… Τα μάζεψα ένα-ένα και τα κράτησα. Και δεν έλεγα πού ’ναι πού ’ναι η ποδηλάτισσα αλλά τι απ’ όλα να φτιάξω φέτος. Διότι οι γιορτές, και δη οι μεγάλες, το έχουν αυτό το μειονέκτημα.
Πώς λέμε πέτρα, ψαλίδι, μολύβι, χαρτί; Έτσι κάθε Πάσχα λέμε κουλούρια, τσουρέκια, μαγειρίτσα, αρνί.
Αυτά λοιπόν συγκέντρωσα και ξανακοίταξα. Νοικοκυρεμένα και με τη σειρά, σαν άλμπουμ με παιδικές φωτογραφίες. Μια σελίδα για το καθένα.
Τα αυγά, πώς τα φτιάχνουμε και τι τα κάνουμε όταν περισσέψουν.
Τη μαγειρίτσα στις διάφορες εκδοχές της.
Κουλούρια και τσουρέκια πασχαλιάτικα κι η μετέπειτα μετενσάρκωσή τους.
Συκωτάκια, εντόσθια και λοιπές ατάσθαλες νοστιμιές. Κρεατικά, πίτες κι από κοντά συνοδευτικά, γλυκά και σαλάτες για το πασχαλινό τραπέζι.
Όλα λοιπόν ξεκινούν από ένα αυγό. Και στη φύση και στην κινεζική μυθολογία, όπου στις αρχές του κόσμου βασίλευε το χάος και αυτό το χάος είχε σχήμα αυγού κότας. Μέσα στο αυγό βρισκόταν το Γιν και το Γιανγκ, οι δύο αντίθετες ουσίες που αποτελούν το σύμπαν, και στη ζωή.
Και στο Πάσχα, στο οποίο τα αυγά έχουν κυρίαρχο ρόλο, συμβολικό μαζί και πραγματικό.
Όσο για το βάψιμο, δεν έχω κάτι να πω. Ο καθένας έχει τον τρόπο που προτιμά και τις βαφές που επιλέγει.
Υπάρχουν βαφές κλασσικές για ζεστό νερό, πιο μοντέρνες για κρύο, διαστημικής τεχνολογίας, οικολογικές, φυτικές και πάει λέγοντας.
Υπάρχει κι η παραδοσιακή τεχνική με τα φυλλαράκια που στερεώνουμε στο αυγό, κι ύστερα το περνάμε μέσα σε μια νάυλον κάλτσα, το δένουμε σφιχτά από πάνω και το βουτάμε στη βαφή. Όταν απομακρύνουμε το φύλλο θα μείνει το αποτύπωμά του στο αυγό, ρετρό, ρομαντικό και πανέμορφο.
Υπάρχει και η τεχνική του κολλάζ, που δίνει ένα όμορφο και πρωτότυπο αποτέλεσμα στα αυγά.
Αν θέλουμε να βάψουμε και να φτιάξουμε όλα τα παραδοσιακά καλούδια, θα χρειαστούμε ένα κοτέτσι αυγά, τα οποία αφού βάψουμε, τσουγκρίσουμε, ευχηθούμε και φάμε όσα μπορούμε, τι θα τα κάνουμε άραγε; Τα υπόλοιπα που όλο και λιγότερο τα πλησιάζουμε καθώς περνούν οι μέρες, τι θ’ απογίνουν;
Υπό την προϋπόθεση ότι θα τα διατηρούμε στο ψυγείο μέχρι να τα αξιοποιήσουμε, όλο και κάτι θα μαστορέψουμε μ’ αυτά.
Θα τα φτιάξουμε γεμιστά με λιαστές ντομάτες,
θα τα βάλουμε σ’ ένα ρολό κιμά,
θα στολίσουμε το μπουφέ μας με αυγά βαρκούλες,
θα εμπλουτίσουμε και θα νοστιμέψουμε σαλάτες. Μια ρώσικη, μια σαλάτα του σεφ, μια κρύα μακαρονοσαλάτα,
μια σαλάτα με φασολάκια και γαρίδες τώρα που τα ’80s έγιναν ξαφνικά της μόδας,
ή μια απλή ανάμεικτη σαλάτα.
.
Αυγά. Δηλαδή, αυτά με τα αυγά.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου