Χαλβάς πορτοκάλι χωρίς λιπαρή ουσία ...

 ... Διαίτης. Έτσι δεν έλεγαν παλιά, στα τιμημένα 80's και 90's που μας έπαιρναν τ' αυτιά εκπομπές και διαφημίσεις και σε κάθε γωνιά του δρόμου παραφυλούσαν κορίτσια με φυλλάδια κι αιτήσεις έτοιμα να σε στείλουν τσιφ στα Bodyline; Κι αν έκανες το λάθος να δώσεις το τηλέφωνο σου, σταθερό τότε, δεν ξανάβρισκες ποτέ σου ησυχία κι η μόνη λύση ήταν να αλλάξεις σπίτι, πόλη, χώρα ή πλανήτη.
Τότε που ήμασταν πια καλοταϊσμένοι οι περισσότεροι, που φούσκωναν οι κοιλιές των αντρών κι εγκυμονούσαν εμφράγματα, που έφτανε ο Μάρτης κι έφερνε μαζί του τον πανικό του πώς θα βγω στην παραλία. Και να τα αφιερώματα στα ΚΛΙΚ και να τα ειδικά ένθετα στα πρωινάδικα και να οι παραλλαγές συνταγών και προϊόντων από κανονικά σε διαίτης και να πώς θα κάψουμε τα παστέλια και τα ξερολούκουμα που δεν ξεκολλάνε από πάνω μας με τίποτα, ή πώς θα τα καλύψουμε με έξυπνα τρυκ που ποτέ δε περνούσαν από το αθώο μας μυαλό.
Διαίτης λοιπόν, αυτή φάνταζε τότε η μαγική λύση κι η καθαρευουσιάνικη γενική της έδινε κύρος κι αρχοντιά. Πέρασαν χρόνοι δίσεκτοι και μήνες πονεμένοι, πλούσιοι-επτώχευσαν-και-επείνασαν-υπουργοί-ξηλώθηκαν-και-τα-τίναξαν, που έλεγε και το επιθεωρησιακό νούμερο, κι άντε σιγά-σιγά να φτάσω στο σημερινό γλυκό που θα μπορούσε να ονομαστεί διαίτης. Στη λογική του χαλβά, αλλά χωρίς λιπαρή ουσία, τον έφτιαξα όχι επειδή χρειάζομαι δίαιτα αλλά επειδή το στομάχι μου δεν αντέχει τον αυθεντικό καβουρντισμένο χαλβά ...

Χαλβάς πορτοκάλι χωρίς λιπαρή ουσία

υλικά:
825 γρ. νερό
825 γρ. χυμός πορτοκάλι
300 γρ. καστανή ζάχαρη
250 γρ. χοντρό σιμιγδάλι (εδώ πολέντα χωρίς γλουτένη)

κουκουνάρι
ξανθές σταφίδες

Είδα τη συνταγή σε μια από τις εκατοντάδες προτάσεις που φυτρώνουν στα κινητά μας και μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, κυρίως γιατί έλειπε το βαρύ καβούρντισμα με λάδι ή μαργαρίνη αλλά και γιατί αποφάσισα να τη δοκιμάσω σε γλουτενοφρί εκδοχή.
Κι ακόμη αποφάσισα να μη ρίξω το σιμιγδάλι στο ζεσταμένο χυμό/ νερό σύμφωνα με τη συνταγή, αλλά να το καβουρντίσω πρώτα σε ζεστή αντικολλητική κατσαρόλα για να πάρει λίγο χρώμα και μετά να του ρίξω το ζεστό χυμό. Το λάθος μου ήταν ότι, ρίχνοντας το υγρό στο σιμιγδάλι, χρησιμοποίησα τα χέρια μου για να βγάλω φωτογραφία και όχι για να ανακατέψω αμέσως. Προφανώς και σβώλιασε, προφανώς και με ταλαιπώρησε πολύ για να διορθωθεί.

 

 

 

Βάζουμε σε κατσαρολάκι το χυμό, το νερό και τη ζάχαρη να πάρουν βράση.

Ζεσταίνουμε μια αντικολλητική κατσαρόλα ή σωτέζα και ρίχνουμε το σιμιγδάλι.

Το καβουρντίζουμε ανακατεύοντας πού και πού με ξύλινη κουτάλα, να στεγνώσει και να πάρει χρώμα.

Αν θέλουμε, ρίχνουμε τώρα κουκουνάρι και σταφίδες και τα καβουρντίζουμε μαζί για άλλα 4΄-5΄.

Χαμηλώνουμε τη φωτιά και ρίχνουμε προσεκτικά το ζεστό χυμό ανακατεύοντας διαρκώς με αυγοδάρτη σιλικόνης.

 Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι να απορροφηθεί όλο το υγρό και να πήξει ο χαλβάς.

Αδειάζουμε το μείγμα σε λαδωμένη φόρμα και το αφήνουμε να κρυώσει.

Ξεφορμάρουμε αναποδογυρίζοντας τη φόρμα.

 

Ρίχνουμε μπόλικη κανέλλα.

Τρατάρουμε.