Σιροπιαστές μηλόπιτες με σφολιάτα …

Ουκ αν λάβοις.
… Ήταν η σαββατιάτικη πολυτέλειά μας, ξεκίνησε τυχαία κι έγινε το εβδομαδιαίο καλόπιασμα στον εαυτό μας, μετά την κούραση της εβδομάδας. Όποιος ξυπνούσε πρώτος το πρωί του Σαββάτου, πήγαινε στο φούρνο κι αγόραζε από μια σιροπιαστή μηλόπιτα για τον καθένα.
Κι όταν γύριζε, ετοίμαζε μέχρι να ξυπνήσουν οι υπόλοιποι ένα μεγαλοπρεπές τραπέζι πρωινού, με χυμούς, καφέ, γάλα και ροφήματα, χρωματιστά σουπλά και ασορτί σερβίτσια – με όλα τα φι, χι, ψι κι ωμέγα, που έλεγε κι ο Ηλίας του 16ου. Κι έτσι ξεκίναγε η μέρα γλυκά, χαλαρά κι όμορφα.
Με την πρώτη αύξηση στις τιμές των υλικών, η μηλόπιτα ανέβηκε ένα σκαλάκι. Δε βαριέσαι, είπαμε, χαλάλι, ας μη χαλάσουμε το Σάββατό μας. Με την αύξηση του ΦΠΑ, ανέβηκε κι άλλα δύο σκαλιά. Κάπως σαν να μας πείραξε. Την τελευταία φορά που πήγα, μου ζήτησαν 1,40 €.
      … κι η Helena σαν τ’ άκουσε, πολύ της κακοφάνη
αφήνει γεια στο φούρναρη και γεια στους μαθητάδες
άμα με δείτε γράψτε μου, δω να ξαναπατήσω
σηκώνω τα μανίκια μου και φτιάχνω μοναχή μου…

Σιροπιαστές μηλόπιτες με σφολιάτα

     
   

υλικά:
1 βαζάκι μαρμελάδα ή πελτές μήλου     
2-3 μήλα (ξινόμηλο, στάρκιν, φυρίκι)
2 κουταλιές ζάχαρη
2 φύλλα σφολιάτας

Για το σιρόπι:
2 ποτήρια ζάχαρη
2,5 ποτήρια νερό
χυμός από μισό λεμόνι

Κόβουμε τα μήλα σε κυβάκια και τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά με τη ζάχαρη και λίγο νερό, μέχρι να μαλακώσουν και να γίνουν μια πρόχειρη κομπόστα.

Κόβουμε τα φύλλα της σφολιάτας σε 4 μεγάλα ή 8 μικρά τετράγωνα κομμάτια το καθένα. 

Αλείφουμε τις άκρες με λίγο νερό και απλώνουμε τη μαρμελάδα, αφήνοντας ένα κενό πλαίσιο γύρω-γύρω.

Βάζουμε πάνω από τη μαρμελάδα κομμάτια μήλου, διπλώνουμε και κλείνουμε κάθε μηλόπιτα. 

Πιέζουμε γύρω-γύρω με πηρούνι για να μην ανοίξει στο ψήσιμο και τρυπάμε πολλές φορές την επιφάνειά της.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄ περίπου, ή μέχρι να ροδίσουν.

Αν φουσκώσουν πολύ κατά τη διάρκεια του ψησίματος, τις τρυπάμε ξανά με πηρούνι, ανοίγοντας λίγο το φούρνο.

Φτιάχνουμε το σιρόπι βράζοντας για 5΄ τα υλικά του και σιροπιάζουμε τις μηλόπιτες χλιαρές.

  

    
    

   
Μπορούμε να φτιάξουμε τη μηλόπιτα μόνο με πελτέ μήλου, παραλείποντας το στάδιο με τα φρέσκα μήλα.
Για να είναι νηστίσιμη η μηλόπιτα, διαλέγουμε σφολιάτα χωρίς βούτυρο, αλλά με φυτικά λιπαρά.

