Κουνουπιδοκεφτέδες …

… Κοτσάνες ων ουκ έστιν αριθμός. Δεν προλαβαίνεις να μετράς – αν υποθέσουμε ότι έχεις διάθεση να τις μετρήσεις έτσι που πέφτουν καταρρακτωδώς απ’ το πρωί.
Και το χειρότερο είναι ότι οι περισσότερες ακούγονται σε δημοσιογραφικές κι ενημερωτικές εκπομπές. Τόσο από δημοσιογράφους, όσο κι από καλεσμένους με βαριά βιογραφικά και βαρύγδουπους τίτλους-σιδηρόδρομους.
Άλλες οφείλονται σε άγνοια. Άλλες σε αναπαραγωγή κλισέ που ξεκίνησαν λάθος και παρέμειναν να μας βασανίζουν.
Αυτές οι έρμες οι Κασσάνδρες πότε θα καταλάβουμε ότι δε γίνεται να διαψευστούν ποτέ; Κι αν δε θέλουμε να ανατρέξουμε για επιβεβαίωση σε Κακριδή και Ρισπέν, ας ανοίξουμε τη Μυθολογία του Τσιφόρου*.
Επόμενη κοτσάνα η μετάφραση στη γλώσσα μας αγγλικών εκφράσεων, ατυχής κι ολωσδιόλου περιττή μια και οι ιδιωματισμοί σπάνια μεταφέρονται επιτυχώς σε άλλη γλώσσα. “Να μπούμε στα παπούτσια του υπαλλήλου”, σου λέει ο άλλος. Όχι, κύριε, να μη μπούμε. Πρώτον διότι δε φοράμε το ίδιο νούμερο. Δεύτερον, διότι δεν ξέρουμε αν φοράει καθαρές κάλτσες κι αν έχει πλύνει τα ποδάρια του. Και τρίτον, επειδή εμείς εδώ στο Ελλάντα μπαίνουμε στη θέση του άλλου και όχι στα παπούτσια του. 
Και δεν κρύβουμε σκελετούς στις ντουλάπες μας. Ούτε δίνουμε βούτυρο για το ψωμί κανενός. Ούτε τίποτε από όλα αυτά τα αμερικάνικα για τα οποία έχουμε απείρως καλύτερες και ελληνικότατες εκφράσεις. Πλίίζ, πλίίίζ. 
Και οι κοτσάνες πρέπει να κόβονται και να πετιούνται. Όπως το κοτσάνι του κουνουπιδιού στους …

Κουνουπιδοκεφτέδες

υλικά:
1 μικρό κουνουπίδι
1 κουταλιά βούτυρο
2 αυγά
100 γρ. καπνιστή γαλοπούλα ή ωμοπλάτη
6 κουταλιές τριμμένο τυρί
τριμμένη φρυγανιά

Χωρίζουμε το κουνουπίδι σε μπουκετάκια, το πλένουμε καλά και το βράζουμε στον ατμομάγειρα ή σε αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσει καλά (περίπου 15΄). Όσο είναι ακόμη ζεστό, το πολτοποιούμε με πηρούνι ή με το πρες πουρέ, ρίχνουμε το βούτυρο και ανακατεύουμε καλά για να λιώσει. 

Προσθέτουμε το αλλαντικό, κομμένο πρώτα σε λωρίδες και μετά σε κομμάτια.

 

Ρίχνουμε τα αυγά, το τυρί και μαύρο πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.

Προσθέτουμε, ζυμώνοντας, τριμμένη φρυγανιά μέχρι το μείγμα να σφίξει και πλάθουμε τους κουνουπιδοκεφτέδες.

Περνάμε τους κεφτέδες από τριμμένη φρυγανιά και τους αραδιάζουμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί που έχουμε λαδώσει. 

Ραντίζουμε τους κεφτέδες με λάδι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 15΄-20΄. Αν χρειαστεί, χρησιμοποιούμε το γκριλ για να πάρουν χρώμα και να γίνουν τραγανοί.

Τρώγονται ζεστοί με την πικάντικη συντροφιά μιας ρόκας.

*H ιστορία με την Kασσάνδρα είναι λιγάκι πονηρή... Tούτη δω η Kασσάνδρα ήτανε κόρη του Πριάμου και της Eκάβης από την Tροία... Tην είδε ο Aπόλλωνας τη γουστάρησε και της είπε:
- Kασσαντράκι. Έλα να πάμε για νανάκια κι' ό,τι θέλεις από μένα θα τώχης.
H Kασσάνδρα, γυναίκα και πονηρή, του ζήτησε το αντίτιμο:
- Mου χαρίζεις τη δύναμη της μαντικής κι' εγώ ό,τι θέλεις.
Tίποτα δεν του κόστιζε του Aπόλλωνα "πάρτηνε τη δύναμη της μαντικής".
Έκανε, όμως, λάθος και πλήρωσε μπροστά. Διότι η πονηρή η Kασσάνδρα μόλις μάγκωσε τη δύναμη να μαντεύη και την έβαλε μέσα της, δώρο θεού ήτανε και δεν ανακαλιότανε σαν νομάρχης, του γύρισε την πλάτη.
- Πριτς που θα σου σταθώ...
O Aπόλλων τσατίστηκε πάρα πολύ, αλλά δεν έδειξε τίποτα. "Nα μου τη φέρης βρώμα τζάμπα και βερεσέ;"... Xαμογέλασε, λοιπόν, και της λέει χαριτωμένα:
- Nάναι καλά το ινάτι σου ρε Kασσαντράκι, αλλά ένα φιλάκι δε μου δίνεις τουλάχιστο ένα φιλάκι;
- E, πια... Ένα φιλί...
Aπάνω, λοιπόν που τη φίλαγε, τη φτύνει ο Aπόλλων μέσα στο στόμα.
- Φτου σου, αλανιάρα.
Kι' από τότε έλεγε μαντείες η Kασσάνδρα, αλλά δεν την πίστευε άνθρωπος. Έτσι δεν την πιστέψανε που τους έλεγε ότι θα καταστραφή η Tροία κι' έτσι την έπιασε αιχμάλωτη ο Aγαμέμνονας και την κουβάλησε στο Άργος όπου την καθάρισε η Kλυταιμνήστρα η αιμοβόρα...