… είναι τέχνη, δεν είναι παίξε γέλασε, απαιτεί αφοσίωση, να μη σκέφτεσαι διάφορα την ώρα της προετοιμασίας. Θέλει φαντασία, όχι τα ίδια και τα ίδια, αλλά να εμπνέεσαι παραλλαγές για ν’ αποφεύγεις τη ρουτίνα. Χρειάζεται εφευρετικότητα, να μπορείς να μεταποιείς το χτεσινό περίσσευμα σε κάτι νέο, να προσθέτεις, ας πούμε, πελτέ και κριθαράκι στα ρεβίθια που έχουν μείνει, ρύζι στις φακές, χτυπημένα αυγά και φέτα στα λίγα μακαρόνια.
Να τολμάς ν’ αναμειγνύεις ετερόκλιτα υλικά και να προκύπτουν καινοτόμες συνταγές, να κάνεις με τα πράσα όχι το κλασικό πρασόρυζο αλλά ένα ραγού με πατάτες, καρώτα και λίγα δαμάσκηνα, να φτιάχνεις ένα κοκκινιστό με κυδώνια και κάστανα αντί για τις συνηθισμένες πατάτες.
Η μαγειρική θέλει παρατηρητικότητα: χύλωσε το κριθαράκι; χρειάζεται κι άλλο νερό η φάβα; μήπως κρατάει ακόμα το κρέας; Αλλά πάνω απ’ όλα απαιτεί πάθος κι ενθουσιασμό την ώρα της προετοιμασίας και απόλαυση μετά, την ώρα του φαγητού, και η Ελένη δε διέθετε κανένα απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά.
Να τολμάς ν’ αναμειγνύεις ετερόκλιτα υλικά και να προκύπτουν καινοτόμες συνταγές, να κάνεις με τα πράσα όχι το κλασικό πρασόρυζο αλλά ένα ραγού με πατάτες, καρώτα και λίγα δαμάσκηνα, να φτιάχνεις ένα κοκκινιστό με κυδώνια και κάστανα αντί για τις συνηθισμένες πατάτες.
Η μαγειρική θέλει παρατηρητικότητα: χύλωσε το κριθαράκι; χρειάζεται κι άλλο νερό η φάβα; μήπως κρατάει ακόμα το κρέας; Αλλά πάνω απ’ όλα απαιτεί πάθος κι ενθουσιασμό την ώρα της προετοιμασίας και απόλαυση μετά, την ώρα του φαγητού, και η Ελένη δε διέθετε κανένα απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά.
Ευγενία Φακίνου – Νυχτερινή ακρόαση (σελ.183-184)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου