Καρμπονάρα ...

… Άρες μάρες καρμπονάρες.
Κάθε τόπος και ζακόνι, κάθε μαχαλάς και τάξη, λέει μια παροιμία. Κάθε μαγαζί και καρμπονάρα, θα προσθέσω εγώ.
Σε όσα εστιατόρια πας, τόσες διαφορετικές καρμπονάρες θα βρεις. Από τα ιταλικά εστιατόρια της χώρας μέχρι την πιτσαρία ή το ταβερνάκι της γειτονιάς, οι παραλλαγές είναι αναρίθμητες.
Με ζαμπόν, με μπέικον, πλημμυρισμένη στην κρέμα γάλακτος και ψημμένη στο φούρνο, με μανιτάρια, με 44 τυριά και με ό,τι άλλο προσθέσει η καλπάζουσα φαντασία του κάθε δημιουργού.

Εδώ και χρόνια φτιάχνω μια συνταγή που βρήκα στο μπλε βιβλιαράκι της ΜΙΣΚΟ τη δεκαετία του ’80 και η οποία πλησιάζει επικίνδυνα τη λεγόμενη ‘ αυθεντική ’ με την εξαίρεση ίσως του κρεμμυδιού και του κρασιού.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν περιέχει κρέμα γάλακτος ούτε για δείγμα …

Καρμπονάρα 

υλικά:
200 γρ. μπέικον ή καπνιστή παντσέτα
1 μεγάλο κρεμμύδι σε κυβάκια
3 αυγά
1 φλυτζάνι από το νερό που έβρασαν τα μακαρόνια
500 γρ. σπαγγέτι Νο 6
τριμμένη παρμεζάνα
λίγο άσπρο κρασί
πιπέρι, μαϊντανός ψιλοκομμένος

Σε ένα τηγανάκι σωτάρουμε με λίγο λάδι το μπέικον, μέχρι να ροδίσει και το βγάζουμε σε πιάτο.

Στο ίδιο λάδι σωτάρουμε το κρεμμύδι μέχρι να μαλακώσει και σβήνουμε με το κρασί.

  

Βράζουμε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία, κρατάμε ένα φλυτζάνι από το νερό και στραγγίζουμε. 

 

Τα ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα περιχύνοντάς τα με λίγο λάδι.

Χτυπάμε τα αυγά, προσθέτουμε το νερό που κρατήσαμε, λίγη τριμμένη παρμεζάνα και πιπέρι και τα προσθέτουμε στα μακαρόνια ανακατεύοντας συνεχώς και υπομονετικά. 

 

Η θερμοκρασία που έχουν τα μακαρόνια θα κάνει τα αυγά να πήξουν σιγά-σιγά χωρίς να τηγανιστούν.

Σερβίρουμε πασπαλίζοντας προαιρετικά με μαϊντανό και υποχρεωτικά με μπόλικη παρμεζάνα.

Η μακαρονάδα της φωτογραφίας είναι φτιαγμένη με σπαγγέτι Νο 5 γιατί η κόρη μου, όπως κι ο Γιάννης Μιχαλόπουλος, προτιμάει το χοντρό μακαρόνι -ευτυχώς όχι σα νεροσωλήνα.
Στον ίδιο καταλυτικό παράγοντα, την κόρη μου και όχι το Γιάννη Μιχαλόπουλο, οφείλεται και η παντελής απουσία μαϊντανού.

.