Ρυζόγαλο και πάστα κρέμα Λευκάδας ...

 ... Για να δει τη θάλασσα ξεκίνησε, δυο μέρες μόνο, στην Πρέβεζα την κοντινή, την καλόβολη και παρεξηγημένη. Αλλά ζήλεψε και την παραλία της Βόνιτσας, ήσυχη, μεγάλη και ξαγκούσια, να ηχογραφήσει το κύμα που σκάει στα βότσαλα να τ' ακούει τις άυπνες νύχτες - δηλαδή όλες. 

Κι από κει δυο βήματα η Λευκάδα, αμαρτία, σάματις με τα πόδια θα πήγαινε;
Αυτή τη φορά όμως δε θα πάρει ούτε σαλάμι, ούτε μαντολάτα και παστέλια. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν τα έτρωγε, χάρισμα γίνονταν σ' ανθρώπους αχάριστους συνήθως. Αυτή τη φορά θα ψάξει για το ρυζόγαλο του Δίζελου και την πάστα κρέμα που έφτιαξε ο Ανδρέας Κατωπόδης και συνέχισε το ζαχαροπλαστείο του Παπαδόπουλου, κάποτε διάβασε γι' αυτά, scripta manent αλλά δεν τρώγονται. 

Ενώ το ρυζόγαλο του Δίζελου τρώγεται μια χαρά, ακόμη κι από μένα, γιατί είναι χωρίς γλουτένη. Φτιαγμένο με φρέσκο γάλα, παραδοσιακό, καλοβρασμένο και καλοδεμένο, όχι πολύ γλυκό και με μπόλικη κανέλλα - βάλε κυρ-Στέφανε, μην τη λυπάσαι. Έφαγα το ένα κεσεδάκι στον πεζόδρομο έξω από το μαγαζί και τα υπόλοιπα τα έσυρα στη σπηλιά μου.

Κι από κει να βρω την πάστα κρέμα, αυτό το sui generis γλυκό με βάση από ζύμη μπριζέ, γέμιση με κρέμα ζαχαροπλαστικής που αγνοεί το συντελεστή δόμησης κι από πάνω κορδέλες ζύμης, όπως η πάστα φλώρα. 

Σε άλλους αρέσει πολύ,  σε άλλους καθόλου, ένιωσαν την ανάγκη να μας πουν στο ζαχαροπλαστείο αλλά εμείς δε μασάμε από προειδοποιήσεις. Αντίθετα μασήσαμε και την πάστα κρέμα και το γαλακτομπούρεκό τους και την αποκριάτικη γαλατόπιτα και μετά βίας γλύτωσαν από τα χέρια μας το ρεβανί κι η καρυδόπιτα.

Για να δει τη θάλασσα ξεκίνησε κι έφτασε να φάει όλο το Βόσπορο ...

ΣτΜ: Το μόνο προϊόν χωρίς γλουτένη ήταν το ρυζόγαλο. Το πρώτο πληθυντικό στα υπόλοιπα είναι καταχρηστικό και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.