Μανιταρόπιτα χωριάτικη …

… Γλουπ και πάλι γλουπ και ξαναμανά γλουπ. Κι όχι μόνο γλουπ αλλά και σκρουγκλ, και ουακ, και γλουμ, κι όλα τα αντίστοιχα επιφωνήματα που δηλώνουν έκπληξη και σοκ στα Μίκυ-Μάους κι έκαναν το φιλόλογο πατέρα να τα ρίξει στο πυρ το εξώτερον κι εμένα να τα διαβάζω μανιωδώς και αναδρομικώς στα πενήντα.

Ήταν οι καταλληλότερες άναρθρες κραυγές για να εκφράσω εύγλωττα την έκπληξή μου, για να μην πω το σοκ που έπαθα όταν το βλαστάρι μου ζήτησε να φτιάξω μανιταρόπιτα.  Άκουσον, άκουσον. Μανιταρόπιτα. Μήπως με γελούν τ’ αυτιά μου; Η από γεννησιμιού της μανιταρομάχος, που ξύνιζε την κομψή μυτούλα της μόλις έπιανε στον αέρα τη μυρωδιά κι εμένα στην παρανομία να τα σωτάρω, η ορκισμένη εχθρός και πολέμιός τους που ξέγραψε τα Γρεβενά όταν άκουσε ότι είναι η πόλη των μανιταριών, που κόντεψε να κόψει τα Στρουμφάκια για να μη βλέπει τα μανιταρόσπιτα, ήρθε και μου ζήτησε να της φτιάξω μανιταρόπιτα;
Απύθμενο το θράσος της, τόσο απύθμενο που θα ανταμειφθεί …

 

Μανιταρόπιτα χωριάτικη

 

υλικά:
1 κιλό μανιτάρια (εδώ λευκά και καφέ)
3-4 πιπεριές κέρατο (πράσινες και κόκκινες)
1 κουταλιά βούτυρο με σκόρδο ή με μυρωδικά
6-8 λωρίδες μπέικον 
λίγο άσπρο κρασί
μια χούφτα τραχανάς
150-2ο0 γρ. φέτα ή ανθότυρο ή τυρί cottage
γραβιέρα ή ρεγκάτο με χαμηλά λιπαρά

6 χωριάτικα φύλλα για πίτα

προαιρετικά: κύβος λαχανικών, θυμάρι

 

 

 

Σκουπίζουμε τα μανιτάρια, αφαιρούμε τα ποδαράκια τους και τα κόβουμε σε φέτες. 

 Ζεσταίνουμε το βούτυρο σε σωτέζα ή γουώκ μαζί με 2 κουταλιές λάδι και ρίχνουμε τα μανιτάρια. 

Τα σωτάρουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά να βγάλουν το άρωμα και σιγά-σιγά το ζουμί τους. 

Ρίχνουμε τις πιπεριές σε ροδέλες και το μπέικον σε κομμάτια και συνεχίζουμε το σωτάρισμα μέχρι να μαλακώσουν και οι πιπεριές. 

Αν χρησιμοποιήσουμε κύβο τον ρίχνουμε τώρα, ανακατεύουμε και σβήνουμε με το κρασί. 

Αλατοπιπερώνουμε και αρωματίζουμε με θυμάρι.

Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε τα μανιτάρια να μαγειρευτούν μέχρι να χάσουν το περισσότερο υγρό τους.

Ρίχνουμε τότε τον τραχανά ο οποίος θα τραβήξει τα υπόλοιπα υγρά, θα φουσκώσει, θα δέσει και θα νοστιμίσει τη γέμιση της πίτας.

 

 

Αποσύρουμε τη γέμιση από τη φωτιά και την αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά.

Προσθέτουμε τα τυριά της επιλογής μας και ανακατεύουμε.

 

 

Λαδώνουμε το ταψί και στρώνουμε το ένα φύλλο.

Το ραντίζουμε με ελαιόλαδο και στρώνουμε χιαστί το δεύτερο, καλύπτοντας τα κενά που άφησε το πρώτο στα τοιχώματα του ταψιού. 

Ραντίζουμε ξανά με λάδι, στρώνουμε το τρίτο φύλλο και μοιράζουμε από πάνω τη μισή γέμιση.

 

 

Καλύπτουμε τη γέμιση με το τέταρτο φύλλο σουρώνοντάς το ώστε να είναι όλο μέσα στο ταψί. 

Το λαδώνουμε ελαφρά και απλώνουμε από πάνω την υπόλοιπη γέμιση.

 

 

Σκεπάζουμε με το προτελευταίο φύλλο, ραντίζουμε με ελαιόλαδο και καλύπτουμε με το έκτο και τελευταίο φύλλο. 

Πάντα λαδώνοντας ανάμεσα, γυρίζουμε προς τα μέσα μία-μία τις άκρες των φύλλων που κρέμονται έξω από τα ταψί. 

Αν θέλουμε, τις στρίβουμε ελαφρά φτιάχνοντας κρόθο, μέσα στον οποίο μπορούμε να κρύψουμε τρίμμα φέτας για περισσότερη νοστιμιά.

 

 

Λαδώνουμε καλά την επιφάνεια της πίτας, τη ραντίζουμε με λίγο νερό και τρυπάμε μερικές φορές με πηρούνι.

 

 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 1 ώρα περίπου (πάντα ανάλογα με το φύρνο). 

Στα μισά του ψησίματος στρίβουμε το ταψί τα πίσω-μπρος για ομοιόμορφο ψήσιμο.

 

 

Ξεφουρνίζουμε, αφήνουμε τη πίτα να κρυώσει ελαφρά και την κόβουμε σε χορταστικά κομμάτια.

 

 

Σερβίρουμε.