Κλέφτικο …

... Κλέφτες, προδότες και άλλα συναφή. Περίσσεψαν τα συνθήματα και οι χαρακτηρισμοί εναντίον των πολιτικών και στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Η κλεφτουριά είχε την τιμητική της. Και η παλιά, η αυθεντική και η σύγχρονη με την κακή έννοια.   
Θέση δεν παίρνω επί του θέματος, κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματα και τα δίκια της. Προσπερνώ χωρίς να παραβλέπω έργα και ημέρες των σύγχρονων, για να εστιάσω σ’ έναν τρόπο μαγειρέματος, απόρροια της μαύρης ζωής που κάνανε εκείνοι οι μαύροι κλέφτες – οι αυθεντικοί.
Με φόβο τρώγαν το ψωμί κι όταν είχαν κανένα αρνί για ψήσιμο, το τύλιγαν με την προβιά του και το παράχωναν σ’ ένα λάκκο με κάρβουνα, όπου σιγοψηνόταν όλη τη νύχτα χωρίς μια δυνατή φωτιά που θα πρόδιδε τη θέση τους.
Η προβιά αντικαταστάθηκε από λαδόκολλα, το φαγητό ονομάστηκε κλέφτικο  και αποτελεί απαραίτητο πιάτο στον κατάλογο κάθε χασαποταβέρνας που σέβεται τον εαυτό της. 
Εκτός αυτού όμως είναι και μια σίγουρη και ασφαλής λύση, ακόμη και για τους αρχάριους ή ατζαμήδες της κουζίνας, για καλοψημένο, ζουμερό και νόστιμο κρέας …

Χοιρινό στη λαδόκολλα (κλέφτικο)

 


υλικά:
700 γρ. χοιρινό
κρεμμύδι, σκόρδο, πιπεριές, μανιτάρια
ρίγανη, θυμάρι, θρούμπι
λίγο άσπρο κρασί
γραβιέρα σε κυβάκια

Κόβουμε το χοιρινό σε μικρά κομμάτια. 

Το αλατοπιπερώνουμε και πασπαλίζουμε με μυρωδικά της αρεσκείας μας. 

Ραντίζουμε με λάδι, ρίχνουμε λίγο άσπρο κρασί, ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε το χοιρινό να μαριναριστεί 2-3 ώρες ή, ακόμη καλύτερα, ολόκληρη νύχτα στο ψυγείο.

Στρώνουμε δύο φέτες λαδόκολλα τη μία επάνω στην άλλη και αδειάζουμε το κρέας μαζί με τα υγρά που έβγαλε. 

Προσθέτουμε το κρεμμύδι σε μεγάλα κομμάτια, σκόρδο, πιπεριές, μανιτάρια και τη γραβιέρα, ανακατεύουμε καλά, σηκώνουμε τις άκρες της  λαδόκολλας και κλείνουμε καλά με συρραπτικό.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς κελσίου, για 2 ώρες περίπου.

    

             

           Είναι περισσότερο μια μέθοδος μαγειρέματος, παρά μια συγκεκριμένη συνταγή. Γίνεται με αρνί, χοιρινό ή κοτόπουλο αλλά και με ποικιλία κρεάτων και ο καθένας προσθέτει ή αφαιρεί λαχανικά και μυρωδικά. Συνήθως εμπλουτίζεται με καρότα και πατάτες.

Τιραμισού με limoncello και φράουλες …

Ντεκαφεϊνέ και ξινή. Έτσι θα μπορούσε να με αποκαλέσει κάποιος και να μην παρεξηγηθώ καθόλου, αφού θα έλεγε την πάσα αλήθεια. Καφέ δεν πίνω, δεν τον ξεκίνησα ούτε καν την τρομερή περίοδο πριν τις Πανελλήνιες η οποία, για τη γενιά μου σηματοδοτούσε την επιτρεπόμενη έναρξη της ακατάσχετης καφεποσίας με το πρόσχημα ότι βοηθούσε στο συνεχές και κοπιαστικό διάβασμα.
Όσο για το ξινή, λατρεύω παράφορα το λεμόνι σε όλες του τις εκδοχές, το καταναλώνω σε τεράστιες ποσότητες και υποθέτω ότι σταδιακά το αίμα στις φλέβες μου αντικαθίσταται από χυμό λεμονιού.
Η αντιπάθειά μου για τον καφέ έφερε ως παράπλευρη απώλεια το να μην τρώω τιραμισού. Όταν λοιπόν έπεσε στην αντίληψή μου η εκδοχή ενός δροσερού και ανοιξιάτικου τιραμισού, που μοσχοβολάει limoncello και γαρνίρεται με τις πρώτες φράουλες, τσακίστηκα να το φτιάξω …

Τιραμισού με limoncello και φράουλες  

        

υλικά:
120 γρ. μακρόστενα σαβαγιάρ
χυμός από 2 πορτοκάλια
1 σφηνάκι limoncello
250 γρ. mascarpone
50 ml άπαχο γάλα
2 κουταλιές ζάχαρη άχνη
ξύσμα και χυμός από μισό λεμόνι
βανίλια

Για το γαρνίρισμα:
φράουλες
κουβερτούρα ή σοκολάτα γάλακτος ή άσπρη σοκολάτα

Βάζουμε τα σαβαγιάρ σε σκεύος που να τα χωράει σε μία στρώση και καλύπτουμε τυχόν κενά. 

Αναμειγνύουμε το χυμό πορτοκαλιού με το limoncello και τα περιχύνουμε.

Αραιώνουμε το mascarpone με το γάλα και τα δουλεύουμε μέχρι να έχουμε μια ρευστή, πηχτή κρέμα. 

Προσθέτουμε την άχνη, τη βανίλια, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε καλά. 

Αδειάζουμε την κρέμα πάνω στα σαβαγιάρ.

 

Στρώνουμε ομοιόμορφα την κρέμα και απλώνουμε από πάνω φράουλες σε ροδέλες. 

Αν θέλουμε, μπορούμε πρώτα να σκορπίσουμε λίγη μαρμελάδα ή γλυκό φράουλα.

     

Πασπαλίζουμε με ξύσμα σοκολάτας και αφήνουμε το γλυκό στο ψυγείο να δέσει.

Τρατάρουμε.

 

Μπακαλιάρος πλακί …

… Κάποτε μας χαρακτήριζαν έθνος της πλάκας –χαρακτηρισμός διττός και αμφίσημος. Είτε γιατί ήμασταν λαός χωρατατζής, έξω καρδιά και πλακατζής, είτε γιατί ήμασταν λίγο άρπα-κόλα, λίγο όπως λάχει και λίγο δε βαριέσαι.
Όλα αυτά όμως, last year που έλεγε κι η Natasha στον Takis στην cult πλέον διαφήμιση της Telestet. Τετέλεστετ τώρα, μας κόπηκαν μαχαίρι όλα αυτά. Πού όρεξη για πλακίτσες, άντε το πολύ-πολύ για κανένα πλακί …

Μπακαλιάρος πλακί

υλικά:
700 γρ. φιλέτο βακαλάου
3 μεγάλα κρεμμύδια σε φετάκια
2 σκελίδες σκόρδο σε φετάκια
1 μεγάλη ντομάτα σε ροδέλες
2 δαφνόφυλλα
4-5 κόκκους μπαχάρι
μαύρες σταφίδες (προαιρετικά)

Σε λίγο λάδι σωτάρουμε το κρεμμύδι και μόλις μαλακώσει ρίχνουμε το σκόρδο, τη ντομάτα και μια κούπα νερό. 

Αλατοπιπερώνουμε, προσθέτουμε τα δαφνόφυλλα και το μπαχάρι (τις σταφίδες) και σιγοβράζουμε τη σάλτσα για 10΄.

