Σαλονίκη ...

 ... Ο προαυλισμός κρατουμένου άπαξ ημερησίως, μοναδική χαραμάδα στον πολύμηνο εγκλεισμό. Μέχρι που πρόεδρος και εφέτης ανακριτής συμφώνησαν στη χορήγηση 24ωρης άδειας μετά διανυκτερεύσεως.

Από αυτές που προσπαθείς να ζήσεις ολόκληρους μήνες μέσα σε μια μέρα, να βοσκήσεις όσο προφταίνεις μέχρι να σε κυνηγήσουν από το λιβάδι και ύστερα να μηρυκάζεις για μήνες με την ησυχία σου γεύσεις και αναμνήσεις. Ή που καταβροχθίζεις σα λύκος το θήραμα που μπόρεσες να πιάσεις, για να γεμίσεις την κοιλιά σου για τους μήνες ξηρασίας και αφαγίας που έρχονται.
Γρεβενά σε απόσταση ασφαλείας 50 λεπτών; Καστοριά που έχω χρόνια να τη δω ή Θεσσαλονίκη που έχω ακόμη περισσότερα; Άραγε πατιέται η συμπρωτεύουσα;  Μπορεί και να πατιέται, χράτσα χρούτσα με τις μασελίτσες μου.
Υφαίνω προσεκτικά τον ιστό και το δίχτυ ασφαλείας μου: δωμάτιο στο κέντρο της πόλης, όλα σημειωμένα στο χάρτη και σε απόσταση βολής - να μπορώ, να προφταίνω, να αντέχω.

Θα βάλω φωτογραφίες, πού να βρίσκω τώρα χίλιες λέξεις κι άλλες χίλιες κι άλλες χίλιες κι άλλες χίλιες ...