Φοκάτσια με κρεμμύδια και μπέικον …

... Η ζωή μου κύκλους κάνει. Απ’ αυτούς που χρειάζεται καμιά φορά να κάνεις λίγο πίσω και να κοιτάξεις από απόσταση για να καταλάβεις ότι είναι κύκλοι. Άλλοι μικροί κι άλλοι μεγάλοι, ομόκεντροι ή όχι, φαινομενικά άσχετοι μεταξύ τους, που τελικά ενώνονται και δημιουργούν μια μαγική εικόνα.

Σαν τους σπειρογράφους που μας έφερνε ο μπαμπάς απ’ το Μινιόν. Έβαζες τη μύτη του στυλό σ’ ένα κύκλο, τον ακούμπαγες στα γραναζάκια του πλαισίου κι αυτός έφτιαχνε αδιάκοπα κύκλους κι ημικύκλια πάνω στο χαρτί. Στην αρχή έμοιαζαν με μουντζούρες, αν κοιτούσες όμως προσεκτικά έβλεπες ότι σχημάτιζαν λουλούδια, ήλιους κι ένα σωρό σχήματα κι εικόνες.
Τέτοιους κύκλους κάνουμε κι εμείς, άσχετους φαινομενικά, που φτιάχνουν όμως την εικόνα της ζωής μας. Και -κοίτα ένα παράξενο πράγμα- όλο στα ίδια τα πατήματα ξαναπερνάμε, να βαθύνει το μονοπάτι, να γίνει δρόμος χαραγμένος, ο δικός μας ο δρόμος.
Να κάνουμε μια γύλα, μπαμπά;
Κι ήρθαν έτσι τα πράγματα που για να σε πάω σχολείο ξαναπερνάω έξω απ’ τον παιδικό που σε πήγαινα μικρή. Με την τσάντα-πασχαλίτσα στην πλάτη, ένα ξανθομπαμπουράκι που τ’ αποχωριζόμουν με κόπο κάθε πρωί. Κι αν όλα πάνε καλά του χρόνου θά ’σαι φοιτήτρια, λίγα μέτρα μακριά απ’ την αυλή του παιδικού, εκεί που έπαιζες με τα φτυαράκια σου καθισμένη ανακούρκουδα – χτες ήταν ή προχτές, ανθρωπάκι μου;
Φοβάμαι να γυρίσω να μη δω και φρίξω …

Φοκάτσια με κρεμμύδια και μπέικον

 



υλικά:
4 μεγάλα άσπρα κρεμμύδια
80 γρ. μπέικον σε λωρίδες
200 γρ. τυρί (ημίκληρο, κασέρι)
1 ρολό έτοιμη ζύμη για πίτσα

Κόβουμε τα κρεμμύδια σε φέτες και τα ροδίζουμε σε 4 κουταλιές λάδι. 

Τα αλατίζουμε, ρίχνουμε μια κουτάλα ζεστό νερό, τα σκεπάζουμε και τα σιγοβράζουμε για 15΄-20΄, μέχρι να μαλακώσουν και να μείνουν χωρίς υγρά.  

Ανοίγουμε τη ζύμη ελαφρά, τη ραντίζουμε με λίγο λάδι και την απλώνουμε σε ταψάκι. 

Σκορπίζουμε από πάνω το τυρί σε κυβάκια ή χοντροτριμμένο, τα κρεμμύδια και το μπέικον, κομμένο σε λωρίδες. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς κελσίου, για 15΄.

 

Σερβίρουμε.