… Κοίτα να δεις τώρα μπελά που έβαλα στο κεφάλι μου. Πώς να πει κανείς μια πίτα που δεν καλύπτεται από φύλλο; Ακάλυπτη;
Αυτή δεν είναι πίτα, είναι επιταγή.
Κάποιοι τη λένε ξεβράκωτη, όρος μειωτικός, απαξιωτικός και λίαν προσβλητικός, ακόμη και για πίτα. Άλλοι ξεσκέπαστη – αλλά εμένα μου θυμίζει το “μην κοιμάσαι ξεσκέπαστη, θα πουντιάσεις” που μου φώναζαν όταν αποκοιμιόμουνα στους καναπέδες και θέλω αντανακλαστικά να τη σκεπάσω.
Ασκεπής τότε; Εισέρχεσθε ασκεπείς εν τω ιερώ ναώ, έγραφαν οι τσίγκινες πινακίδες στα κάγκελα της αυλόπορτας, αμαρτία να χρησιμοποιήσουμε τον όρο ελαφρά τη καρδία.
Μήπως τότε κάμπριο; Ακροβατεί ανάμεσα στο γκροτέσκ και το γελοίο. Καλύτερα να την αφήσω αβάπτιστη. Σάμπως και να την ονοματίσω θα μου απαντήσει;
Πίτα με σπανάκι και τυριά
υλικά:
6 φύλλα κρούστας
200 γρ. σπανάκι
2 αυγά
150 γρ. φέτα
40 γρ. γραβιέρα ή παρμεζάνα
200 ml κρέμα γάλακτος
1 κουταλιά παπαρουνόσπορος
Ζεματάμε το σπανάκι ή το σωτάρουμε ελαφρά να μαραθεί.
Πατάμε τη φέτα με πηρούνι και την ανακατεύουμε με τα αυγά, την κρέμα γάλακτος και τη γραβιέρα.
Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε και το σπανάκι και ανακατεύουμε καλά τη γέμιση.
Λαδώνουμε ένα ορθογώνιο ταψάκι ή πυρέξ και στρώνουμε ένα-ένα τα φύλλα κρούστας, λαδώνοντάς τα ενδιάμεσα.
Τα στρώνουμε με τρόπο που να καλύπτουν και τα πλαϊνά τοιχώματα του σκεύους.
Αδειάζουμε τη γέμιση πάνω στα φύλλα και πασπαλίζουμε με τον παπαρουνόσπορο.
Μετά το ψήσιμο, αφήνουμε την πίτα να ξεκουραστεί για 5΄.
Σερβίρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου