… Στο Γαλαξείδι βρέθηκα πολλά χρόνια πριν, πηγαίνοντας την πιτσιρίκα μου να γνωρίσει τον ομφαλό της γης. Διότι, αν έχεις μάνα που σπούδασε αρχαιολογία από λαχτάρα κι έμεινε άνεργη αρχαιολόγος παθαίνοντας λαχτάρα, πρέπει να ξεσκολίσεις τους βασικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας απ’ το δημοτικό ακόμη. Για να ξεκινήσεις μετά μια πιο εξειδικευμένη περιήγηση στους ίδιους αλλά και όλους τους υπόλοιπους αρχαιολογικούς χώρους.
Πηγαίνοντας για τους Δελφούς λοιπόν, μείναμε πρώτα στο Γαλαξείδι. Και δε θέλαμε να ξεκολλήσουμε. Απ’ τα στενά και την προκυμαία, απ’ τα καπετανόσπιτα και τις βοτσαλωτές αυλές, απ’ τη γαλήνη και τον απόηχο μιας άλλης εποχής.
Κι όλο νόμιζα ότι θα εμφανιστεί με το ποδήλατό της η ωραιοτάτη κυρία Πετροπούλου και στο κατόπι της, διακριτικά αλλά σταθερά, ο κύριος Μανιάς για ν’ ανασαίνει τον ίδιο αέρα με την Αγγελικούλα της Αναγεννήσεως.
Ένα ξεχασμένο ταξιδιωτικό περιοδικό ήταν που μου θύμισε σήμερα το Γαλαξείδι και το ρεβανί του …
Γαλαξειδιώτικο ρεβανί
υλικά:
1.350 γρ. νερό
1 κιλό ζάχαρη
ξύσμα και χυμός από μισό λεμόνι
750 γρ. ρύζι καρολίνα ή arborio
2 βανίλιες
125 γρ. μαργαρίνη
3-4 δάκρυα μαστίχας
γαρύφαλλα (μοσχοκάρφια)
Βάζουμε το ρύζι σε μεγάλη λεκάνη, το σκεπάζουμε με νερό και το αφήνουμε να μουλιάσει για τουλάχιστον 2 ώρες.
Το σουρώνουμε και το αφήνουμε να στραγγίξει καλά.
Βάζουμε το ρύζι στο multi ή στην κουζινομηχανή και το αλέθουμε μέχρι να σπάσει αρκετά.
Βάζουμε σε φαρδειά κατσαρόλα τη ζάχαρη μαζί με το νερό, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού.
Μόλις πάρουν βράση, ρίχνουμε το ρύζι, τις βανίλιες και τη μαστίχα, που έχουμε πρώτα κοπανήσει στο γουδί μαζί με λίγη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε με τον αυγοδάρτη ή με ξύλινη κουτάλα και βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να πήξει το μείγμα.
Χρειάζονται περίπου 10΄-12΄ ή, όπως λένε οι Γαλαξειδιώτισσες, όταν κάνουμε έναν σταυρό με την κουτάλα και το μείγμα σταθεί, τότε είναι έτοιμο.
Ρίχνουμε τη μαργαρίνη και ανακατεύουμε μέχρι να λυώσει και να ενσωματωθεί στο μείγμα.
Αλείφουμε με μαργαρίνη ή λαδώνουμε ένα ορθογώνιο ταψί και αδειάζουμε το μείγμα.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς κελσίου, για 30΄.
Συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα 40΄-50΄ ή μέχρι το ρεβανί να κάνει μια χρυσή και τραγανή κρούστα.
Κόβουμε τα χαραγμένα κομμάτια και σερβίρουμε, προαιρετικά με κανέλλα.
Μπορούμε να φτιάξουμε το ρεβανί με βούτυρο ή, πιο παραδοσιακά, με ελαιόλαδο. Προτιμήσαμε τη μαργαρίνη που το κάνει και πιο ελαφρύ και νηστίσιμο.
Ναυτικοί και καπεταναίοι ως επί το πλείστον οι Γαλαξειδιώτες, χρειαζόταν ένα γλυκό ανθεκτικό, που να διατηρείται για καιρό σε δύσκολες συνθήκες. Το ρεβανί τους έχει όλα αυτά τα προσόντα κι ένα ακόμη. Όσο μένει, τόσο νοστιμότερο γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου