... Η γλώσσα της πεθεράς δεν τρώγεται με τίποτα, σύμφωνα με όσους τη δοκίμασαν ή σύμφωνα με τα στερεότυπα. Η βοδινή και η αρνίσια τρώγονται κι αποτελούν - ή έστω αποτελούσαν παλιότερα - εκλεκτό μεζέ για τους λεγόμενους καλοφαγάδες, το ψάρι γλώσσα τρώγεται και είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην πιτσιρικαρία για το άσπρο κρέας του και την τηγανητή εκδοχή του, η γλώσσα της πεθεράς δεν τρώγεται.
Εκτός αν μιμηθούμε τους Ιταλούς που φτιάχνουν νοστιμότατες γλώσσες της πεθεράς "Lingue di Suocera" με ζύμη σε αλμυρές και γλυκές εκδοχές. Υπάρχει και η παραλλαγή με σφολιάτα, εγώ προτίμησα έτοιμη ζύμη πίτσας ...
Γλώσσα της πεθεράς
υλικά:
1 συσκευασία έτοιμη ζύμη για πίτσα (ή σφολιάτα)
πάστα πράσινης ελιάς, ντομάτα, φέτα, ρίγανη
σωταρισμένα κρεμμύδια (κρεμμύδια, βούτυρο, μπαλσάμικο)
μπέικον
τοματοπελτές
ημίσκληρο τυρί με χαμηλά λιπαρά
Εννοείται πως διαλέγουμε τι θα βάλουμε σε κάθε γλώσσα πεθεράς, ανάλογα με τα γούστα και τις προμήθειές μας. Εγώ αυτοσχεδίασα αξιοποιώντας το στοκ ψυγείου και ντουλαπιών.
Ζεσταίνουμε λίγο λάδι και μια σταλίτσα βούτυρο.
Σωτάρουμε τα κρεμμύδια σε φετάκια (εδώ από τα κατεψυγμένα μου που πολύ με έχουν βολέψει).
Αλατίζουμε ελαφρά και τα σωτάρουμε να μαλακώσουν.
Ρίχνουμε 1 κουταλιά μπαλσάμικο ξύδι και ανακατεύουμε για 1΄-2΄.
Αποσύρουμε από τη φωτιά.
Ανοίγουμε τη ζύμη και κόβουμε 4 μακρόστενες γλώσσες στρογγυλεύοντας τις άκρες με λίγη χειροτεχνία.
Αλείφουμε την 1η γλώσσα με την πάστα ελιάς και σπάμε από πάνω λίγη φέτα.
Βάζουμε από πάνω 3-4 λεπτές ροδέλες ντομάτας και αρωματίζουμε με ρίγανη.
Απλώνουμε στη 2η γλώσσα τα σωταρισμένα κρεμμύδια και βάζουμε από πάνω λίγο μπέικον.
Πασπαλίζουμε γενναιόδωρα με τυρί.
Στις άλλες 2 γλώσσες έκανα συνδυασμό με τα εναπομείναντα υλικά: στη μία τοματοπελτές, τυρί και μπέικον, στην άλλη κρεμμύδια, μπέικον και τυρί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς κελσίου, για 12΄-15΄, επειδή η ζύμη πίτσας είναι λεπτή. Για σφολιάτα, ακολουθούμε τις οδηγίες ψησίματος στη συσκευασία.
Σερβίρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου