Ο Έβρος απέναντι …

… Μια απόφαση χρειάζεται, αρκετή αντοχή και λίγο θάρρος για να περάσω τα 9,5 χιλιόμετρα που χωρίζουν τις Καστανιές από την Αδριανούπολη –τουρκιστί Edirne. Μέσα σε 10΄ έχω φτάσει απέναντι, σε τόπο αλλιώτικο, παραδοσιακό και σύγχρονο, ξεχωριστό αλλά και παράξενα οικείο.
Η αίσθηση του ξένου τόπου –ίσως κι ένας ενδόμυχος φόβος- δεν μ’ αφήνουν από την αρχή να χαλαρώσω. Πρέπει πρώτα να εγκλιματιστώ, να προσανατολιστώ με βάση τους χάρτες που γενναιόδωρα μου προμήθευσε ο θείος Γκούγκλης, να βάλω σε τάξη τις δεκάδες σημειώσεις της προετοιμασίας του ταξιδιού αυτού.
Γιατί πήγα οργανωμένη. Έναν ολόκληρο μήνα έψαχνα εικονικούς δρόμους και σοκάκια, χάζευα ψηφιακά τις βιτρίνες των μαγαζιών, περπατούσα ακούραστα σε πλατείες και πλακόστρωτα στο google maps, μάθαινα λέξεις και εκφράσεις τυφλοσούρτες ώστε, όταν έρθει η μεγάλη στιγμή, να καταφέρω να πλοηγηθώ, να δω, να βρω, να γευτώ, να ψωνίσω, να περιηγηθώ, με άνεση και ασφάλεια και χωρίς “δάνειες δυνάμεις”, που είναι και επίκαιρες.

Κι επιτέλους νά ’μαι. Μετά την κρυάδα στα σύνορα, με τις αναπόφευκτες δυσκολίες συνεννόησης και τη μεγαλύτερη απ’ ό, τι περίμενα καθυστέρηση, πατάω πια τα πλακόστρωσα στενάκια της Αδριανούπολης.
Με το αυτοκίνητο ασφαλές σε πάρκινγκ κεντρικό και κοντινό, φορτωμένη μέχρι τ’ αυτιά με σάκους, νερά, χάρτες και καπέλα, αφήνω το μάτι και τη μύτη να με οδηγήσουν.
Προεκλογική περίοδος στη γείτονα και οι δρόμοι εντυπωσιακά γεμάτοι από πανώ, υποψηφίους που μοιράζουν φυλλάδια και υποσχέσεις, πούλμαν με μεταφερόμενους οπαδούς και ψηφοφόρους, μεγάφωνα, φωνές, χειροκροτήματα, σφυρίχτρες κι ένα απίστευτο πανδαιμόνιο.

Δε θες να γίνουν τίποτα φασαρίες; Τόσα και τόσα ακούμε συνέχεια. Κι ο ήλιος να καίει ανελέητα. Καλύτερα να ζητήσω καταφύγιο σε μια από τις σκεπαστές αγορές της πόλης.
Πιο πολύ τόπος για να χαζέψεις, παρά για να ψωνίσεις. Μαγαζάκια με φτηνό ρουχισμό, εκατοντάδες νήματα και μαλλί για πλέξιμο, τσάντες και παπούτσια σαν κι αυτά που γεμίζουν κάθε εβδομάδα τις απανταχού λαϊκές της Ελλάδας …

 

… και, φυσικά, τα απαραίτητα σουβενίρ και αναμνηστικά.
Όπως όλοι, αγοράζω κι εγώ τα αρωματικά σαπούνια που έχουν σχήμα φρούτου κάθε λογής και δινόταν κάποτε ως δώρα απ’ τους σουλτάνους σε επιφανείς ξένους και πρεσβευτές …

 

… καθώς και τις σκούπες – μαγνητάκια, μινιατούρες των αυθεντικών με το καθρεφτάκι, που προειδοποιούσε εγκαίρως τη νύφη που σκούπιζε για την πεθερά που πλησίαζε.

     
     

  

                                                                          

                                                                                 συνεχίζεται …