… Η νονά, η νονά. Αυτή που βάφτισε όλες τις μαρμελάδες. Διότι σύμφωνα με τους καλυτέρους παρεπιδημούντας γλωσσολόγους η μαρμελάδα κυδώνι ήταν η αρχαιότερη μαρμελάδα και το όνομά της δόθηκε σε όλες τις παρόμοιες γλυκές παρασκευές, βαφτίζοντάς τες συλλήβδην μαρμελάδες.
Το ρωμαϊκό marmelo προέρχεται από το ελληνικό μελίμηλον, το οποίο ήταν κυδώνι σιγοβρασμένο μέσα σε μέλι μέχρι να πήξει. Μόνο που οι αρχαίοι ημών έλεγαν μήλα όλα τα στρογγυλά φρούτα κι άντε εσύ μετά να τα ξεχωρίσεις και να καταλάβεις τι ήταν τα χρυσά τοιαύτα των Εσπερίδων.
Πάντως ο πατέρας Πορτοκάλος θα ήταν εξαιρετικά ευτυχής που αποδεικνύεται ότι ΚΑΙ αυτή η λέξη έχει ελληνική ρίζα και καταγωγή.
Μόνο που εγώ δεν θα φτιάξω μαρμελάδα πορτοκάλος αλλά κυδώνι, με μια ρόδινη πινελιά που κάνει όλη τη διαφορά …
Μαρμελάδα κυδώνι με χυμό ροδιού
υλικά:
5 μέτρια κυδώνια (1200 γρ. καθαρό βάρος)
1 κιλό ζάχαρη
800 ml νερό
χυμός από 1 λεμόνι
1/2 ποτηράκι φυσικός χυμός ρόδι (ή βύσσινο)
γαρύφαλλα (μοσχοκάρφια)
χυμός από μισό λεμόνι
προαιρετικά: μια χούφτα σπόροι ροδιού
Γεμίζουμε ένα μεγάλο μπωλ με κρύο νερό και ρίχνουμε το χυμό από ένα λεμόνι.
Καθαρίζουμε τα κυδώνια γύρω-γύρω και τα κόβουμε στη μέση.
Κρατάμε στην άκρη τα κουκούτσια και κόβουμε κάθε κυδώνι πρώτα σε φέτες και μετά σε μικρά κομμάτια.
Ρίχνουμε τα κομμάτια στο μπωλ με το νερό και το χυμό λεμονιού για να μη μαυρίσουν.
Βάζουμε τα 800 ml νερό να βράσουν.
Μόλις το νερό αρχίσει να κοχλάζει, στραγγίζουμε τα κυδώνια και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα.
Βάζουμε σε μεταλλικό σουρωτήρι τσαγιού τα κουκούτσια από τα κυδώνια και μερικά γαρύφαλλα.
Κλείνουμε το σουρωτήρι και το βάζουμε στην κατσαρόλα με τα κυδώνια.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά και βράζουμε από 10΄έως 15΄, ανάλογα με το πόσο σκληρά είναι τα κυδώνια.
Ρίχνουμε τη ζάχαρη και το χυμό ροδιού και ανακατεύουμε καλά.
Αν θέλουμε ρίχνουμε και μια χούφτα σπόρους από ρόδι.
Βράζουμε τη μαρμελάδα σε σιγανή φωτιά για 35΄ περίπου ξαφρίζοντάς την όποτε χρειαστεί.
΄Όταν δέσει και πάρει το γνωστό αγαπημένο χρώμα είναι έτοιμη.
Ρίχνουμε το χυμό από μισό λεμόνι, αφήνουμε τη μαρμελάδα να βράσει 2΄-3΄ ακόμη και αποσύρουμε από τη φωτιά.
Οι μαρμελάδες όσο κρυώνουν πήζουν κι επειδή το κυδώνι περιέχει πολύ πηκτίνη από μόνο του, δεν παραβράζουμε τη μαρμελάδα θεωρώντας την αραιή, γιατί κρυώνοντας θα γίνει πολύ σφιχτή.
Αφαιρούμε το σουρωτήρι του τσαγιού και μοιράζουμε τη μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βάζα.
Μπορούμε και να την πολτοποιήσουμε αλλά εμείς προτιμάμε να βρίσκουμε κομμάτια φρούτου στη μαρμελάδα μας.
πολυ ωραια ιδεα για τα κυδωνια και τα ροδια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜηπως το αποτελεσμα τρωγεται και ως γλυκο κουταλιου;
Και βέβαια. Είναι κάτι ανάμεσα σε μαρμελάδα και γλυκό κουταλιού, και ο μόνος τρόπος για να φάει η κόρη μου γιαούρτι - ακόμη κι αν το γλυκό στο μπωλ είναι, τελικά, περισσότερο από το γιαούρτι!
ΑπάντησηΔιαγραφή