Ντομάτες γεμιστές με ανθότυρο …

… Είναι το ταίρι του. Ο ΄Άμποτ για τον Κοστέλλο, ο τέντζερης για το καπάκι, ο Χοντρός για το Λιγνό, το καρότο για το λαγό, ο Κάστωρ για τον Πολυδεύκη, ο Γουίνι για τον Κρίστοφερ Ρόμπιν, το αγγουράκι για το τζατζίκι, ο Μαρκαντώνιος -άντε κι ο Ιούλιος- για την Κλεοπάτρα.
Αυτό που οι ρομαντικοί ή οι νερόβραστοι λένε πως υπάρχει για τον καθένα μας, ακόμη και στην άλλη άκρη της γης.
Αυτό που αξίζει να ψάξουμε παντού για να το βρούμε ή να περιμένουμε μέχρι να μας βρει.
Δε βαριέσαι. Αν είναι νά ’ρθει θε να ’ρθεί, αλλιώς θα προσπεράσει.
΄Έτσι και με τις πιπεριές. Για χρόνια σου τις έφτιαχνα μόνες τους, γεμισμένες με φέτα ή ανθότυρο. Μεζεδάκι, συνοδευτικό ή και λύση ανάγκης όταν παραμαζεύονται το καλοκαίρι οι πιπεριές σε κήπο και ψυγείο. Μόνες τους πάντα.
Μέχρι σήμερα που ανακάλυψα το ταίρι τους. Σε μια τουρκική συνταγή, τις Lorlu Domates Dolması,  τουτέστιν …

Ντομάτες γεμιστές με ανθότυρο

υλικά:
4 μέτριες ντομάτες

Για τη γέμιση:
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
3 κουταλιές λάδι
η ψίχα απ’ τις ντομάτες, ψιλοκομμένη
ανθότυρο
1 κουταλιά καρύδι τριμμένο
μαϊντανός ή δυόσμος
αλάτι, πιπέρι, κύμινο

προαιρετικά: πράσινες πιπεριές κέρατο

Πλένουμε τις ντομάτες και κόβουμε οριζόντια ένα καπάκι χωρίς να το αποχωρίσουμε εντελώς από τη ντομάτα. 

Αδειάζουμε την ψίχα με ένα κουτάλι και αλατοπιπερώνουμε το εσωτερικό κάθε ντομάτας.

Ζεσταίνουμε το λάδι σε τηγανάκι και ροδίζουμε το κρεμμύδι. 

Ρίχνουμε και την ψίχα από τις ντομάτες και τα μαγειρεύουμε μαζί μέχρι να μαλακώσουν και να φύγουν τα υγρά της ντομάτας.

 Αποσύρουμε από τη φωτιά, αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει ελαφρά και προσθέτουμε το ανθότυρο, πατημένο με πηρούνι, τα μυρωδικά και το καρύδι. 

Αλατοπιπερώνουμε, νοστιμίζουμε με κύμινο και ανακατεύουμε τη γέμιση.

Γεμίζουμε τις ντομάτες και κλείνουμε το καπάκι.

Τρυπάμε τις πιπεριές με πηρούνι 3-4 φορές και τις γεμίζουμε με το υπόλοιπο μείγμα.

 Αν θέλουμε τις κλείνουμε με μια μπουκιά ψωμί.

Βάζουμε τα γεμιστά σε πυρίμαχο σκεύος και τα ραντίζουμε με λίγο λάδι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στο γκριλ, και στη μεσαία σχάρα για 5΄-7΄. 

Συνεχίζουμε το ψήσιμο, στους 200 βαθμούς κελσίου και στη χαμηλή σχάρα του φούρνου, για 25΄-30΄.

Τρώγονται ιδανικά σε θερμοκρασία δωματίου αλλά πολύ ευχάριστα και κρύα.

