… Έστιν ουν χαλβάς και για μας τους ταλαίπωρους. Που βλέπουμε χαλβά σιμιγδαλένιο και ζηλεύουμε, που ξεφυλλίζουμε άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες μας, τότε που είμαστε αχώριστοι κι αγαπημένοι και μέσα στα σιρόπια, και κλαίμε με μαύρο δάκρυ.
Γιατί μας χώρισε αυτή. Η γλουτένη. Άνοιξε ρήγμα ανάμεσά μας, αδιάβατο, αγεφύρωτο κι έμεινα να τον κοιτάω με το μακαρόνι – κι αυτό, χωρίς γλουτένη.
Κι ύστερα ήρθε εκείνος. Γείτονας, πρόσφυγας ή και τα δυο.
Ο αλευροχαλβάς. Ο Un helvasi. Που γίνεται με αλεύρι για όλες τις χρήσεις, αλλά και με αλεύρι χωρίς γλουτένη
Πολίτικος, τούρκικος, σμυρναίικος, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι ήρθε άσπρη μέρα και για μας …
Αλευροχαλβάς
Un helvasi
υλικά:
125 γρ. μαργαρίνη
1 κούπα αλεύρι (με ή χωρίς γλουτένη)
1 κουταλιά κουκουνάρι
Για το σιρόπι:
1/2 κούπα νερό
1/2 κούπα γάλα
ή 1 κούπα νερό
200 γρ. ζάχαρη
Βράζουμε τα υλικά για το σιρόπι και το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά.
Καβουρντίζουμε το αλεύρι ακολουθώντας έναν από τους δύο δρόμους:
Α. Όπως στον κλασσικό χαλβά, λυώνουμε τη μαργαρίνη και καβουρντίζουμε το αλεύρι μαζί με το κουκουνάρι, σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας μέχρι να σκουρύνει το αλεύρι.
Β. Καβουρντίζουμε ελαφρά σε τηγανάκι το κουκουνάρι στη μαργαρίνη.
Σε άλλο, μεγάλο και βαθύ, τηγάνι καβουρντίζουμε σκέτο το αλεύρι μέχρι να σκουρύνει.
Τότε προσθέτουμε τη μαργαρίνη με το κουκουνάρι και τα καβουρντίζουμε μαζί για λίγο ακόμη.
Με το δεύτερο τρόπο, ο χαλβάς γίνεται πιο ελαφρύς και εύπεπτος.
Αφού καβουρντίσουμε το αλεύρι με όποιο τρόπο προτιμάμε, ρίχνουμε το σιρόπι, προσεκτικά γιατί πιτσιλάει, και ανακατεύουμε μέχρι να δέσει ο χαλβάς και να ξεκολλάει από τις άκρες του σκεύους.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και, χρησιμοποιώντας ένα ή δύο κουτάλια, δίνουμε σχήμα στα χαλβαδάκια.
Εναλλακτικά μπορούμε, όταν κρυώσει ελαφρά ο χαλβάς, να τον πλάσουμε με τα χέρια μας.
Σερβίρουμε τα χαλβαδάκια σκέτα ή πασπαλισμένα με μπόλικη κανέλλα.
Τρώγονται το ίδιο ευχάριστα χλιαρά ή κρύα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου