Ριγκατόνι τέσσερα τυριά …

… Εμείς στην εποχή μου δυο quattro ξέραμε και λιγουρευόμαστε. Το audi quattro και τα rigattoni quattro fοrmaggi. Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο, θα σκεφτείς. Απλώς και τα δυο ήταν μακρινά και άπιαστα. Γιατί τη μακρινή εκείνη εποχή, σε μια μέση επαρχιακή πόλη δεν υπήρχαν ούτε πολλές πιτσαρίες, ούτε πολλά σούπερ μάρκετ.
Και οι μεν πιτσαρίες περιόριζαν τη γκάμα τους σε μακαρονάδα σπέσιαλ και πίτσα σπέσιαλ, τα δε παντοπωλεία και τα πρώιμα σούπερ μάρκετ διέθεταν σχεδόν αποκλειστικά φέτα, γραβιέρα και στα μεγάλα κέφια και κανένα κασέρι. Ένα άσπρο τυρί, ένα κίτρινο κι όξω απ’ την πόρτα.
Προσπερνώ τα περί ονειρεμένου audi και φτάνω στα ριγκατόνι, η φήμη των οποίων πέρναγε από στόμα σε στόμα. Φευ, μόνον η φήμη καθώς οι τυχεροί που τα είδαν, που τα ξέρουν και τα μολογάν, τα δοκίμασαν σε πόλη άλλη απ’ τη μικρή μας.
Μέχρι που σε κάποιο περιοδικό, νομίζω στη συχωρεμένη τη Ραδιοτηλεόραση, βρήκα ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΡΙΓΚΑΤΟΝΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΥΡΙΑ.
Δυστυχώς ο ενθουσιασμένος κράτησε λίγο. Διότι εκτός από τη συνταγή έπρεπε να βρω και τα τέσσερα τυριά. Όμως ήταν πιο πιθανό να βρω τους εφτά νάνους ή τα τρία γουρουνάκια – το λύκο τον βρήκα αργότερα – παρά τα τέσσερα τυριά. Ούτε κρέμα γάλακτος μπορούσες να αγοράσεις - απόδειξη ότι η συνταγή γινόταν με γάλα εβαπορέ.
Ώσπου κάποια Χριστούγεννα το τοπικό σούπερ μάρκετ αποφάσισε να το παίξει γκουρμέ και να φέρει ευρωπαϊκά τυριά. Κι εγώ πρώτη και καλύτερη και με το ευαγγέλιο ανά χείρας για να μην κάνω κανά λάθος, ζήτησα απ’ τον υπάλληλο να μου κόψει 100 γρ. ροκφόρ, 100 γρ. έμμενταλ … και τα υπόλοιπα δεν πρόλαβα καν να τα ζητήσω. Έμπλεος ειρωνείας με ρώτησε αν το πέρασα για φαρμακείο κι ότι τέτοιες ποσότητες δεν κόβουν – αν θέλω από 250 γρ. κι απάνω. Δεν ήθελα, αλλά τι να κάνω.
Πήρα από 250 γρ. απ’ το κάθε τυρί κι έκανα ένα καζάνι ριγκατόνι, να τρώμε μια βδομάδα μέχρι να τα χορτάσουμε ή να τα σιχαθούμε …

Ριγκατόνι τέσσερα τυριά

 

υλικά:
100 γρ. έμμενταλ
80-100 γρ. ημίσκληρο ή γκούντα ή ένταμ
80 γρ. παρμεζάνα ή ρεγκάτο ή γραβιέρα
80 γρ. ροκφόρ ή γλυκιά γκοργκοντζόλα ή μπλε τυρί
100 ml κρέμα γάλακτος
100 ml γάλα (φρέσκο)
250 γρ. ριγκατόνι

Βράζουμε τα ριγκατόνι al dente σε άφθονο αλατισμένο νερό. 

Ταυτόχρονα ζεσταίνουμε σε φαρδύ σκεύος την κρέμα γάλακτος και το γάλα και ρίχνουμε τα τυριά σε μικρά κομμάτια ή τριμμένα στο χοντρό τρίφτη. 

Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα, σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να λυώσουν καλά όλα τα τυριά και να γίνουν μια παχύρρευστη κρέμα. 

Νοστιμίζουμε με λίγο πιπέρι και περνάμε με τρυπητή κουτάλα τα ριγκατόνι από την κατσαρόλα απευθείας στο σκεύος με τη σάλτσα.

       

Ανακατεύουμε προσεκτικά αλλά πολύ καλά και σερβίρουμε αμέσως. 

Θεωρώ εντελώς περιττό να τα πασπαλίσουμε με επιπλέον τυρί αλλά πάλι …

  

Τα είδη και οι ποσότητες των τυριών ενδεικτικές. 

Χρειάζεται ένα ‘γλυκό’ τυρί σε μεγαλύτερη ποσότητα, ένα αλμυρό σκληρό σε μικρότερη και το ροκφόρ που δίνει το ιδιαίτερο χρώμα και άρωμα του πιάτου. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο κρέμα γάλακτος (200 ml), αν και οι ιταλικές συνταγές προτείνουν το συνδυασμό γάλακτος και κρέμας.