 

Ρολά ψωμιού γεμιστά με φράουλες και πραλίνα…

... Αέραααα. ΄Έφτασε η μέρα της μεγάλης μάχης.
Απ’ τα χαράματα στο πόδι οικογενειακώς και με τα όπλα παρά πόδα: γυλιούς, παλάσκες, δυο μπλε στυλό, νερό, ταυτότητα και δελτίο εξεταζομένου. Περιμένουμε να ηχήσουν οι σάλπιγγες και να δοθεί η διαταγή για την επίθεση.
Οι στρατοί έχουν παραταχθεί . Απ’ τη μια οι ιεροεξεταστές, απ’ την άλλη οι εξεταζόμενοι. Κι εμείς οι βοηθητικοί στα μετόπισθεν να κρατάμε τα μπόσικα. Τα προς κατάληψιν οχυρά μπροστά μας, Ελμπασάαν, Γκραμπάλα, Βιολογία, Χημεία κι η Γλώσσα που κόκκαλα τσακίζει.
Πες μου γιατί όλα αυτά, που έλεγε κι ο Μικρούτσικος – όχι ο μεγάλος, ο πιο μικρούτσικος. ΄Άντε να μη πω για το πουκάμισο το αδειανό και σ’ απογοητεύσω. ΄Άλλωστε εμένα μ’ αρέσει να σφάζονται για την Ελένη δέκα χρόνια. 
Γιατί τόσο άγχος όμως; Τόση τρελλή πίεση, τόσα υπέρογκα έξοδα, τόσα παιδιά χωμένα μέρα-νύχτα στα βιβλία σαν τυφλοπόντικες, τόσοι γονείς στα κάγκελα κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ψυχραιμία παιδιά. Δεν παίζεται ούτε η ζωή μας, ούτε το μέλλον μας, ούτε τίποτε. Στην κινούμενη άμμο που πατάμε, στη χώρα που δεν ξέρεις τι και αν σου ξημερώνει, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;
΄Ένα επιτραπέζιο είναι κι οι πανελλήνιες, ένα κυριλέ σταυρόλεξο. Βαθιά ανάσα και πάμε.
Μετά από ένα γερό, χορταστικό πρωινό …

Ρολά από ψωμί του τοστ, με φράουλες και πραλίνα

υλικά:
10 φέτες του τοστ (χωρίς τις κόρες)
1 αυγό χτυπημένο με 2 κουταλιές γάλα
φράουλες κομμένες σε κυβάκια
πραλίνα

Για το πασπάλισμα:
ζάχαρη και κανέλλα

Ανοίγουμε με τον πλάστη τις φέτες του τοστ να λεπτύνουν. 

Τις αλείφουμε με πραλίνα, βάζουμε επάνω λίγες φράουλες και τυλίγουμε ρολό.

Περνάμε τα ρολά από το χτυπημένο αυγό και τα ροδίζουμε απ’ όλες τις πλευρές για 4΄-5΄.

Σερβίρουμε τα ρολά πασπαλισμένα με ζάχαρη και κανέλλα ...

… εκτός αν έμπει μέσα μας ο Γουίνι το Αρκουδάκι και τα περιχύσουμε με μπόλικο μέλι.

 

Κέικ χωριάτικο…

… Ρουστίκ μπαμπού. ΄Ήταν η τελευταία λέξη της μόδας στα έπιπλα κήπου όταν ήμουν στην ηλικία σου, τρέχα γύρευε πότε. Η μόδα των φερ-φορζέ έφευγε σέρνοντας τα σιδερένια σκαλιστά πόδια της κι οι αυλές μας περνούσαν στην εποχή των αποικιών, με σαλονάκια και τραπεζάκια μπαμπού να στηρίζουν τους δίσκους με τον ελληνικό και το λουκούμι.
Κι αν είχα βρει τότε αυτή τη συνταγή για ένα κέικ μεσογειακό, ρούστικο όπως το γράφει η συνταγή, θα ταίριαζε γάντι στο υπόλοιπο περιβάλλον …

Κέικ μεσογειακό και χωριάτικο

υλικά:
160 γρ. ζάχαρη άχνη
130 γρ. μαργαρίνη/βούτυρο
1 πρέζα αλάτι
2 βανίλιες
2 αυγά
80 γρ. αλεύρι
50 γρ. κορν φλάουρ
1 κουτ. γλ. μπέικιν πάουντερ
100 γρ. φουντούκι τριμμένο
50 γρ. ξερά σύκα σε κομμάτια
30 γρ. σταφίδες
100 γρ. γάλα

προαιρετικά: λίγο κονιάκ

Χτυπάμε μαζί τη μαργαρίνη με την άχνη και αρωματίζουμε με τη βανίλια.

 Ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά και λίγο-λίγο το αλεύρι, κοσκινισμένο μαζί με το κορν φλάουρ, το μπέικιν και το αλάτι.

 Αραιώνουμε με το γάλα και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να αναμειχθούν καλά όλα τα υλικά.

