Σουφλεδάκια με λεμόνι …

Μωρή κοντού – ...

… μωρή κοντούλα λεμονιά, με τα πολλά λεμό-λεμόνια κ.τλ., 

μια ερώτηση έχω να σου κάνω.
Αφού έχεις τόσο πολλά λεμόνια, αφού όταν περνάω απ’ την Άρτα, την Πρέβεζα και τις γύρω περιοχές βλέπω ακόμη και τώρα λεμονιές με τον καρπό τους, γιατί όταν πάω να ψωνίσω βρίσκω παντού μόνο αυτά τα απαίσια, κερωμένα και πολυκαιρισμένα λεμόνια Αργεντινής σε τιμές Ελβετίας; 

Και μη μου πεις “γριά το μεσοχείμωνο ξυλάγγουρο γυρεύει ”.
Τουλάχιστον στα τοπικά μανάβικα και τις λαϊκές, δε θά ’πρεπε να βρω έστω λίγα ντόπια λεμόνια; 

Επειδή όμως δε βρίσκω, χαμήλωσε -παρακαλώ πολύ- τους κλώνους σου, να κόψω ένα λεμό- λεμόνι, γιατί πολύ καιρό τα ορέγομαι τα …

Sformatini al limone

υλικά: 

120 γρ. τυρί κρέμα 

2 αυγά (χωριστά οι κρόκοι απ’ τα ασπράδια) 

110 γρ. ζάχαρη (100 + 10) 

20 γρ. κορν φλάουρ 

20 γρ. χυμός λεμονιού 

ξύσμα από 2 ακέρωτα λεμόνια

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς κελσίου και βάζουμε μέσα ένα μικρό ταψί με νερό. 

Χτυπάμε το τυρί με τα 100 γρ. από τη ζάχαρη, προσθέτουμε τους κρόκους και χτυπάμε να αφρατέψουν. 

Αρωματίζουμε με το ξύσμα και το χυμό λεμονιού και ρίχνουμε το κορν φλάουρ, ανακατεύοντας καλά. 

Σε καθαρό μπωλ, χτυπάμε τα ασπράδια με την υπόλοιπη ζάχαρη (10 γρ.) μέχρι να στέκονται. 

Ενσωματώνουμε απαλά τα ασπράδια στο υπόλοιπο μείγμα.

Βουτυρώνουμε 5 φορμάκια για σουφλέ και αδειάζουμε προσεκτικά το μείγμα. 

Βάζουμε τα φορμάκια στο ταψί με το νερό (μπαιν μαρί) και ψήνουμε για 15΄ περίπου.

 

Ξεφουρνίζουμε, πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη και τρώμε τα sformatini χλιαρά.

  

Μωρή κοντούλα λεμονιά 

(παραδοσιακό) 

Mωρή κοντού- μωρή κοντούλα λεμονιά 

με τα πολλά λεμό- λεμόνια, Βησανιώτισσα, 

σε φίλησα κι αρρώστησα κι ούτε γιατρό δε φώναξα. 

Πότε μικρή, πότε μικρή μεγάλωσες, 

κι έγινες για στεφά- στεφάνι, Βησανιώτισσα, 

σε φίλησα κι αρρώστησα κι ούτε γιατρό δε φώναξα. 

Χαμήλωσε, χαμήλωσε τους κλώνους σου, 

να κόψω ένα λεμό-, λεμόνι, Βησανιώτισσα, 

σε φίλησα κι αρρώστησα κι ούτε γιατρό δε φώναξα. 

Για να το ζή- για να το ζήψω να το πιω, 

να μου διαβούν οι πό- οι πόνοι, Βησανιώτισσα, 

σε φίλησα κι αρρώστησα κι ούτε γιατρό δε ρώτησα.