Βάζουμε το μπακαλιάρο σε πυρέξ ή ταψάκι και τον περιχύνουμε με τη σάλτσα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄-45΄, προσθέτοντας ελάχιστο νερό, αν χρειαστεί.

  

Παστίτσιο με μανιτάρια …

Το λέει και τ’ όνομά του, το ζητάει ο οργανισμός του, σαν το Μαυρογιαλούρο ένα πράγμα.
Παστίτσιο είναι η ανάμειξη, το μπέρδεμα διαφόρων υλικών, βασικό από τα οποία είναι το ζυμαρικό. Υπάρχει το κλασσικό, διαχρονικό και πολυαγαπημένο, υπάρχει η εκδοχή χωρίς τον κιμά αλλά με ποικιλία τυριών, η πιο χειμωνιάτικη παραλλαγή με τα πράσα – του χρόνου νά ’μαστε καλά θα σου το ξαναφτιάξω, αφού πέσει η πρώτη πάχνη, να μαλακώσουν και να γλυκάνουν τα πράσα, να τά ’χουμε πεθυμήσει  και πάλι μετά τις καλοκαιρινές ντομάτες.
Και βέβαια υπάρχει η παντός καιρού και αγαπημένη μας εκδοχή, ένα λαχταριστό …

Παστίτσιο με μανιτάρια

  


υλικά:
500 γρ. μανιτάρια πορτομπέλο
500 γρ. λευκά μανιτάρια
1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο σε φετάκια
1 κούπα τριμμένη ντομάτα ή τοματοχυμός
1 κουταλιά τοματοπελτές
λίγο κόκκινο κρασί
1 πακέτο χοντρά μακαρόνια (Νο 3)
100 γρ. ανθότυρο (προαιρετικά)

Για τη μπεσαμέλ:
50 γρ. μαργαρίνη
50 γρ. αλεύρι
500 ml κρύο γάλα
1-2 αυγά (προαιρετικά)
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο






Σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, αχνίζουμε το κρεμμύδι σε λίγο νερό, μέχρι να μαλακώσει. 

Προσθέτουμε λίγο λάδι και το σωτάρουμε για 5΄.

Σκουπίζουμε τα μανιτάρια και τα κόβουμε σε λεπτές φέτες. Για ευκολία, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον αυγοκόφτη. 

Τα προσθέτουμε στο σωταρισμένο κρεμμύδι, ρίχνουμε και το σκόρδο και ανακατεύουμε μέχρι να βγάλουν τα υγρά τους και να μαλακώσουν.

Σβήνουμε με λίγο κόκκινο κρασί και μόλις εξατμιστεί προσθέτουμε τη ντομάτα και τον τοματοπελτέ, διαλυμένον σε λίγο νερό. 

Ρίχνουμε 1 ποτήρι ζεστό νερό, αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε με σκεπασμένο καπάκι για 30΄ περίπου.

Παράλληλα, βράζουμε τα μακαρόνια, 1΄-2΄ λιγότερο από τις οδηγίες στη συσκευασία. 

Τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα ανακατεύουμε με το ανθότυρο και λίγο από το νερό στο οποίο έβρασαν.

Λαδώνουμε ένα πυρέξ και στρώνουμε τα μισά μακαρόνια. 

Απλώνουμε από πάνω τα μανιτάρια με τη σάλτσα τους και σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα μακαρόνια.

Για να φτιάξουμε τη μπεσαμέλ, λυώνουμε τη μαργαρίνη και προσθέτουμε το αλεύρι. 

Καβουρντίζουμε σε μέτρια φωτιά 2΄-3΄ και προσθέτουμε το γάλα. 

Ανακατεύουμε με αυγοδάρτη μέχρι να δέσει η μπεσαμέλ. 

Αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε τα αυγά αν τα χρησιμοποιήσουμε, αλάτι, πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο.

Απλώνουμε τη μπεσαμέλ στα μακαρόνια και πασπαλίζουμε, αν θέλουμε, με λίγο τριμμένο τυρί.

 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 45΄-50΄.

Σερβίρουμε.

Νηστίσιμη καρυδόπιτα …

Καλώς τηνε …

… κι ας άργησε. Τι άργησε δηλαδή που μας έστησε να την περιμένουμε με αγωνία, όπως ο γαμπρός έξω απ’ την εκκλησία τη νύφη που δοκιμάζει τα νεύρα και την υπομονή του ξεκινώντας νωρίς-νωρίς τα συζυγικά καψώνια.
Τέτοια καψώνια και χειρότερα δοκίμασαν τις αντοχές μας και μας έφεραν στο παραλίγο της αντοχής αυτόν τον ατέλειωτο βασανιστικό και ανυπόφορο χειμώνα.
Ούτε αλκυονίδες είδαμε φέτος, Απόκριες και Καθαρά Δευτέρα ο καιρός τά ’κανε μούσκεμα, το καλοριφέρ όλο και άναβε κι εμείς παρακολουθούσαμε τη στάθμη του πετρελαίου να πέφτει με αγωνία μεγαλύτερη κι από των  Αιγυπτίων, που αδιάκοπα κοιτούσαν τα νειλόμετρα.
Επιτέλους όμως την προηγούμενη εβδομάδα άνθισε η πρώτη αμυγδαλιά – αυτή που πέρυσι άνθισε στα τέλη Ιανουαρίου.
Και χτες, καθώς κυκλοφόρησαν πια τα νέα ότι ήρθε η άνοιξη, άρχισαν ν’ ανθίζουν τα δέντρα το ένα μετά το άλλο. Άσπρα και ροζ ανθάκια εμφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη, οι φράουλες στα μανάβικα δε φαντάζουν τόσο παράταιρες κι άρχισα ήδη να αδημονώ για τους πρώτους καρπούς.
Να γίνουν τα μικρά αγριόσυκα, να δέσουν καρπό οι καρυδιές, να φτιάξω και φέτος συκαλάκι και το αγαπημένο μου καρυδάκι - όσο με παιδεύει, τόσο το αγαπάω.
Προς το παρόν όμως, ας περιοριστώ στα τελευταία περσινά ξερά καρύδια κι ας φτιάξω μια …

Νηστίσιμη καρυδόπιτα



 


υλικά:
650 ml χυμός πορτοκαλιού
200 ml ελαιόλαδο 
1 ποτηράκι του λικέρ κονιάκ
ξύσμα πορτοκαλιού
600 γρ. κόκκινη φαρίνα (που φουσκώνει μόνη της)
100 γρ. ζάχαρη άχνη
2 κουταλιές της σούπας κακάο
150-200 γρ. τριμμένα καρύδια
1 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ
1 κουτ. γλυκού σόδα (σκόνη)
κανέλλα, γαρύφαλλο

Για το σιρόπι:
500 ml νερό
300 γρ. ζάχαρη
2 κουταλιές μέλι
χυμός από μισό λεμόνι

Κοσκινίζουμε μαζί τη φαρίνα, την άχνη, το κακάο, το μπέικιν πάουντερ και τη σόδα. 

Προσθέτουμε τα καρύδια και τα κανελλογαρύφαλλα και ανακατεύουμε.

Σε άλλο μπωλ αναμειγνύουμε τα υγρά υλικά (χυμός πορτοκαλιού, λάδι, κονιάκ) και προσθέτουμε το ξύσμα.

Φτιάχνουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο των στερεών υλικών και ρίχνουμε το μείγμα των υγρών, ανακατεύοντας με κουτάλα ή σπάτουλα. 

Ανασηκώνουμε τη ζύμη και ανακατεύουμε πολύ καλά, ώστε να μη μείνουν σβώλοι ή αλεύρι κάτω-κάτω. 

Αδειάζουμε το μείγμα σε λαδωμένο παραλληλόγραμμο ταψί.

   

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 50΄-55΄.

Αφήνουμε την καρυδόπιτα να κρυώσει και ετοιμάζουμε το σιρόπι βράζοντας για 4΄-5΄  τα υλικά του. 