Προσθέτουμε το φουντούκι, τα σύκα και τις σταφίδες (και το λικέρ) και ανακατεύουμε με σπάτουλα.

  

Αδειάζουμε το μείγμα σε φόρμα διαμέτρου 20 εκ. και  στρώνουμε την επιφάνεια.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 160 βαθμούς κελσίου, για 1 ώρα.

   

Παπαρδέλες με σπαράγγια και μπέικον ...

… Τα σπαράγγια πάντα μου κινούσαν  το ενδιαφέρον. Παρόλα αυτά βλακωδώς δεν τα πολυμαγείρευα. Κάτι η αλμυρή τιμή των φρέσκων, κάτι η αίσθηση πολυτέλειας και ελιτισμού που τα συνόδευε, δύσκολα άπλωνα το χέρι μου όσα λαχταριστά μπουκετάκια κι αν συνάντησα σε μανάβικα και λαϊκές.
Μέγα λάθος, ολέθριο, που οφείλει να διορθωθεί πάραυτα. ΄Όλο και βλέπω μερακλήδες να ψάχνουν σε θάμνους και βατιά για άγρια σπαράγγια, αλλά δεν αντέχω να τους μιμηθώ. Αγνά, τρυφερά, υγιεινά, αλλά λίγο δυσεύρετα τα άτιμα. 
΄Έτσι είχαν τα πράγματα μέχρι που ένα πάρε κυρία, είναι τα τελευταία σπαράγγια της άνοιξης, δεν έχει άλλα πια στο παζάρι της Ξάνθης με ταρακούνησε. Το ή τώρα ή ποτέ  είναι ένα δίλημμα που ποτέ δε με προβλημάτισε. Ασφαλώς τώρα. 
Με το λάφυρο πίσω στη σπηλιά μου λοιπόν, αναζητώ πληροφορίες και συνταγές. Και η πρώτη, που με κάνει να μου τρέχουν τα σάλια πριν ακόμη την ξεκινήσω, είναι λίγο αντισυμβατική. Με ζυμαρικό …

Παπαρδέλες με σπαράγγια και μπέικον

υλικά:
1 ματσάκι σπαράγγια
7 λωρίδες καπνιστό μπέικον
250 γρ. παπαρδέλες ή ταλιατέλες
1 κουταλιά βούτυρο ή μαργαρίνη
2 κουταλιές λάδι
τριμμένη γραβιέρα ή παρμεζάνα

Αν τα σπαράγγια είναι τρυφερά, σπάμε με το χέρι τις κορυφές και κρατάμε τους μίσχους.

 Αν είναι πιο σκληρά, αφαιρούμε το σκληρό, ξυλώδες, κάτω κομμάτι και καθαρίζουμε το υπόλοιπο με τον αποφλοιωτή, κρατώντας ξέχωρα τις τρυφερές κορυφές τους.

Μπορούμε να ζεματίσουμε τα σπαράγγια σε βραστό νερό μέχρι να μαλακώσουν ή να τα μαγειρέψουμε απευθείας στο τηγάνι.

Βάζουμε τις παπαρδέλες να βράσουν σε άφθονο αλατισμένο νερό, σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία τους.

 Τα 2 τελευταία λεπτά πριν τις βγάλουμε, προσθέτουμε στην κατσαρόλα και τις τρυφερές κορυφές των σπαραγγιών.

Παράλληλα ζεσταίνουμε το λάδι μαζί με το βούτυρο και σωτάρουμε τα σπαράγγια μέχρι να μαλακώσουν, προσθέτοντας και λίγο ζεστό νερό (αν τα έχουμε ζεματίσει προηγουμένως, απλά τα σωτάρουμε).

Μόλις μαλακώσουν τα πατάμε με πηρούνι ή, αν θέλουμε πιο λεία τη σάλτσα, τα πολτοποιούμε στο multi.

Στο ίδιο τηγάνι ροδίζουμε το μπέικον και προσθέτουμε τα σπαράγγια, μαζί με λίγο από το νερό στο οποίο βράζουν οι παπαρδέλες.

Ρίχνουμε όσο τυρί θέλουμε, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε ξανά τη σάλτσα, αραιώνοντάς την αν χρειάζεται με λίγο ακόμη από το νερό των μακαρονιών.

Σουρώνουμε τις παπαρδέλες μαζί και τις κορφές των σπαραγγιών και τις προσθέτουμε στη σάλτσα.

Ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε πασπαλίζοντας με τριμμένο τυρί.

