνοι μας …

Περγαμόντο γλυκό του κουταλιού

  
υλικά:
8 μέτρια περγαμόντα (περίπου 1800γρ.)
1 κιλό ζάχαρη
3,5 κούπες νερό
χυμός από μισό λεμόνι

Πλένουμε καλά τα φρούτα και ξύνουμε τη φλούδα τους στην ψιλή πλευρά του τρίφτη. 

Κρατάμε το ξύσμα στην κατάψυξη για να αρωματίζουμε κέικ, γλυκά και μελομακάρονα. 

Αφαιρούμε μια λεπτή φέτα από την πάνω και την κάτω πλευρά του φρούτου και χαράζουμε κάθετα τη φλούδα. 

Βγάζουμε προσεκτικά τις φέτες που χαράξαμε και τις πλένουμε πολύ καλά με άφθονο νερό.

Τυλίγουμε τις φλούδες ρολό και τις στερεώνουμε με οδοντογλυφίδα.

 

Βάζουμε τρεις κατσαρόλες με νερό να βράσει. 

Ρίχνουμε τις φλούδες στην πρώτη και αφήνουμε να βράσουν για 5΄. 

Περνάμε με τρυπητή κουτάλα τις φλούδες στη δεύτερη κατσαρόλα και βράζουμε για ακόμη 5΄.

 

Με τον ίδιο τρόπο ρίχνουμε τις φλούδες στην τρίτη κατσαρόλα και τις αφήνουμε να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν καλά. 

Τις στραγγίζουμε και αφαιρούμε τις οδοντογλυφίδες. 

Πιέζουμε ελαφρά με το χέρι τις φλούδες για να βγάλουν το νερό που κράτησαν.

 

Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό να βράσουν. 

Ρίχνουμε τις φλούδες και βράζουμε μέχρι να δέσει το σιρόπι. 

Όταν είναι σχεδόν έτοιμο, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού. 

Αφήνουμε το γλυκό στην κατσαρόλα για 24 ώρες.

 Την επομένη, αν το γλυκό έχει βγάλει νερό κι έχει αραιώσει το σιρόπι, το ξαναβράζουμε για λίγο μέχρι να δέσει.

 

Λοιπόν; Μήπως τώρα θα πάρετε ένα περγαμόντο;

.

Κριτσίνια με πάστα ελιάς ...

… Όσο ωραίο κι αν είναι το φαγητό, εμάς κάτι μας λείπει αν δεν υπάρχει το προσφάι. Συνοδευτικό του ψωμιού παλιότερα, μια έξτρα πινελιά σε γεύση και ποικιλία σήμερα -έτσι το μεταφράζω εγώ.   
Λίγο γαλοτύρι μαζί με το κρέας, ένα ξεχωριστό τουρσί, τσακιστές ελιές ή μια φέτα καπνιστό σκουμπρί με τη φασολάδα, κάτι απλούστατο ή και πολύπλοκο που δηλώνει έντονα την παρουσία του και συμπληρώνει το γεύμα. 
Μια κόκκινη φακή για παράδειγμα

συνοδεύεται εξαιρετικά από τα …

Κριτσίνια με πάστα ελιάς

 

υλικά:
πάστα ελιάς (Καλαμών ή πράσινη)
σουσάμι
1 φύλλο σφολιάτας (χωρίς βούτυρο αν νηστεύουμε)

Ανοίγουμε το φύλλο σφολιάτας και απλώνουμε πάστα ελιάς στο μισό. 

 

Διπλώνουμε, βρέχουμε τις άκρες με λίγο νερό και πιέζουμε απαλά για να κολλήσουν. 

 

Κόβουμε λωρίδες πάχους 1,5 εκ.

 

Κρατώντας τις δύο άκρες τους στρίβουμε τις λωρίδες και τις βάζουμε σε ταψί με λαδόκολλα. 

Τις αλείφουμε με νερό (ή γάλα ή αυγό) και πασπαλίζουμε με σουσάμι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς κελσίου, για 12΄-15΄.

 

.

Κολοκυθοκεφτέδες ...

... Έχω μια κολοκυθιά που κάνει τρία κολοκύθια.

-Και γιατί να κάνει τρία;
-Αμ, πόσα να κάνει;
-Να κάνει πέντε, να φτάσουν για μπόλικους …

 

Κολοκυθοκεφτέδες

 

υλικά:
1 κιλό κολοκυθάκια

1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
άνηθος, δυόσμος
τριμμένη φρυγανιά
λίγο καλαμποκάλευρο

φέτα (ή λευκό ή φυτικό τυρί)

Τρίβουμε τα κολοκυθάκια στο χοντρό τρίφτη και τα βάζουμε σε σουρωτήρι.

Τα αλατίζουμε καλά και τα αφήνουμε τουλάχιστον 30' να βγάλουν τα υγρά τους. 

Τα στύβουμε καλά πιέζοντας με τα χέρια μας και τα βάζουμε σε μπωλ.

Προσθέτουμε το κρεμμύδι, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, τον άνηθο και το δυόσμο, ρίχνουμε πιπέρι και ανακατεύουμε με κουτάλι. 

Προσθέτουμε σιγά-σιγά την τριμμένη φρυγανιά και το καλαμποκάλευρο, μέχρι να έχουμε ένα μείγμα που να πλάθεται. 

Τελευταία ρίχνουμε τη φέτα και πλάθουμε τους κολοκυθοκεφτέδες.

 

Αλευρώνουμε τους κολοκυθοκεφτέδες, τους τηγανίζουμε και τους στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί. 

Εναλλακτικά,  τους ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 25΄ περίπου στη λειτουργία θερμού αέρα, γυρίζοντάς τους μια φορά στα μισά του ψησίματος.

Σερβίρουμε.

.

 

Παστίτσιο με πράσα …

… Μπορεί να είσαι χορτοφάγος ή οπαδός μιας πιο υγιεινής διατροφής. Μπορεί να νηστεύεις ή να είσαι απλώς μια αποκαμωμένη νοικοκυρά ή μάνα που ψάχνει καθημερινά τι άλλο να βάλει στο σιτηρέσιον. 
Όλοι όμως ψάχνουμε ένα και το αυτό. Ιδέες. Προτάσεις για κάτι έξω απ’ τη ρουτίνα, που θα κάνουν τα παιδιά να φάνε χωρίς γκρίνια λαχανικά ή που θα εμπλουτίσουν μια μέρα νηστείας.    
Η σημερινή συνταγή μας αρέσει τόσο που κάθε χειμώνα  παραγκωνίζει το κλασσικό παστίτσιο.
Γίνεται εύκολα και μετατρέπεται το ίδιο εύκολα σε νηστίσιμη, όπως αποδεικνύουν οι φωτογραφίες …

Παστίτσιο με πράσα

υλικά:
500 γρ. πένες
500 γρ. πράσα χοντροκομμένα
1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο
ντομάτα κονκασέ ή σπιτική
φέτα ή μη γαλακτοκομικό προϊόν

Για τη μπεσαμέλ:
50 γρ. μαργαρίνη
50 γρ. αλεύρι
500 ml άπαχο γάλα ή γάλα σόγιας
μοσχοκάρυδο

Ζεσταίνουμε λίγο λάδι και γυαλίζουμε το κρεμμύδι. 

Προσθέτουμε τα πράσα και τα αχνίζουμε με λίγο νερό μέχρι να μαλακώσουν. 

Ρίχνουμε τη ντομάτα και αλατοπιπερώνουμε.

 Όταν βράσουν τα πράσα και εξατμιστούν τα υγρά του φαγητού, αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τριμμένη φέτα ή μη γαλακτοκομικό προϊόν.