Σιροπιάζουμε την καρυδόπιτα κρύα με χλιαρό σιρόπι. 

Ρίχνουμε πρώτα 2 κουτάλες σιρόπι κι όταν απορροφηθεί χαράζουμε την καρυδόπιτα. 

Ρίχνουμε μια ακόμη κουτάλα σιρόπι στις χαρακιές και συνεχίζουμε ρίχνοντας σταδιακά σιρόπι, περιμένοντας κάθε φορά να απορροφηθεί πριν ξαναρίξουμε.

 

Ζαμπονάκι με λαχανικά στο φούρνο …

... Στο ράφι, σαν δεσποινίς ετών 39, σαν το ένα και μοναχικό σκονισμένο βαζάκι του Ζήκου. Έτσι έμεναν στο ντουλάπι εκείνα τα “ετοιματζίδικα ” που παίρνουμε καμμιά φορά για ώρα ανάγκης. Μια κονσέρβα ζαμπονάκι,  να φτιάξει με αυγά ο κύρης του σπιτιού αν τύχει να μείνει μόνος του και χωρίς φαγητό – να θυμηθεί και τα φοιτητικά του χρόνια, όταν το έτρωγε τρις εβδομαδιαίως-  ένα φακελάκι έτοιμος πουρές, ανάμεικτα λαχανικά στην κατάψυξη ή σε κονσέρβες, και άλλα παρόμοια κι αχρείαστα νά ’ναι…   
Η ώρα ανάγκης δεν ήρθε ακόμη, πλησίασε όμως απειλητικά η ημερομηνία λήξης. Κι αυτές οι λίγο περιφρονημένες λύσεις ανάγκης μεταμορφώθηκαν κι έγιναν φαγητό κανονικό και λαχταριστό …

Ζαμπονάκι κονσέρβας με λαχανικά στο φούρνο


 


υλικά:
500 γρ. ανάμεικτα λαχανικά (εδώ κατεψυγμένα)
1 ζαμπονάκι σε κονσέρβα
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
100 γρ. τυρί κρέμα
1 φακελάκι πουρές σκόνη
γραβιέρα ή άλλο τυρί

Βράζουμε τα λαχανικά σε αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν και τα στραγγίζουμε, κρατώντας λίγο από το νερό στο οποίο έβρασαν.

Σε λίγο λάδι σωτάρουμε το κρεμμύδι και μόλις μαλακώσει ρίχνουμε το ζαμπονάκι κομμένο σε κυβάκια. 

Σε 2΄-3΄ προσθέτουμε και τα λαχανικά μαζί με λίγο από το νερό τους και μαγειρεύουμε μαζί για 5΄.

Ετοιμάζουμε τον πουρέ σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία και τον ανακατεύουμε με το τυρί κρέμα.

Βάζουμε σε πυρέξ το μείγμα των λαχανικών, καλύπτουμε με τον πουρέ και πασπαλίζουμε με τη γραβιέρα.



  

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 30΄ περίπου ή μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια.

  

Κουνουπιδόρυζο …

New kid on the block.
… Δεν μπορεί να μη θυμάσαι τη διαβόητη συμμορία των –όρυζων, που βρισκόταν σε πόλεμο με τη φαμίλια μας εδώ και πολλά χρόνια. Μεγαλώνοντας συμφιλιωθήκαμε κι όχι μόνο δε μας τρομοκρατεί πια, αλλά μας επισκέπτεται συχνά-πυκνά. Τα πρωτοπαλίκαρα λαχανόρυζο και πρασόρυζο, ήρθαν πολλές φορές φέτος το χειμώνα. Το ντοματόρυζο μας μήνυσε ότι θά ’ρθει μόλις πιάσουν οι ζέστες, το σπανακόρυζο πέρασε κανά-δυο φορές, αλλά η κόρη μας τού ’κλεισε την πόρτα κατάμουτρα και δεν ξαναπάτησε.
Μια μέρα πέρασε και το στερνοπούλι της οικογένειας, που αγνοούσα και την ύπαρξή του ακόμη. “ Κουνουπιδόρυζο ”, μου συστήθηκε ευγενικά. Με ξάφνιασε, μου φάνηκε κάπως παράξενο στην αρχή αλλά τελικά αποδείχθηκε νοστιμούλικο το άτιμο …  

