Σαν μιλφέιγ, με άρωμα λεμόνι …

- Να τα χιλιάσεις.
- Το ξέρεις ότι είναι φύσει αδύνατον. Γι’ αυτό, σε παρακαλώ πολύ, να προχωρήσεις σε γενναίο κούρεμα της ευχής σου.
-  Να τα εκατοστήσεις.
- Ξέρεις πολύ καλά ότι ούτε αυτό γίνεται. Γι’ αυτό, σε παρακαλώ πολύ, να προχωρήσεις σε περαιτέρω κούρεμα της ευχής σου, προκειμένου να καταστεί βιώσιμη.
- Και του χρόνου νά ’σαι καλά.
- Τώρα μιλάς σωστά. Τι να σε κεράσω;

Μιλφέιγ ξεκίνησα να φτιάξω. Αυτό που, ψευδεπίγραφα, έχει χίλια φύλλα – όσα και τα χρόνια που μου ευχήθηκες. Μόνο που αυτό το ζάχαρη–πέτσα, ζάχαρη–πέτσα του μιλφέιγ, δηλαδή οι απανωτές στρώσεις σφολιάτας, κρέμας ζαχαροπλαστικής και σαντιγύ δεν ενδείκνυνται, καλέ μου, ούτε για τη χοληστερίνη, ούτε για τα κιλάκια σου. Γι’ αυτό κι αποφάσισα να αυτοσχεδιάσω κι έφτιαξα …

Σαν μιλφέιγ, με άρωμα λεμόνι (για λιχούδηδες)



 


υλικά:
1 φύλλο σφολιάτα
1 φάκελος έτοιμη κρέμα για μιλφέιγ
600 ml άπαχο γάλα 
ξύσμα και χυμός από μισό λεμόνι ή 1 μοσχολέμονο

Ανοίγουμε το φύλλο της σφολιάτας, το κόβουμε σε 3 λωρίδες, το αλείφουμε με λίγο γάλα εβαπορέ και το τρυπάμε παντού με πηρούνι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς κελσίου, για 20΄-30΄ ή μέχρι να ροδίσει. 

Αν φουσκώσει πολύ, το τρυπάμε ξανά κατά τη διάρκεια του ψησίματος. 

Αφήνουμε τη σφολιάτα να κρυώσει.
  
Φτιάχνουμε την κρέμα σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία. 

Προσθέτουμε το ξύσμα και το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε καλά. 



 

Κόβουμε τη σφολιάτα σε μικρά ομοιόμορφα κομμάτια. 

Βάζουμε την κρέμα σε κορνέ και την απλώνουμε στα κομμάτια της σφολιάτας, δημιουργώντας τα σχέδια που μας αρέσουν. 

Εναλλακτικά - και για να παρηγορήσουμε το λιχούδη - σχίζουμε ένα κομμάτι στη μέση και το γεμίζουμε με κρέμα.

 

Εννοείται ότι μπορούμε να φτιάξουμε και το κλασσικό μιλφέιγ. Κόβουμε σε τρία ίσα κομμάτια τη σφολιάτα, την αλείφουμε με αυγό, την πασπαλίζουμε με ζάχαρη και την ψήνουμε. Φτιάχνουμε κρέμα ζαχαροπλαστικής και συναρμολογούμε το γλυκό σε στρώσεις λίγο πριν το φάμε, για να μη μαλακώσει η σφολιάτα.