… Απ' το θέρο ως τις ελιές δε μ’ απολείπουν οι δουλειές. Κι αφού δε μ’ απολείπουν οι δουλειές, άνοιξα δουλειές με ελιές. Όχι, όμως τις συνηθισμένες. Δε θέλω να τις χαράξω και να τις βάλω στην άλμη. Ούτε για ξιδάτες τις προορίζω. Έχω άλλα, πιο μεγαλεπήβολα σχέδια …
Ελιά γλυκό του κουταλιού
υλικά:
1 κιλό ελιές (Καλαμών ή απλές, μαύρες ή πράσινες)
400 + 200 γρ. ζάχαρη
800 ml νερό
1 κανελόξυλο
χυμός από ένα λεμόνι
Διαλέγουμε όποια ποικιλία μας αρέσει, έχοντας υπόψη ότι οι περισσότεροι κάνουν γλυκό τις ελιές Καλαμών. Χρειαζόμαστε 1 κιλό ελιές, καθαρό βάρος αφού τις ξεκουκουτσιάσουμε. Καλό είναι λοιπόν να μη μας αυταπατά ο όγκος, να υπολογίσουμε και τις τρύπες και να αγοράσουμε περίπου 1.300 γρ. ελιές.
Ξεπλένουμε τις ελιές, τις τρυπάμε με οδοντογλυφίδα σε πολλές μεριές και τις βάζουμε σε λεκάνη με μπόλικο νερό να ξεπικρίσουν. Φροντίζουμε να χρησιμοποιήσουμε μια λεκάνη που να χωρά στο ψυγείο μας, γιατί το ξεπίκρισμα θα πάρει μέρες και καλό είναι να διατηρούμε τις ελιές στο ψυγείο.
Αλλάζουμε το νερό 2-3 φορές την ημέρα και, μετά από 4-5 μέρες δοκιμάζουμε μια ελιά, για να δούμε αν ξεπίκρισε. Αν όχι, συνεχίζουμε τη διαδικασία για 1-2 μέρες ακόμη.
Μόλις οι ελιές ξεπικρίσουν, τις ξεκουκουτσιάζουμε με το εργαλείο που χρησιμοποιούμε για τα κεράσια.
Τις βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα με το νερό και τα 400 γρ. ζάχαρη.
Τις βράζουμε για 20΄ σε δυνατή φωτιά και τις αφήνουμε να μείνουν στο σιρόπι όλο το βράδυ.
Την άλλη μέρα ρίχνουμε την υπόλοιπη ζάχαρη και το κανελλόξυλο και βράζουμε το γλυκό για άλλα 20΄. Ρίχνουμε το χυμό λεμονιού, αφήνουμε να πάρει 2-3 βράσεις ακόμη, αποσύρουμε από τη φωτιά και βάζουμε το γλυκό σε αποστειρωμένα βάζα.
Τρατάρουμε.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να σημειώσω ότι είναι ένα ιδιαίτερο – σχεδόν παράξενο- γλυκό που δεν ταιριάζει σ’ όλα τα γούστα. Η ελιά, όσο και να πεις, έχει δυνατή γεύση και άρωμα και τα διατηρεί και ως γλυκό του κουταλιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου