… Ντροπή μου, γιατί δε φέρθηκα καλά στο ρεβανί μου.
Είναι το γλυκό που φτιάχνω ανελλιπώς τουλάχιστον μια φορά στις δέκα μέρες. Που με έβγαλε ασπροπρόσωπη όσες φορές χρειάστηκε. Πεσκέσι σε φιλικά σπίτια, κέρασμα σε γιορτές, σε γραφείο και σχολείο, χορταστικό πρωινό ή βραδινό, σιγουρεμένο μέσα σε ταπεράκι σε διακοπές, τεκμήριο νοικοκυροσύνης και ασφαλές διαπιστευτήριο σε πεθερές και συμπεθέρες.
Που παρότι είναι μια απλή συνταγή από νοικοκυρά της Βέροιας για το ξακουστό γλυκό της πόλης της, έγινε το ρεβανί της Ελένης, σταθερή παραγγελιά από συγγενείς, γνωστούς και φίλους σε κάθε ευκαιρία.
Κι εγώ; Τι έκανα για να το αναδείξω, να το ευχαριστήσω, να του δείξω την ευγνωμοσύνη μου; Τίποτε.
Ομολογώ, ομολογώ, εγώ το ανάξιο, εγώ, δεν αξιώθηκα να του αφιερώσω μια ανάρτηση που να του πρέπει.
Πέρασαν 4,5 χρόνια απ’ όταν το ανέβασα κι ακόμα να το εμπλουτίσω με φωτογραφίες και πιο αναλυτικές οδηγίες.
Μέχρι σήμερα που αποφάσισα επιτέλους να εξωτερικεύσω τον εσωτερικό μου κόσμο και να αποδώσω δικαιοσύνην εις την σεληνάκατον* …
Ρεβανί Βέροιας
υλικά:
1 κούπα αραβοσιτέλαιο
1 κούπα ζάχαρη
2 κούπες ψιλό σιμιγδάλι
1 κούπα αλεύρι
1,5 -2 κουτ. γλ. μπέικιν πάουντερ
1 κεσεδάκι αγελαδινό γιαούρτι
3 μεγάλα ή 4 μέτρια αυγά
ξύσμα λεμονιού
2 βανίλιες
Για το σιρόπι:
3,5 ποτήρια ζάχαρη
3,5 ποτήρια νερό
φλούδα και χυμός λεμονιού
κανελλόξυλο
Αναμειγνύουμε σε μπωλ το σιμιγδάλι, το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ.
Δουλεύουμε με τον αυγοδάρτη το αραβοσιτέλαιο με τη ζάχαρη για 5'.
Προσθέτουμε το γιαούρτι και ένα-ένα τα αυγά.
Αρωματίζουμε με το ξύσμα λεμονιού και τις βανίλιες και τελευταίο ρίχνουμε το σιμιγδάλι που έχουμε αναμείξει με το αλεύρι.
Αν το μείγμα μας φαίνεται σφιχτό, προσθέτουμε λίγο γάλα.
Σε κάθε περίπτωση φροντίζουμε να μην το δουλέψουμε υπερβολικά από τη στιγμή που θα προσθέσουμε το αλεύρι και το σιμιγδάλι.
Μόλις αναμειχθούν καλά όλα τα υλικά, το αδειάζουμε σε λαδωμένο ταψί, στρογγυλό ή ορθογώνιο.
Προσέχουμε το γλυκό να έχει παντού το ίδιο πάχος και στρώνουμε την επιφάνεια με κουτάλι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40' περίπου.
Όπως με όλα τα σιροπιαστά το μυστικό είναι στο σιρόπιασμα. Βάζουμε το σιρόπι να σιγοβράσει για 4΄-5΄, μόλις βγάλουμε το ρεβανί απ’ το φούρνο.
Περιχύνουμε με 1 κουτάλα σιρόπι αρχίζοντας από τις άκρες και προχωρώντας προς το κέντρο.
Χαράζουμε το ρεβανί κατά μήκος και περιμένουμε να απορροφηθεί το σιρόπι.
Συνεχίζουμε ρίχνοντας ξανά σιρόπι, μια κουτάλα κάθε φορά εκεί που χαράξαμε τα κομμάτια του γλυκού.
Περιμένουμε κάθε φορά μέχρι να τραβήξει το ρεβανί όλο το σιρόπι κι ύστερα ξαναρίχνουμε.
Τώρα το ρεβανί θα έχει φουσκώσει αρκετά. Το χαράζουμε και κάθετα και ρίχνουμε σιρόπι στις χαρακιές.
Συνεχίζουμε μέχρι να ρίξουμε όλο το σιρόπι.
Ακόμη κι αν κάποια στιγμή το σιρόπι μας φανεί πολύ ή ότι λιμνάζει στην επιφάνεια του γλυκού, αν του δώσουμε τον απαιτούμενο χρόνο το ρεβανί θα το απορροφήσει όλο φουσκώνοντας κι έχοντας σιροπιαστεί ομοιόμορφα παντού.
* Της ζήλειας τα καμώματα, στο 24΄.
Μισή ντροπή δική μου, που δεν κατάλαβα πόσο μπέικιν πρέπει να βάλω στο σλεύρι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόδρομος
Ολόκληρη η ντροπή δική μου και ταπεινή η συγγνώμη μου, που δεν το διευκρίνισα, αλλά μερικές φορές διστάζω με τις ποσότητες του μπέικιν γιατί όλοι χρησιμοποιούμε διαφορετικά κουταλάκια και άλευρα. Στο ρεβανί αυτό, επειδή το σιμιγδάλι είναι βαρύ, βάζω 2 κουταλάκια του γλυκού (αλλά σηκώνει μέχρι και ολόκληρο φακελάκι). Ελπίζω να μην προκάλεσα κάποια ανεπανόρθωτη ζωμιά. Anyway, you can put the blame on me, boy ...
ΑπάντησηΔιαγραφή