Με-γαλ-εία με το γάλα που περίσσεψε. Γιατί πάντα περισσεύει όταν δε θέλουμε και λείπει όταν το χρειαζόμαστε. Μέχρι τώρα λοιπόν με το παραπανίσιο γάλα έφτιαχνα ρυζόγαλο. Εύκολο στη μεταφορά και υγιεινό κολατσιό για το γραφείο – και πάντα ελπίζω ότι όντας εύκαιρο στο ψυγείο, μπορεί σε μεγάλη πείνα ή σε μεγάλη τεμπελιά να το καταδεχτεί και η δυχατέρα μου και ν’ απλώσει το χεράκι της να το πάρει.
Σήμερα όμως, που μαζεύτηκε μπόλικο γάλα έτοιμο να κληρώσει στο λήγοντα –ας όψονται οι πίτες με σουβλάκι κι οι πίτσες που τρώει ο πληθυσμός δυο βράδια τώρα αγνοώντας το γάλα- σκέφτηκα να το ανακυκλώσω με διαφορετικό τρόπο. Όχι με τον διαφημιζόμενο - “έχεις γάλα; φτιάξε κρέμα Γιώτης”.
Αν δοκίμαζα να φτιάξω γιαούρτι; ...
Σπιτικό γιαούρτι
υλικά:
1 λίτρο φρέσκο γάλα
2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι
1 κουταλιά κρύο γάλα
Βρέχουμε το κατσαρολάκι που θα χρησιμοποιήσουμε, για να μην “πιάσει” το γάλα κάτω και βάζουμε το γάλα να βράσει, ανακατεύοντας τακτικά με ξύλινη κουτάλα.
Όταν φτάσει σε σημείο βρασμού, και πριν αρχίσει να φουσκώνει, το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει.
Κάθε τόσο δοκιμάζουμε τη θερμοκρασία του, βουτώντας το κρινοδαχτυλάκι μας και μετρώντας την αντοχή του. Όταν μπορούμε να μετρήσουμε μέχρι το 20 χωρίς να νιώσουμε ότι καίει, έχει φτάσει στην επιθυμητή θερμοκρασία.
Σε ένα μπωλ διαλύουμε το έτοιμο γιαούρτι σε μια κουταλιά κρύο γάλα και ρίχνουμε σιγά-σιγά 1-2 κουτάλες από το ζεστό γάλα στο μπωλ ανακατεύοντας, όπως κάνουμε και όταν φτιάχνουμε αυγολέμονο. Αδειάζουμε το μείγμα του μπωλ στο βρασμένο γάλα και ανακατεύουμε καλά.
Εδώ χρειάζεται προσοχή και ταχύτητα. Έχουμε έτοιμα τα δοχεία στα οποία θα βάλουμε το γιαούρτι και τις πετσέτες ή τις κουβέρτες, με τις οποίες θα το σκεπάσουμε.
Αδειάζουμε το μείγμα στα δοχεία, τα καλύπτουμε και κουκουλώνουμε με πετσέτες ή κουβέρτες.
Πρέπει να παραμείνει, χωρίς καθόλου να μετακινηθεί, σε θερμοκρασία 40-50 βαθμών για 4-5 ώρες. (Εγώ έδωσα την ευκαιρία στον ανυπόφορο καύσωνα που διανύουμε να χρησιμεύσει σε κάτι και άφησα το γιαούρτι –σκεπασμένο και υπό σκιάν- να πήξει στο μπαλκόνι).
Μόλις περάσει ο απαιτούμενος χρόνος, ελέγχουμε προσεκτικά αν έπηξε το γιαούρτι, το αφήνουμε για λίγο σε θερμοκρασία δωματίου και το βάζουμε στο ψυγείο.
Στην πρώτη απόπειρα χρησιμοποίησα γάλα με 1,5 % λιπαρά και, για μαγιά, στραγγιστό γιαούρτι με 2% λιπαρά και όλα κύλησαν ιδανικά. Επανέλαβα το πείραμα χρησιμοποιώντας γάλα με 0 % λιπαρά και το ίδιο στραγγιστό γιαούρτι και –παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις διαφόρων καταστροφολόγων, που έκοβαν το κεφάλι τους ότι αποκλείεται να πήξει και θα είναι σα νερό- προέκυψε αποτέλεσμα εξίσου λαχταριστό και εξόχως ελαφρύ. Το γιαούρτι και στις δύο περιπτώσεις στάθηκε στο ύψος του και δεν έκοψε καθόλου νερό.
Με λίγο κέικ μαρμπρέ που περίσσεψε για βάση, λίγο σιρόπι από τη σπιτική μας κομπόστα βερύκοκκο και μισό βερύκοκκο να κάνει ύπτιο στο γιαούρτι, έγινε ένα δροσερότατο καλοκαιρινό επιδόρπιο.
Λυπάμαι, αγαπητές γιαουρτοβιομηχανίες, αλλά μόλις χάσατε ένα σταθερό πελάτη σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου