Μπρουσκέτες με τη λαγάνα που περίσσεψε …

… Και τώρα τι έχεις να πεις;
Αλήθεια τι έχεις να πεις;
Που νόμιζες πως δε θα φτάσει
κι αυτή η φαμελιά θα πεινάσει.

Που πίστευες ότι μπορεί
τόση λαγάνα να φαγωθεί.
Και τώρα που είδες
πως μόνον ακρίδες
θα άντεχαν τόσο φαΐ.

Και τώρα τι έχεις να πεις;
Ναι, και τώρα τι έχεις να πεις;

Δε μιλάς, ε; Επειδή δεν έχεις τι να απαντήσεις ή επειδή ακόμα παλεύεις να χωνέψεις τη λαγάνα που έφαγες χτες για πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό αλλά περίσσεψε να φαν σαράντα βλάχοι, που λέμε και στα μέρη μου;
Ας είναι. Είχες καλή πρόθεση, άσχετα αν γεμίσαμε λαγάνα που ολοταχώς μπαγιατεύει. Όμως θα την ξανανιώσω, θα τη μεταμορφώσω, κι απόψε θα φάτε …

 

Μπρουσκέτες με τη λαγάνα που περίσσεψε

 

 

υλικά:
λαγάνα που περίσσεψε
πελτές ντομάτας
ζαμπόν, έμμενταλ
ρικότα, μοτσαρέλα
φέτα, ελιές
λιαστή ντομάτα

ελαιόλαδο, ρίγανη

 

 

 

Ανοίγουμε τη λαγάνα στη μέση και ραντίζουμε κάθε κομμάτι με ελαιόλαδο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λάδι από λιαστές ντομάτες που είναι αρωματικό ή, αν μας αρέσει το σκορδόψωμο, να τρίψουμε κάθε κομμάτι με μια σκελίδα σκόρδο. 

Απλώνουμε στα μισά κομμάτια πελτέ ντομάτας και αφήνουμε τα υπόλοιπα σκέτα. Τα πασπαλίζουμε όλα με ρίγανη και κάνουμε τους συνδυασμούς υλικών που προτιμάμε. 

Μια φέτα έμμενταλ και μια φέτα ζαμπόν, πελτές με φέτα και ρίγανη, ρικότα με λιαστή ντομάτα ή λιαστή ντομάτα με μοτσαρέλα. Ελάχιστες ποσότητες, ίσα για να συνοδεύσουν τη λαγάνα, η γεύση της οποίας πρέπει να αναδεικνύεται και να κυριαρχεί.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς Κελσίου και στη λειτουργία του αέρα, για 8΄-10΄, ίσα -ίσα να ζωντανέψει η λαγάνα και να λυώσουν τα τυριά. 

Τρώμε αμέσως.

 

 

  

  

  

  

 

 

.

Λαγάνα στον αρτοπαρασκευαστή …

… Μπορεί η καλή νοικοκυρά να είναι και δούλα και κυρά, αλλά δεν είναι ανάγκη να είναι και κορόιδο. Κι αν μπορεί να εκμεταλλευτεί την αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας προς όφελός της, δε βλέπω γιατί να μην το κάνει.
Κι αν μπορεί να φτιάξει τη ζύμη για τη λαγάνα της Καθαροδευτέρας στον αρτοπαρασκευαστή, δε βλέπω γιατί να σηκωθεί αχάραγα να πιάσει τα προζύμια. Πόσο μάλλον που ο αρτοπαρασκευαστής προγραμματίζεται αποβραδίς και μπορεί, ξυπνώντας το πρωί, να βρει τη ζύμη να την περιμένει έτοιμη και φουσκωμένη από υπερηφάνεια.
Σε μένα τα λέω για να τ’ ακούω εγώ. Που ένιωθα κι ενοχές γιατί διάλεξα τον εύκολο δρόμο φέτος, τρομάρα μου …

 

 Λαγάνα στον αρτοπαρασκευαστή

  

 

υλικά:
600 γρ. αλεύρι (εδώ σκληρό, για ζυμωτά)
320 ml νερό
2 κουταλιές λάδι
1,5 κουτ. γλ. αλάτι
1 κουτ. γλ. ζάχαρη
1 φακελάκι ξηρή μαγιά

σουσάμι, μαυροσούσαμο, παπαρουνόσπορος

 

 

 

Βάζουμε όλα τα υλικά στον αρτοπαρασκευαστή και τον προγραμματίζουμε να φτιάξει μόνο τη ζύμη, χωρίς να την ψήσει. 

Βγάζουμε τη ζύμη σε αλευρωμένο πάγκο, τη ζυμώνουμε και με το χέρι μέχρι να μην κολλάει και τη χωρίζουμε σε δύο ίσα μέρη.

 

 

 

 

 

 

 

Ανοίγουμε με το χέρι μας κάθε κομμάτι ζύμης πάνω σε αντικολλητικό χαρτί μέχρι να πάρει σχήμα οβάλ και να φτάσει στο όριο του ταψιού. 

Ταυτόχρονα προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου. 