 

Κουνουπιδόρυζο

  
     

υλικά:

1 μέτριο κουνουπίδι
1 κούπα ρύζι καρολίνα
1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο
1 κουταλιά πελτές ντομάτας
ζωμός κότας ή λαχανικών ή ζεστό νερό
λίγο άσπρο κρασί

Αχνίζουμε το κρεμμύδι σε λίγο ζεστό νερό, μέχρι να μαλακώσει. 

Ρίχνουμε λάδι και το ρύζι και καβουρντίζουμε, σε μέτρια φωτιά, 3΄-4΄. 

Σβήνουμε με το κρασί, προσθέτουμε το κουνουπίδι και ανακατεύουμε καλά.

Προσθέτουμε τον πελτέ που έχουμε διαλύσει σε λίγο νερό,  αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε ζωμό ή νερό τόσο, όσο να σκεπάζει το φαγητό. 

Χαμηλώνουμε τη φωτιά στο ελάχιστο, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για 18΄-20΄ προσθέτοντας, αν χρειαστεί, και λίγο ακόμη νερό.

Σκορδόψωμο …

... Φτου, σκόρδα. Λέγε ό,τι θες, λέγε. Για ανόητες προλήψεις, για γυναικούλες στην Κάτω Λεστινίτσα και την κυρά τους τη μαμή, για γελοίες δοξασίες την ώρα που οι επιστήμονες χωμένοι στα δαιδαλώδη υπόγεια τούνελ, ίδιοι χαμόρακες, ψάχνουν το μποζόνιο του Χιγκς - άλλως “σωματίδιο του Θεού”.
Τόση αναποδιά, τόσα μικροατυχήματα, τόσα πιάτα και ποτήρια να μας φεύγουν απ’ τα χέρια και να σπάνε, τόσα καρούμπαλα και μελανιές, τόσα ματαιωμένα σχέδια πού να τα αποδώσω;
Τι σε πειράζει αν μιλήσω για μάτι, για γλωσσοφαγιά, για γρουσουζιά, άντε για αρνητικά vibes, που μας έρχονται ποιος ξέρει από ποιον; Εσύ πάλι πιο επιστημονικά ψάξε για το γκαντεμιόνιο που μας κατατρύχει.
Κι αν πήρα και κανένα σκόρδο παραπάνω, θα φτιάξω λίγο σκορδόψωμο με μπαγκέτα, να χαρεί και το παιδί …

 

Σκορδόψωμο 

      
       
         



υλικά:
μια μπαγκέτα
2-3 σκελίδες σκόρδο
3 κλωναράκια μαϊντανός (προαιρετικά)
αλάτι, πιπέρι, θυμάρι, ρίγανη

Χαράζουμε κατά μήκος τη μπαγκέτα χωρίς να την κόψουμε μέχρι κάτω κι έπειτα τη χαράζουμε εγκάρσια, σε χοντρές φέτες. 

Ραντίζουμε με ελαιόλαδο και αλατοπιπερώνουμε.

Πολτοποιούμε το σκόρδο, ψιλοκόβουμε το μαϊντανό και τα αναμειγνύουμε.

 Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε ρίγανη, θυμάρι και λίγο λάδι, ανακατεύουμε το μείγμα με το χέρι μας και το απλώνουμε πάνω στη μπαγκέτα αλλά και μέσα στις εγκοπές.

Βρέχουμε ένα κομμάτι λαδόκολλα, το στύβουμε και τυλίγουμε το ψωμί. Έτσι θα γίνει τραγανό και μαλακό μαζί, χωρίς να σκληρύνει.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 10΄-15΄.