Μυζήθρα αντί για φέτα ...

 ... Τη λένε φέτα γιατί κόβεται. Με το μαχαίρι. Όχι μόνο στο βαρέλι, για να την αγοράζουμε μετά σε ωραία τετραγωνισμένα κομμάτια με θυρεούς και λογότυπα. Κόβεται μαχαίρι και από μας, που δεν μπορούμε ή δε θέλουμε πια να τη χρυσοπληρώνουμε, φτηνότερα την αγοράζει η κόρη μου στη Γαλλία παρά εγώ που βλέπω τη ΔΩΔΩΝΗ απ' τη βεράντα μου.
΄Αντε και την κόψαμε, θα μου πεις. Τι θα βάλουμε στη θέση της ουδής αναντικατάστατης; Το ανθότυρο πλασάρεται για ανάλατο αλλά από τιμή λύσσα, από 3,90 που το αγοράζαμε, μας γνέφει από τα 7-8 ευρώ αλλά εμείς κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε, τάχα  μου κάτι ψάχνουμε στο κινητό.
Στράφηκα λοιπόν προς τη μυζήθρα, νωπή και χύμα. Με τιμή αποδεδειγμένα μούρλια, 3,90 € το κιλό, προς το παρόν τουλάχιστον. 

Την έβαλα σε τραχανά, όπου ήμουν σίγουρη ότι θα ταιριάξει, με λίγο βούτυρο και μπόλικη πάπρικα.

 Σε παντζαροσαλάτα στην κορφή χωρίς κανέλλα αλλά με μπούκοβο.

Στην ανοιχτή τάρτα με αρακά, αλλά τη σκέπασα γιατί έβαλε πάλι ψύχρα.

 

 

 

Σε πίτσα, την άλειψα πάνω από τον πελτέ που άλειψα πάνω στη ζύμη.

 

   Είμαι σίγουρη ότι θα συμπεριφερθεί κόσμια και σε τυρόπιτες, μακαρονόπιτες, τυροκουλούρια και λοιπά συναφή προϊόντα

 οπότε, μέχρι νεωτέρας, η φέτα κόβεται μαχαίρι. Το λέει και το όνομά της, το ζητάει ο οργανισμός της. 

 

 

 

Κάρυ με βραστά αυγά ...

 ... Υποθέτω ότι τα αυγά θα είναι τα μόνα που ίσως περίσσεψαν από το φετινό πασχαλινό τραπέζι. Με ακρίβεια αλλοτινού φαρμακείου αγοράζουμε πια τα πάντα, σε μερίδες εστιατορίου τα σερβίρουμε. Και καλά κάνουμε έστω και αργά, έστω και από ανάγκη. Μάλλον ρετρό πια τα αφιερώματα "τι να κάνετε το αρνάκι που περίσσεψε", σα να βλέπουμε εξώφυλλο απ' το Ρομάντσο που καμιά σχέση δεν έχει με το σήμερα. 
Οπότε επιστρέφω στα αυγά, που σπάμε με μεγάλο ενθουσιασμό αλλά δεν τρώμε με αντίστοιχο. Προσπερνάω φέτος τις προφανείς λύσεις ανακύκλωσης, σε ρώσικες, πατατοσαλάτες, μακαρονοσαλάτες ή τη μεταμόρφωσή τους σε γεμιστά, βαρκούλες ή του οξαποδώ, Θε μου σχώρα με πασχαλιάτικα, για να τα δοκιμάσω σε ένα κάρυ που έφτιαχναν οι φτωχούληδες άλλου θεού στη Βεγγάλη, όταν δεν είχαν κρέας ή ψάρι ...

 

 Κάρυ με βραστά αυγά

 

υλικά:
4 αυγά
3-4 πατάτες (περίπου 400 γρ.)
1 μεγάλο κρεμμύδι
3 δαφνόφυλλα
1 μεγάλη ντομάτα
λίγος τοματοπελτές

κάρδαμο, κύμινο, κουρκουμάς,
1 πρέζα κανέλλα ή ένα μικρό κανελλόξυλο

Αν δε χρησιμοποιήσουμε πασχαλιάτικα που περίσσεψαν, βράζουμε τα αυγά για 8΄ και τα αφήνουμε να κρυώσουν.

Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε κομμάτια (περίπου 3 εκ.)

Βάζουμε σε μπωλ 1 κουταλιά ηλιέλαιο, 2 πρέζες κουρκουμά και λίγο αλάτι.

Ρίχνουμε τις πατάτες και ανακατεύουμε να αλειφθούν.

Ζεσταίνουμε σε βαθύ τηγάνι ή σωτέζα 2 κουταλιές ηλιέλαιο και ρίχνουμε τις πατάτες.

Τηγανίζουμε για 6΄-7΄ ανακατεύοντας τακτικά ώστε να πάρουν χρώμα από όλες τις πλευρές. 

Παράλληλα καθαρίζουμε τα αυγά γελώντας ασταμάτητα και μέχρι να μας βγουν δάκρυα από τα μάτια.

Φτιάχνουμε ένα αντίστοιχο με το προηγούμενο μείγμα με ηλιέλαιο, κουρκουμά και αλάτι και ρίχνουμε τα αυγά.

Ανακατεύουμε να καλυφθούν και να πάρουν γεύση από το μείγμα των μπαχαρικών.

Βγάζουμε τις πατάτες από τη σωτέζα σε πιάτο. 

Ρίχνουμε στη σωτέζα τα αυγά και τα τηγανίζουμε 2΄-3΄, γυρίζοντάς τα για να πάρουν χρώμα.

Βγάζουμε και τα αυγά σε πιάτο.

Ρίχνουμε στη σωτέζα το κρεμμύδι, εδώ από τα κατεψυγμένα μου, και τα δαφνόφυλλα.

Σωτάρουμε μέχρι το κρεμμύδι να γυαλίσει και να μαλακώσει.

Ρίχνουμε κύμινο και κουρκουμά κατά βούλησιν και ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε τη ντομάτα σε κυβάκια και 200 ml ζεστό νερό.

Εγώ έλαβα το θάρρος να προσθέσω και ελάχιστο πελτέ.

Μόλις πάρουν βράση, προσθέτουμε τις πατάτες και τα αυγά. 

Καπακώνουμε και σιγοβράζουμε για 15΄ περίπου, ή μέχρι να μαλακώσουν οι πατάτες.

Αν χρειαστεί, βγάζουμε το καπάκι για να εξατμιστεί τυχόν παραπανίσιο υγρό.

Νοστιμίζουμε με κάρδαμο, μια πρέζα κανέλλα και λίγο αλάτι ακόμη.

Εγώ αφού κανείς δεν έφερε αντίρρηση, ξαναέλαβα το θάρρος να προσθέσω και λίγο μαϊντανό.

Αφήνουμε το φαγητό να βράσει για άλλα 2΄-3΄.

Σερβίρουμε.