      
Βράζουμε τις πένες για 1΄-2΄ λιγότερο από το χρόνο που αναγράφεται στη συσκευασία.

Τις σουρώνουμε, τις ραντίζουμε με λίγο λάδι και τις περιχύνουμε με λίγο γάλα ή αντίστοιχο μη γαλακτοκομικό προϊόν. 

Τρίβουμε όση φέτα θέλουμε, ανακατεύουμε καλά και απλώνουμε τις μισές πένες σε λαδωμένο πυρέξ. 

Από πάνω στρώνουμε ομοιόμορφα τα πράσα.

      

 

Απλώνουμε τις υπόλοιπες πένες και καλύπτουμε με τη μπεσαμέλ.

Για να φτιάξουμε τη μπεσαμέλ λυώνουμε τη μαργαρίνη και ρίχνουμε το αλεύρι ανακατεύοντας συνεχώς για 2’-3’.
Προσθέτουμε το γάλα κρύο και ομογενοποιούμε το μείγμα ανακατεύοντας. 

Μόλις η μπεσαμέλ αρχίζει να πήζει κλείνουμε τη φωτιά και βράζουμε για λίγο μέχρι να δέσει.
Αποσύρουμε απ’ τη φωτιά, αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε μοσχοκάρυδο και προαιρετικά τριμμένο τυρί.

 

Πασπαλίζουμε με λίγο τριμμένο τυρί. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180° βαθμούς κελσίου, για 40΄-45΄.

Σερβίρουμε.

.

 

Λαχανόρυζο …

              

…  Υπάρχουν κάποια φαγητά που στοίχειωναν τα μεσημέρια των παιδικών μου χρόνων. Κι όλα τέλειωναν σε -όρυζο. Έτρεμα την ώρα που θα έκανε κατάληψη στο τραπέζι μας η άγρια συμμορία των -όρυζων. Το σπανακόρυζο, το πρασόρυζο, το ντοματόρυζο και το λαχανόρυζο ήταν τα πρωτοπαλίκαρα που πάντα κρυβόμουν για να αποφύγω και ποτέ δεν τα κατάφερνα.
Κι από κοντά το μελιτζανόρυζο, το φακόρυζο κι άλλοι πολλοί ετερόκλητοι συνδυασμοί, εμπνεύσεις μαγείρων με διεστραμμένους εγκεφάλους το δίχως άλλο.    
                 

Τα σιχαινόμουν όλα κι έκανα ό,τι μπορούσα για να τα αποφύγω. Κλάμματα, παζάρια, διαπραγματεύσεις, στρίμωγμα του φαγητού στα τοιχώματα για να φαίνεται άδειο το πιάτο. Τίποτα δεν έπιανε. Μόνη λύση η άνευ όρων παράδοση.
Κι ύστερα πέρασαν τα χρόνια.
Κι όπως λέει κι η λαϊκή σοφία, ό,τι κοροϊδεύεις, το λούζεσαι.
Μεταμορφώθηκα σε άγριο γενίτσαρο και συχνά-πυκνά προσκαλώ στο τραπέζι μας τα επίλεκτα μέλη της συμμορίας των -όρυζων.

Η κόρη μου καταφεύγει σε όλα τα γνωστά κόλπα για να τα αποφύγει: κλάμματα, παζάρια, διαπραγματεύσεις, στρίμωγμα του φαγητού στα τοιχώματα για να φαίνεται άδειο το πιάτο. Τίποτα δεν πιάνει.

Η εκδίκηση των -όρυζων, όπως και το ίδιο το λαχανόρυζο είναι ένα πιάτο που τρώγεται πολύ ωραία και κρύο …

Λαχανόρυζο

υλικά:
1 μικρό άσπρο και αφράτο λάχανο

1 κούπα ρύζι καρολίνα
1 κουταλιά ντοματοπελτές
1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο
5 κούπες νερό ή ζωμός

πάπρικα καπνιστή (γλυκειά ή καυτερή)

Πλένουμε το λάχανο και το κόβουμε σε λεπτές λωρίδες (όπως το κόβουμε για σαλάτα). 

 

Ζεσταίνουμε λίγο λάδι, γυαλίζουμε το κρεμμύδι και προσθέτουμε το λάχανο.

 

Το αφήνουμε να μαραθεί για 10΄ και προσθέτουμε τον πελτέ διαλυμένο σε μια κούπα νερό. 

Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε το ρύζι.

Ρίχνουμε το υπόλοιπο νερό (ή ζωμό), αλατοπιπερώνουμε και χαμηλώνουμε τη φωτιά. 

Μαγειρεύουμε μέχρι να μαλακώσει το λάχανο και να πιει το ρύζι τα υγρά του φαγητού.

Ενισχύουμε τη γεύση με λίγη έξτρα πάπρικα.

Σερβίρουμε.

Κι έτσι έκλεισα μια και καλή τους παλιούς λογαριασμούς μου με τη συμμορία των -όρυζων. Μόλις φωνάξω ‘Πίσω και σας έφαγα’, εξαφανίζονται …

.

Ασιατική σούπα με γαρίδες …

… Νηστεία, νηστεία με γεύση απ’ την Ασία. Νομίζω ότι στη νηστεία γινόμαστε πιο δεκτικοί, συχνά και καταδεκτικοί, σε γεύσεις και συνδυασμούς που υπό άλλες συνθήκες θα απορρίπταμε.   
Λίγο η πείνα, λίγο η αποφυγή της μονοτονίας φέρνουν στο τραπέζι φαγητά αλλιώτικα και γεύσεις ιδιαίτερες που συχνά μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Όπως η σημερινή σούπα, που μας στύλωσε και μας ανανέωσε …

Ασιατική σούπα με γαρίδες

υλικά:
450 γρ. γαρίδες (εδώ κατεψυγμένες)  
2 καρότα
3-4 φύλλα λάχανο
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
μισή κονσέρβα καλαμπόκι
1/2 φλυτζάνι άσπρο κρασί
5 φλυτζάνια νερό ή ζωμός λαχανικών
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 κουταλιές αλεύρι
τζίντζερ (εδώ σε σκόνη)   
μια μπαλίτσα φιδές

Κόβουμε όλα τα λαχανικά σε λεπτές λωρίδες. 

Πλένουμε καλά τις γαρίδες, τις βάζουμε σε μπωλ και τις πασπαλίζουμε με το τζίντζερ. 

Προσθέτουμε το κρασί και τις αφήνουμε 30΄ να μαριναριστούν.

Σε λίγο λάδι γυαλίζουμε το κρεμμύδι, ρίχνουμε 2 κουταλιές αλεύρι και σβήνουμε με το κρασί στο οποίο μαρινάραμε τις γαρίδες. 

Προσθέτουμε το νερό ή το ζωμό, τα καρότα, το λάχανο, τα κρεμμυδάκια και το καλαμπόκι, αλατοπιπερώνουμε και βράζουμε για 20’.

Προσθέτουμε τις γαρίδες και το φιδέ και βράζουμε για άλλα 10΄.   

 

Σερβίρουμε αμέσως.

   

Τα υλικά και οι ποσότητες είναι ενδεικτικά και τροποποιούνται κατά βούλησιν χωρίς πρόβλημα.

.

 

Σκεπαστή ροδακινόπιτα ...

... Είναι κάτι μέρες γκρίζες και σκοτεινές, που όλα πάνε στραβά. Η μια αναποδιά πίσω απ’ την άλλη, σα σκυταλοδρομία. Κι αν δεν είναι συμφορές,  φτάνουν κι όλα τα μικρά που πάνε στραβά για να δοκιμάσουν τις αντοχές σου.
Ο υπολογιστής που κολλάει, η τρέλλα του γραφείου κι οι δουλειές του σπιτιού που περιμένουν να με αποτρελλάνουν, οι ώρες που παραμένουν πεισματικά 24 κι αρνούνται να χωρέσουν όλα όσα πρέπει να γίνουν.
Άγχος στη δουλειά, άγχος και στο σπίτι. Πιέσεις μικρές και μεγάλες, εντάσεις, υποχρεώσεις στην ουρά χωρίς νούμερο προτεραιότητας. Όλα πρέπει να γίνουν επειγόντως.
Είμαι very very χολοσκασμένη. Καταφύγιό μου η κουζίνα μου. Η ιδιωτική μου Ελβετία. Χώρος ουδέτερος, τα σύνορα του οποίου απαγορεύεται ρητώς να περάσουν όλα τα ανωτέρω.
Θα πιάσω κουτάλες και πλάστες, θα κόψω φρούτα και λαχανικά, θ’ ανοίξω βάζα με μπαχαρικά, θα ζυμώσω με θυμωμένες γροθιές αφράτες ζύμες κι όλα τα άλλα θα απομακρυνθούν ως δια μαγείας. Θα βουτήξω στην κατσαρόλα του Σιλωάμ.    
-‘Μετά από τόση κούραση μπήκες στην κουζίνα;’
- Let me, Χαρίλαε, let me. Please!

Με τη ζύμη της τάρτας μήλου θα φτιάξω μια πάστα φλώρα. Να πιάσουν τόπο οι τόσες μαρμελάδες μου. Στη μισή θα βάλω μαρμελάδα κεράσι και στην υπόλοιπη το γλυκό του κουταλιού λεμόνι.

 

Θα φτιάξω κι άλλη μία δόση. Για μια …

Σκεπαστή ροδακινόπιτα

 

υλικά:
Για τη ζύμη:    
    125 γρ. μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
350 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3/4 κούπας ζάχαρη άχνη
1/2 κούπα ηλιέλαιο
1/2 κεσεδάκι γιαούρτι
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ

Για τη γέμιση:
1 κομπόστα ροδάκινο
λίγο κορν φλάουρ
1-2 κουταλιές γάλα
τριμμένο μπισκότο ή φρυγανιά   

Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά για τη ζύμη σε ένα μπωλ και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια λεία και απαλή ζύμη.

Απλώνουμε τη μισή ζύμη στο ταψάκι πιέζοντας με το χέρι. 

Στραγγίζουμε καλά την κομπόστα από το σιρόπι της και κόβουμε τα ροδάκινα σε κυβάκια. 

Διαλύουμε το κορν φλάουρ στο γάλα και το ρίχνουμε στα ροδάκινα, για να δέσουν με τα υγρά που τυχόν βγάλουν στο ψήσιμο. Για περισσότερη ασφάλεια, πασπαλίζουμε τη ζύμη με λίγο τριμμένο μπισκότο ή τριμμένη φρυγανιά. 

Αδειάζουμε τη γέμιση και τη στρώνουμε με κουτάλι. 

Ανοίγουμε την υπόλοιπη ζύμη σε χοντρό φύλλο και σκεπάζουμε την πίτα.

Κλείνουμε τις άκρες καλά φτιάχνοντας κορδονάκι με το χέρι μας ή πιέζοντάς τες με πηρούνι. 

Τρυπάμε και την επιφάνεια της πίτας με πηρούνι για να βγαίνει ο ατμός.

   

   

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄-45΄, ταυτόχρονα με την πάστα φλώρα. 

… Και τώρα θα περιμένω. Χαζεύοντας τη ζύμη να ροδοκοκκινίζει, ανασαίνοντας την πρώτη γαργαλιστική μυρωδιά που θα με ηρεμήσει και θα με χαλαρώσει. Μαζί με το ουράνιο τόξο που βλέπω απ’ το παράθυρο..