Κουμπίρ. Πώς λέμε βαμπίρ, πώς λέμε αμπίρ; Πώς λέμε φάντης, πώς λέμε κβο βάντις, που έλεγε αυτοσαρκαζόμενος κι ο εμπορευάμενος και χηρευάμενος ντάντης Μαυρογιαλούρος.
Περπατώντας στον κεντρικό πεζόδρομο της Αδριανούπολης και προσπερνώντας τα δεκάδες “τζιγερτζίδικα” και “κιοφτετζίδικα”, μου κίνησαν το ενδιαφέρον κάποια στέκια στα οποία, νεολαία ως επί το πλείστον, αλλά και κάποιοι μεγαλύτεροι έτρωγαν μανιωδώς και αποκλειστικά πατάτες.
Περπατώντας στον κεντρικό πεζόδρομο της Αδριανούπολης και προσπερνώντας τα δεκάδες “τζιγερτζίδικα” και “κιοφτετζίδικα”, μου κίνησαν το ενδιαφέρον κάποια στέκια στα οποία, νεολαία ως επί το πλείστον, αλλά και κάποιοι μεγαλύτεροι έτρωγαν μανιωδώς και αποκλειστικά πατάτες.
Και τι πατάτες! Ευμεγέθεις, ψητές και γεμισμένες με ό,τι τραβάει η όρεξη του καθενός. Όσο για τα μαγαζάκια, ήταν φαστφουντάδικα αντίστοιχα με τα δικά μας σαντουιτσάδικα, έφτιαχναν όμως αποκλειστικά και μόνο τις πατάτες αυτές.
Αφού χάζεψα αρκετή ώρα προσπαθώντας να καταλάβω τι ακριβώς σερβίρεται, ένας πιτσιρικάς με κάλεσε να παραγγείλω. Με νοήματα και κάτι κουτσοτούρκικα που πρόλαβα να απομνημονεύσω από το βιβλίο τσέπης “Ελληνοτουρκικοί διάλογοι”, μου εξήγησε αρχικά ότι επρόκειτο για δημοφιλέστατο γρήγορο φαγητό της γείτονος, ονόματι “κουμπίρ”.
Βάση είναι μια μεγάλη ψητή πατάτα, την οποία διαλέγεις με τι θέλεις να γεμίσεις: τυρί, αλλαντικά, καλαμπόκι, ελιές, πιπεριές, κοτόπουλο, κι ό,τι βάζουμε κι εμείς συνήθως σε κρέπες και σάντουιτς –εκτός από πατάτες.
Ο μάστορας ξεκινάει χαράζοντας κατά μήκος την πατάτα και μετά, με ένα κουτάλι, δουλεύει σιγά-σιγά το εσωτερικό κάνοντάς το να μοιάζει με πουρέ. Στη συνέχεια το σπρώχνει προς τα τοιχώματα, δημιουργώντας μια κοιλότητα που γεμίζει με ό,τι θέλει ο πελάτης. Ψήνει για λίγο την πατάτα και τη σερβίρει αχνιστή και πεντανόστιμη.
Αφού χάζεψα αρκετή ώρα προσπαθώντας να καταλάβω τι ακριβώς σερβίρεται, ένας πιτσιρικάς με κάλεσε να παραγγείλω. Με νοήματα και κάτι κουτσοτούρκικα που πρόλαβα να απομνημονεύσω από το βιβλίο τσέπης “Ελληνοτουρκικοί διάλογοι”, μου εξήγησε αρχικά ότι επρόκειτο για δημοφιλέστατο γρήγορο φαγητό της γείτονος, ονόματι “κουμπίρ”.
Βάση είναι μια μεγάλη ψητή πατάτα, την οποία διαλέγεις με τι θέλεις να γεμίσεις: τυρί, αλλαντικά, καλαμπόκι, ελιές, πιπεριές, κοτόπουλο, κι ό,τι βάζουμε κι εμείς συνήθως σε κρέπες και σάντουιτς –εκτός από πατάτες.
Ο μάστορας ξεκινάει χαράζοντας κατά μήκος την πατάτα και μετά, με ένα κουτάλι, δουλεύει σιγά-σιγά το εσωτερικό κάνοντάς το να μοιάζει με πουρέ. Στη συνέχεια το σπρώχνει προς τα τοιχώματα, δημιουργώντας μια κοιλότητα που γεμίζει με ό,τι θέλει ο πελάτης. Ψήνει για λίγο την πατάτα και τη σερβίρει αχνιστή και πεντανόστιμη.
Ομολογώ ότι, παρότι δε συμπαθώ πολύ τις πατάτες, εντυπωσιάστηκα τόσο από την τεχνική, όσο και από τη γεύση. Κάτι ήξεραν οι ντόπιοι πιτσιρικάδες, κάτι ήξερα κι εγώ που τους μιμήθηκα.
Αν η Αδριανούπολη σας πέφτει μακριά, υπάρχει και στην Ξάνθη ένα κατάστημα που σερβίρει κουμπίρ.
Αν κι αυτή πέφτει μακριά, μπορούμε πάντα να το επιχειρήσουμε στο σπίτι. Αν κι αυτό φαντάζει δύσκολο, μπορούμε να παρηγορηθούμε φτιάχνοντας λαχταριστές …
Πατατοκροκέτες με παστουρμά και κασέρι
υλικά:
300 γρ. πατάτες
120 γρ. κασέρι τριμμένο
90 γρ. παστουρμάς κομμένος σε κυβάκια 1,5 εκ.
1 αυγό
τριμμένη φρυγανιά
Καθαρίζουμε τις πατάτες, τις κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια και τις βράζουμε σε αλατισμένο νερό για 15΄-20΄.
Τις στραγγίζουμε και τις πολτοποιούμε.
Προσθέτουμε το κασέρι, τον παστουρμά και το αυγό και ζυμώνουμε καλά.
Πλάθουμε κυλινδρικές κροκέτες, τις περνάμε από τη φρυγανιά και τις αφήνουμε για λίγο στο ψυγείο να σφίξουν.
Τηγανίζουμε τις πατατοκροκέτες σε μέτρια φωτιά, μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.
Τις βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί και τις σερβίρουμε με μια πικάντικη τυροκαυτερή ή μια δροσερή σαλάτα κηπουρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου