Κυδώνι γλυκό του κουταλιού …

Το Αϊβαλί η πατρίδα μου …

 

… Καλά που προλάβαμε και διαβάσαμε κανά βιβλίο στα νειάτα μας και ξεστραβωθήκαμε γιατί, με τους τωρινούς ρυθμούς της ζωής, καταλήγω να διαβάζω το Σάββατο τις εφημερίδες της περασμένης Κυριακής, έστω και για να μην πάνε αδιάβαστες.
Εκτός από το χρόνο όμως, φαίνεται ότι πια μας λείπει κι η διάθεση. Κι όταν διαλέγουμε κάτι να διαβάσουμε, πάντα πιάνουμε κάτι σύγχρονο, κάτι τωρινό. Ποιος να διαβάσει πια Κόντογλου, Μυριβήλη, Βενέζη;
Κι όμως η Αιολική γη πάντα θα με ταξιδεύει μακριά, ακόμη κι αν με μελαγχολεί η μάταιη αναζήτηση για το καμήλι με τ’ άσπρο κεφάλι. Όσες φορές κι αν τη διαβάσω, πάντα θα με ξαφνιάζει ο φοβερός ληστής Λαζό – εφφές με την ευαίσθητη καρδιά, πάντα τα Κιμιντένια θα είναι ένας τόπος μαγικός και τρομακτικός συνάμα, με τις σπηλιές, τα τσακάλια και το Μεγάλο Δράκο.
Κι όταν ωριμάζουν και μοσχομυρίζουν τα κυδώνια, το μυαλό μου πάντα θα πηγαίνει σ’ εκείνη την πολιτεία του Κόντογλου, “… τη χτισμένη απάνου στην ακρογιαλιά της Ανατολής, ίσια-ίσια αντίκρυα στο Ταλιάνι.  Ελληνικά τη λένε Κυδωνίαι και τούρκικα Αϊβαλίκ, που θα πει Κυδωνότοπος, επειδής τότε που ήτανε ακόμα άγριο ρουμάνι,  πριν να χτιστούνε τα σπίτια, αυτό το μέρος ήτανε  γεμάτο αγριοκυδωνιές … ”

Κυδώνι γλυκό του κουταλιού

  



υλικά:
1 κιλό κυδώνια (καθαρό βάρος)
700 γρ. ζάχαρη 
2 κούπες νερό
1 κλαράκι αρμπαρόριζα
χυμός από 1 λεμόνι

Πλένουμε τα κυδώνια για να φύγει το χνούδι τους, τα ξεφλουδίζουμε και τα κόβουμε στη μέση και μετά σε τέταρτα και σε φέτες.

Κόβουμε κάθε φέτα σε μικρά μπαστουνάκια. Αν θέλουμε το γλυκό να έχει ανοιχτό χρώμα, ρίχνουμε αμέσως τα μπαστουνάκια σε νερό με λεμόνι. Διαφορετικά – και εφόσον δουλέψουμε σχετικά γρήγορα- τα βάζουμε απλά σε ένα μπωλ.

Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό και την αρμπαρόριζα σε φαρδιά κατσαρόλα και, μόλις πάρουν βράση, ρίχνουμε τα κυδώνια. 

Μόλις δημιουργηθεί αφρός, ξαφρίζουμε μαζεύοντας με κουτάλι τον αφρό στις άκρες της κατσαρόλας. 

Βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσουν τα κυδώνια και να δέσει το σιρόπι. 

5΄ πριν σβήσουμε τη φωτιά, προσθέτουμε το χυμό από μισό λεμόνι και ανακατεύουμε προσεκτικά.

  


Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει, αφαιρούμε την αρμπαρόριζα και το βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.

Οι περισσότεροι έχουμε συνδέσει το γλυκό κυδώνι μ’ εκείνο το αξεπέραστο ρόδινο χρώμα που πέφτει στα κόκκινα βουνά της Λιλιπούπολης όταν νυχτώνει. Παλιά όμως, οι νοικοκυρές συναγωνίζονταν ποια θα φτιάξει το πιο άσπρο γλυκό, σημάδι και παράσημο τεχνικής ικανότητας και νοικοκυροσύνης …