 

Γαλατόπιτα ...

… Το γάλα τους το πίνουν, καθόλου δεν αφήνουν. Τον περισσότερο καιρό. Πατέρας και κόρη εξακολουθούν μεγαλώνοντας να περιλαμβάνουν το γάλα στο πρωινό και ενίοτε στο βραδινό τους.
Ειδικά η δεύτερη, που πλησιάζει και την επικίνδυνη ηλικία έναρξης της καφεποσίας, παραμένει σταθερή στις δύο βασικές αρχές που είχε θέσει από μικρή: ουάουα δεδανί και ουάουα μπιαγκέ.  Τουτέστιν γάλα με ρεβανί και γάλα με κουραμπιέ. Είναι όμως και κάτι βράδια που ξεμυαλίζονται με πίτσες, σουβλάκια και πίτες με γύρο και το γάλα μένει στο ψυγείο έρμο και παραπονεμένο. Κι επειδή το αγοράζουμε σε ποσότητες, μας μένουν και ποσότητες.
Η εύκολη και συνηθέστερη αξιοποίησή του είναι το ρυζόγαλο, που και γρήγορα γίνεται και προσφέρεται για κολατσιό στο γραφείο, μέσα σε κεσεδάκι γιαουρτιού.
Από κει και πέρα ανάλογα με τα γούστα και τα υλικά στο ψυγείο, η βεντάλια ανοίγει: και γιαούρτι το κάνουμε και σε μπεσαμέλ και ζυμαρικά γκρατέν το ξοδεύουμε, κι ένα πολίτικο χαλβαδάκι μπορεί να ψήσουμε, και μια ρικότα μπορεί να κάνουμε σε κρίση ιταλονοσταλγίας, και το ζουμερό κέικ με την πολέντα που χρειάζεται μισό λίτρο, και το γαλακτομπούρεκο που λιγουρευόμαστε συχνά-πυκνά.
Μόνο που εδώ και μέρες μου έχει κολλήσει στο μυαλό μια γαλατόπιτα.
Παραδοσιακή, με χωριάτικο φύλλο και την τραγανή κρούστα που κάνει το αυγό με τη ζάχαρη από πάνω.
Τι να μας πουν οι κρεμ μπρουλέ …

Γαλατόπιτα

υλικά:
1 λίτρο άπαχο γάλα
1 κούπα ζάχαρη
4 κουτ. σούπας ψιλό σιμιγδάλι
2 κουτ. σούπας αλεύρι
1 κουτ. γλ. κορν φλάουρ, διαλυμένο σε λίγο γάλα
2 βανίλιες
1 κουταλιά βούτυρο ή μαργαρίνη
2 αυγά

4 χωριάτικα φύλλα για πίτα

Και επιπλέον:
2 αυγά
4 κουτ. σούπας ζάχαρη

Για το πασπάλισμα:
4 κουτ. σούπας ζάχαρη
3 κουτ. σούπας κανέλλα

Ανακατεύουμε σε ένα μπωλ τη ζάχαρη, το σιμιγδάλι, το αλεύρι και τις βανίλιες. 

Βάζουμε το γάλα να βράσει σε μέτρια φωτιά και προσθέτουμε το μείγμα μαζί με το κορν φλάουρ.

Ανακατεύουμε καλά με τον αυγοδάρτη και βράζουμε ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι να δέσει η κρέμα.

Την αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε το βούτυρο/μαργαρίνη και την αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά. 

Προσθέτουμε τα 2 αυγά χτυπημένα και ανακατεύουμε να ομογενοποιηθούν.

Βουτυρώνουμε καλά ένα ταψί (εδώ ανοξείδωτο, Νο 35) και στρώνουμε το πρώτο φύλλο. 

Το βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με το μείγμα ζάχαρης-κανέλλας.

Με τον ίδιο τρόπο, στρώνουμε και τα υπόλοιπα φύλλα.

Αδειάζουμε την κρέμα στα φύλλα.

Γυρίζουμε τις άκρες των φύλλων προς τα μέσα και αν θέλουμε ραντίζουμε την κρέμα με λίγο λυωμένο βούτυρο.

 Χτυπάμε τα άλλα 2 αυγά με τη ζάχαρη και περιχύνουμε την κρέμα.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄-45΄.

Η γαλατόπιτα τρώγεται χλιαρή, σκέτη ή πασπαλισμένη με άχνη και κανέλλα.