Σκεπάζουμε το ταψί με τις λαγάνες με κουβερτούλα φλις και το αφήνουμε για 20΄ πάνω στα (σβηστά) μάτια της κουζίνας, για να εκμεταλλευτούμε τη θερμότητα του φούρνου για ένα ακόμη φούσκωμα της ζύμης.

 

 

 

 

 

Μετά τα 20΄ κάνουμε δαχτυλιές σε όλη την επιφάνεια κάθε λαγάνας, δημιουργώντας μικρά βαθουλώματα.

 

 

 

 

 

 

 

Ψεκάζουμε πολλές φορές κάθε λαγάνα και πασπαλίζουμε με σουσάμι (ωμό ή ψημμένο και μαυροσούσαμο).

 

 

 

 

 

 

Ψήνουμε για 20΄περίπου, ανάλογα με το πάχος της λαγάνας και τη δύναμη του φούρνου.

 

 

  

  

 

 

Απολαμβάνουμε.

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ανάλαφρη η λαγάνα μας, ούτε που μας βάρυνε καθόλου. Παραλίγο να μας πάρει ο αέρας …

 

 

ά

.

 

Γλυκά τορτέλι γεμιστά με μαρμελάδα βερύκοκκο …

… Το ιταλικό Carnevale δεν είναι μόνο βενετσιάνικες μάσκες κι εντυπωσιακές στολές, ξυλοπόδαροι, φωτιές, χοροί στα παλάτσα και στολισμένες γόνδολες.

 

 

Είναι και φαγητά. Και, κυρίως, γλυκά. Γλυκά με λογιών-λογιών ζύμες κι όλα τηγανητά. Αφράτα bomboloni,  παρόμοια με τους δικούς μας λουκουμάδες, ραβιόλι και τορτέλι γεμιστά με μαρμελάδα, ροδέλες μήλου με χυλό τηγανισμένες και πασπαλισμένες με μπόλικη ζάχαρη, τα chiacchiere που θυμίζουν ξεροτήγανα ή δίπλες, κρέπες γεμιστές με φρούτα και τα περίφημα canolli, καλοτηγανισμένα και γεμισμένα με πλούσια κρέμα.
Απ’ την αρχή μου μπήκανε στο μάτι κάτι τετράγωνα τορτέλι, γεμισμένα με μαρμελάδα. Αν τα πετύχω, θα μπούνε και στο τηγάνι, κι ύστερα στο στόμα μας …

 

 Γλυκά τορτέλι γεμιστά με μαρμελάδα βερύκοκκο

 

 

υλικά:
320 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 αυγό
60 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
60 γρ. ζάχαρη
100 ml γάλα
1/2 λεμόνι ακέρωτο
μια πρέζα αλάτι

μαρμελάδα βερύκοκκο
ηλιέλαιο για το τηγάνισμα

 

 

 

 

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μίξερ για τη ζύμη ή να τη φτιάξουμε στο χέρι, μια και είναι εύκολη και γρήγορη. 

Βάζουμε σε λεκάνη τη ζάχαρη και το ξύσμα του λεμονιού και προσθέτουμε το αλεύρι, το αυγό, το βούτυρο κομμένο σε κομματάκια, το γάλα και το αλάτι. 

Δουλεύουμε τα υλικά, αρχικά με τις άκρες των δακτύλων κι ύστερα ζυμώνοντας, μέχρι να ενωθούν σε μια λεία ζύμη. 

Την τυλίγουμε με μεμβράνη φαγητού και την αφήνουμε στο ψυγείο για 30΄.

 

 

 

 

 

Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο ίσα μέρη και την ανοίγουμε με τον πλάστη, σε αλευρωμένη επιφάνεια, ώστε να έχει πάχος 3 χιλιοστών. 

Βάζουμε στο ένα φύλλο της ζύμης μικρές κουταλιές μαρμελάδας, σε απόσταση περίπου 4 εκ. η μία από την άλλη.

 

 

 

 

 

Σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο της ζύμης και πιέζουμε ελαφρά γύρω από τις κουταλιές της μαρμελάδας για να φύγει ο αέρας που τυχόν εγκλωβίστηκε.

 

 

 

 

 

Κόβουμε με τη ροδέλα λωρίδες και ύστερα τετράγωνα, που περιέχουν το καθένα από μια κουταλιά μαρμελάδα.

 

 

 

 

 

 

 

Πιέζουμε καλά τις άκρες κάθε τετραγώνου (τορτέλι), για να μην ανοίξουν στο τηγάνισμα.

 

 

 

 

 

Ζεσταίνουμε μπόλικο ηλιέλαιο σε κατσαρολάκι και τηγανίζουμε τα τορτέλι λίγα-λίγα και σε μέτρια φωτιά, γυρίζοντάς τα με τρυπητή κουτάλα, μέχρι να πάρουν χρυσαφένιο χρώμα απ’ όλες τις πλευρές. 

Τα βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίξουν για λίγο.

 

 

 

 

 

 

 

Πασπαλίζουμε με ζάχαρη ή περιχύνουμε με μέλι και γλυκαινόμαστε.

 

 

  

 

 

  

  

  

  

  

  

 

 

Ωραία τα καρνεβάλε αλλά κι οι τζαμάλε …

 

 

  

  

  

  

 

 

.