… Το βυσσινόκηπο δεν τον έχω διαβάσει. Το ομολογώ ευθαρσώς. Διάβασα όμως πολλά έργα του Τσέχωφ, σε λάθος ηλικία μάλλον γιατί ακόμα με στοιχειώνουν κάποια διηγήματά του. Παρέα με το Ζητιάνο και τη Φραγκογιαννού, έβαλαν στέρεες βάσεις για πολλές πολλές ώρες ψυχανάλυσης και αναδρομικού μπαλώματος ανασφαλειών, φόβων και τραυμάτων.
Αφού την ξέρω την ψυχοσύνθεσή μου έπρεπε απλώς να πω ‘να λείπει το βύσσινο ’ και να προσπεράσω, πράγμα δύσκολο με φιλόλογο γονέα που επέμενε να καταβροχθίσουμε το δυνατόν περισσότερα αριστουργήματα της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Κι έτσι ενέσταξε η ελληνική μαυρίλα, ανάκατα με τη ρώσικη, στην αθώα παιδική μου ψυχή που έκλαιγε το Βάνια και τα έρμα τα θύματα της Φραγκογιαννούς κι έστελνε στον ύπνο μου το Ζητιάνο να με καταδιώκει σέρνοντας τα κουρέλια του.
Μακριά το πήγα πάλι και ξεστράτισα απ’ το θέμα μου, που είναι τα βύσσινα και μια ωραιότατη πίτα την οποία κοσμούν με την παρουσία τους …
Αφού την ξέρω την ψυχοσύνθεσή μου έπρεπε απλώς να πω ‘να λείπει το βύσσινο ’ και να προσπεράσω, πράγμα δύσκολο με φιλόλογο γονέα που επέμενε να καταβροχθίσουμε το δυνατόν περισσότερα αριστουργήματα της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Κι έτσι ενέσταξε η ελληνική μαυρίλα, ανάκατα με τη ρώσικη, στην αθώα παιδική μου ψυχή που έκλαιγε το Βάνια και τα έρμα τα θύματα της Φραγκογιαννούς κι έστελνε στον ύπνο μου το Ζητιάνο να με καταδιώκει σέρνοντας τα κουρέλια του.
Μακριά το πήγα πάλι και ξεστράτισα απ’ το θέμα μου, που είναι τα βύσσινα και μια ωραιότατη πίτα την οποία κοσμούν με την παρουσία τους …
Βυσσινόπιτα με ζύμη κουρού
υλικά:
125 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
125γρ. αμύγδαλα ξασπρισμένα
125 γρ. ζάχαρη άχνη
2 αυγά
50 γρ. κόκκινη φαρίνα
50 γρ. λικέρ βύσσινο ή κράνο
1 βάζο βύσσινα (400 γρ.)
-1 φύλλο ζύμη κουρού
προαιρετικά: καστανή ζάχαρη
αμύγδαλο φιλέ
αμύγδαλο φιλέ
Αλέθουμε στο multi τα αμύγδαλα μέχρι να γίνουν πολύ ψιλή σκόνη.
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο/μαργαρίνη με τη ζάχαρη άχνη.
Ρίχνουμε και τα αμύγδαλα.
Προσθέτουμε το ένα αυγό και μόλις ενσωματωθεί στο μείγμα ρίχνουμε και το δεύτερο.
Αρωματίζουμε με το λικέρ και τελευταίο ρίχνουμε λίγο-λίγο το αλεύρι.
Εγώ αντικατέστησα ένα μέρος της αμυγδαλόψιχας με φαρίνα γιατί κάποια –όνομα και μη χωριό- δε θέλει τόσο έντονη τη γεύση του αμυγδάλου. Το αποτέλεσμα ήταν μια λίγο πιο αφράτη πίτα με περισσότερο βυθισμένα βύσσινα.
Βάζουμε αντικολλητικό χαρτί σ’ ένα ταψάκι με διάμετρο 24 εκ. και στρώνουμε το φύλλο κουρού.
Αδειάζουμε το μείγμα.
Στραγγίζουμε τα βύσσινα και τα σκορπίζουμε πάνω στη ζύμη.
Διπλώνουμε προς τα μέσα το φύλλο που εξέχει από το ταψί.
Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με καστανή ζάχαρη και σκορπίζουμε λίγο αμύγδαλο φιλέ.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 160 – 170 βαθμούς κελσίου, για 40 λεπτά περίπου ή μέχρι να πάρει ωραίο χρώμα η επιφάνεια.
Ξεφορμάρουμε προσεκτικά.
Πασπαλίζουμε με λίγη άχνη.
Σερβίρουμε.
