Κέικ με ελαιόλαδο και γλάσσο τυριού …

… Ο ουρανός φεύγει βαρύς πάνω από τη ζωή μου, ή μήπως πέφτει στο κεφάλι μας;

Σαν άλλοι ανυπότακτοι Γαλάτες, αρχίσαμε να τρέχουμε σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ να προλάβουμε την καταστροφή. Ψυχραιμία, παιδιά, κατά προτίμηση ολύμπια που είναι και και δικό μας προϊόν. 
Κι αν ο ουρανός μας πλησιάζει, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν – εναλλακτικά ή ταυτόχρονα. Μπορεί να χαμήλωσε ο ουρανός με τα βαρειά του σύννεφα ή να σηκώθηκε το κεφάλι μας και γι’ αυτό τον πλησίασε.
Πάντως, σε καμιά περιπέτεια του Αστερίξ δεν έπεσε τελικά ο ουρανός στο κεφάλι τους. Θέλω να πιστεύω ότι ούτε και στο δικό μας θα πέσει τελικά. Αρκεί να μην είναι χωμένο στην άμμο.
Κι αφού άσπρη μέρα και για μας δεν προβλέπεται άμεσα, ας δούμε ένα άσπρο κέικ …

Κέικ με ελαιόλαδο, γιαούρτι και γλάσσο τυριού

  

υλικά:
2 και 1/4 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κοφτά κουτ. γλ. μπέικιν πάουντερ
1 κούπα ζάχαρη
1 άπαχο στραγγιστό γιαούρτι
3 αυγά
1/2 κούπα ελαιόλαδο
2 βανίλιες

Για το γλάσσο:
200 γρ. τυρί κρέμα με χαμηλά λιπαρά
3/4 κούπας ζάχαρη άχνη
1 κουταλιά χυμός λεμονιού
ξύσμα λεμονιού

Για το σερβίρισμα:
2 νεκταρίνια ή άλλο φρούτο εποχής
1 κουταλιά καστανή ζάχαρη

Ανακατεύουμε σε μεγάλο μπωλ το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, τη ζάχαρη και τις βανίλιες. Σε άλλο μπωλ ανακατεύουμε με πηρούνι το γιαούρτι, τα αυγά και το λάδι.

Ανοίγουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο των στερεών υλικών και ρίχνουμε τα υγρά.
Ανακατεύουμε με κουτάλι ή σπάτουλα, από το κέντρο προς τα έξω, μέχρι να απορροφηθεί όλο το αλεύρι. Αν το μείγμα είναι πολύ πυκνό, το αραιώνουμε με λίγο γάλα.

Βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με ζάχαρη μια κλασσική φόρμα για κέικ. Αδειάζουμε τη ζύμη στη φόρμα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 35΄-40΄. Κάνουμε το τεστ του μαχαιριού και, αν βγει στεγνό, ξεφουρνίζουμε και αφήνουμε το κέικ να σταθεί για 5΄. Το ξεφορμάρουμε και το αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε σχάρα.

Για να φτιάξουμε το γλάσσο, ανακατεύουμε με κουτάλι το τυρί κρέμα, την άχνη, το χυμό και το ξύσμα λεμονιού. Ρίχνουμε το περισσότερο γλάσσο πάνω στο κέικ και το υπόλοιπο στο κέντρο του.

 

Γεμίζουμε το κέντρο του κέικ με τα κομμένα φρούτα, που έχουμε ανακατέψει με την καστανή ζάχαρη.

Σερβίρουμε.

Κοτόπουλο γιουβέτσι κατσαρόλας με χαλούμι …

… Το έτερον ήμισυ του κοτόπουλου, έτερον ήμισυ κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, θα το αφήσω για μίαν ετέραν φοράν, που θα ψωνίσω και έτερα αντικείμενα για να το μαγειρέψω.
Το μισό φτάνει και περισσεύει για μια τριμελή οικογένεια, ιδίως όταν ο ένας δεν τρώει κρέας. Το μαγειρεύει όμως, όχι που να το παινευτώ, εξαιρετικά …

Κοτόπουλο γιουβέτσι κατσαρόλας με χαλούμι

υλικά:
μισό κοτόπουλο
1 μεγάλο κρεμμύδι χοντροκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο
λίγο κόκκινο κρασί
1 κουταλιά χυμός λεμονιού
μισή κονσέρβα ντομάτα κονκασέ
1 κουταλιά πελτές ντομάτας
5-6 κόκκοι μπαχάρι
3-4 μοσχοκάρφια (γαρύφαλλο)
2 δαφνόφυλλα
1 κανελλόξυλο
150 γρ. κριθαράκι
100 γρ. χαλούμι

Κόβουμε το κοτόπουλο σε κομμάτια, ξεχωρίζοντας το μπούτι, τη φτερούγα και το στήθος, και το αλατοπιπερώνουμε. Ζεσταίνουμε σε φαρδειά κατσαρόλα 3 κουταλιές λάδι και ροδίζουμε το κοτόπουλο απ’ όλες τις πλευρές. 

Το βγάζουμε σε πιάτο και ρίχνουμε στο ίδιο λάδι το κρεμμύδι. Το σωτάρουμε 3΄- 4΄ μέχρι ν’ αλλάξει χρώμα και ρίχνουμε το σκόρδο. Ξαναβάζουμε και το κοτόπουλο στην κατσαρόλα και τα φέρνουμε 2-3 γύρες όλα μαζί.
Σβήνουμε με το κρασί και το λεμόνι.

Ρίχνουμε τη ντομάτα κονκασέ, τον πελτέ κι όλα τα μπαχαρικά. Αλατοπιπερώνουμε και συμπληρώνουμε ζεστό νερό, μέχρι να σκεπαστεί καλά το κρέας.

Καπακώνουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσει εντελώς το κοτόπουλο (45΄-50΄ περίπου). 

Βγάζουμε το κοτόπουλο και ρίχνουμε το κριθαράκι. Αν η σάλτσα έχει λιγοστέψει αρκετά, συμπληρώνουμε 1 ποτήρι ζεστό νερό. Βράζουμε σε μέτρια φωτιά για 20΄-25΄, ανακατεύοντας τακτικά γιατί το κριθαράκι έχει την κακή συνήθεια να πιάνει στον πάτο της κατσαρόλας. 

Όταν βράσει το κριθαράκι, ρίχνουμε το χαλούμι, κομμένο σε κύβους, αφήνουμε το φαγητό να πάρει 2-3 βράσεις και το αποσύρουμε από τη φωτιά. Θέλουμε να έχει αρκετό ζουμί γιατί, κρυώνοντας, το κριθαράκι θα το τραβήξει.

 

Αφήνουμε το φαγητό να σταθεί για 5΄ και σερβίρουμε.

Τα ψάθινα καπέλα …

… δεν ήταν ούτε της Λυμπεράκη ούτε του Βαν Γκογκ …

      

Του ΙΚΕΑ ήταν, κι εκτός του ότι αποτέλεσαν το βασικό στοιχείο διακόσμησης στο πάρτυ μας, με τις πολύχρωμες κορδέλες τους κρεμασμένα στα δέντρα του κήπου, ήταν και το καλοκαιρινό δωράκι για τις καλεσμένες μας.

Προάγγελος των διακοπών που έρχονται, σφύριγμα λήξης εξεταστικής, διαβάσματος και καθημερινού μαραθωνίου και μια μικρούλα, ελάχιστη ανταμοιβή κι αναγνώριση του ολόχρονου μόχθου  …

Τούρτα πιάνο …

… Η μάνα μου είναι τρελλήήή, άρχισε να τραγουδάει η θυγατέρα μου όταν της παρουσίασα την τούρτα έκπληξη για το ετήσιο θερινό πάρτυ της. Γιατί τα πάρτυ τα δικά μας είναι κάπως σαν τα ηλιοστάσια ή τα ανάκτορα του τσάρου. Θερινά και χειμερινά.
Ένα τον Ιούνιο επί τη ονομαστική της εορτή και επί τη ευκαιρία της λήξης του έτους - του σχολικού παλαιότερα και νυν του ακαδημαϊκού. Ένα τον Οκτώβριο επί τη ευκαιρία του Halloween και για να εορτάσουμε το φθινόπωρο με μια γερή δόση τρομάρα. Κι ένα το Φεβρουάριο, γενέθλιο μήνα της και καρδιά του χειμώνα. 
Μαζεύεται λοιπόν η τρελλοπαρέα τρις ετησίως, σαν τους Δρουίδες σε δρυοδάση και ντόλμεν, τρέχει κι η τρελλομάνα κάθε φορά να ετοιμάσει τα δέοντα, να πρωτοτυπήσει και να καταπλήξει τα πλήθη. 

Η μάνα της λοιπόν είμαι όντως τρελλή, μουρλή, ζουρλή και παλαβή και πολύ το χαίρομαι. Ενθουσιάζομαι όταν καλεί φίλους, νεανικές κεφάτες παρέες, γελαστές και παιχνιδιάρικες, που τρώνε, γελάνε, τραγουδάνε, παίζουν και διασκεδάζουν μέχρι αργά. Όσα δεν έκανα εγώ στην ηλικία τους, χαίρομαι να τα κάνουν εκείνοι. 
Έτσι χάρηκα πολύ και με την τούρτα-πιάνο που έφτιαξα για την ταλαντούχα μου πιανίστα. Καιρό το είχα κατά νου να το επιχειρήσω αλλά δεν είχα καταλήξει στον τρόπο. Σε διάφορες ιστοσελίδες υπήρχαν ιδέες και προτάσεις, άλλες απλοϊκές κι άλλες ολόκληρες υπερπαραγωγές, όλες με παντεσπάνι. 
Εγώ αυτοσχεδίασα με σαβαγιάρ … 

Τούρτα πιάνο

   

υλικά:
σαβαγιάρ
κρέμα ζαχαροπλαστικής σοκολάτα
γλάσσο σοκολάτας

Για τα πλήκτρα
ΚΙΤ- ΚΑΤ λευκά
ΚΙΤ- ΚΑΤ μαύρα ή μακρόστενα κομμάτια κουβερτούρα

Για τη διακόσμηση:
μαρμελάδα ροδάκινο
νότες και κλειδιά του σολ από λευκή σοκολάτα

Ξεκινάμε φτιάχνοντας μια πρώτη στρώση με τα σαβαγιάρ και δίνοντάς της, χοντρικά, το σχήμα ενός πιάνου με ουρά.

Καλύπτουμε με τη μισή κρέμα όλα τα σαβαγιάρ, εκτός από τα πολύ μπροστινά, στα οποία θα βάλουμε τα πλήκτρα.

Φτιάχνουμε τη δεύτερη στρώση με σαβαγιάρ, αφήνοντας και πάλι κενό το κομμάτι που δεν καλύψαμε με κρέμα.

Καλύπτουμε με την υπόλοιπη κρέμα και φτιάχνουμε μια τελευταία στρώση με σαβαγιάρ.

Περιχύνουμε την όλη κατασκευή με μπόλικο γλάσσο σοκολάτας. 

Για καλύτερο αποτέλεσμα και πιο ομοιόμορφη επιφάνεια στο πιάνο, γεμίζουμε τα κενά ανάμεσα στα σαβαγιάρ με τρίμματα και ύστερα απλώνουμε το γλάσσο. 

Φτιάχνουμε το πληκτρολόγιο χρησιμοποιώντας τα λευκά και τα μαύρα ΚΙΤ-ΚΑΤ.

Όταν σφίξει το γλάσσο, το περνάμε με ζεσταμένη μαρμελάδα ροδάκινο για να γυαλίζει το πιάνο. 

Χρησιμοποιώντας ένα κορνέ με λεπτή μύτη φτιάχνουμε με τη λιωμένη λευκή σοκολάτα νότες και κλειδιά του σολ. 

Τα βάζουμε στο ψυγείο να παγώσουν πριν τα χρησιμοποιήσουμε.

Διακοσμούμε το πιάνο κατά βούλησιν και το διατηρούμε στο ψυγείο.

Πριν το σερβίρουμε, το αφήνουμε για 30΄ σε θερμοκρασία δωματίου, για να μαλακώσει λίγο το γλάσσο.