Άφεριμ κουζούμ. Ομολογώ ότι κάποτε παρακολουθούσα κι εγώ τούρκικες σειρές. Πριν αρχίσουν να γίνονται μόδα, για να καταλήξουν ακόμη κι εμμονή με εκατομμύρια εθισμένους χρήστες. Πώς ξεκίνησα κι ύστερα κόλλησα; Ακριβώς έτσι. Κόλλησα σαν τη μύγα στο σιρόπι.
Σ’ ένα ζάπινγκ είδα μια μέρα έναν κοτσονάτο μουστακαλή να ρίχνει καυτό σιρόπι σ’ ένα ταψί με μπακλαβαδάκια κι εκείνα να τσιτσιρίζουν ηδονικά και να χοροπηδάνε ρουφώντας αχόρταγα κάθε σταγόνα. Και κόλλησα. Υπέμενα καρτερικά όλα τα κλισέ και στερεότυπα του σεναρίου, προσπερνούσα τα νάζια της Ναζλί και τις φωνές του Καχραμάν, μέχρι και το Γκούφη το Ρουσέν ανεχόμουν περιμένοντας την ώρα που θα ξαναμπούν στο εργαστήρι. Να δω ν’ ανοίγουν το φύλλο τόσο λεπτό που να διαβάζουν πίσω του το Κοράνι, να το ραντίζουν από ψηλά με μπόλικο βούτυρο, να σκορπίζουν το σμαραγδόχρωμο φυστίκι, να φουρνίζουν και να ξεφουρνίζουν αδιάκοπα ταψιά για να τα εξαφανίσουν οι καλότυχοι πελάτες.
Και παραμόνευα πότε θα μπει η νοικοκυρά στην κουζίνα της, να δω πώς φτιάχνει τα γιαλαντζί και πόσα γιουβαρλάκια χωράνε στο κουτάλι, τι μαγειρεύει στο ραμαζάνι, τι τρώνε για πρωινό, γιόμα και βραδινό, πώς πίνουν το τσάι, πώς κολατσίζουν στη δουλειά.
Κι όταν ήρθαν οι χίλιες και μια νύχτες μπήκα και στ’ αρχοντόσπιτο, να δω πώς μαγειρεύουν τα δουλικά, τι τρώνε οι λεφτάδες, τι τρατάρουν τους μουσαφίρηδες.
Ούτε τα γαλανά ματάκια του Ονούρ με μάγευαν, ούτε ζήλευα τη μελαχρινή ομορφιά της Σεχραζάτ. Τα καλάθια που μπαινοβγαίνανε ζήλευα, τα πιάτα που άδειαζαν στο λεπτό για να ξαναγεμίσουν στο δευτερόλεπτο, την κουζίνα που δεν άδειαζε ποτέ. Και τη σούπα-βάλσαμο με γιαούρτι που ζήτησε ο γερο-στριμμένος ένα βράδυ που δεν μπορούσε να κοιμηθεί – θες από τύψεις, θες από βαρυστομαχιά …
Σ’ ένα ζάπινγκ είδα μια μέρα έναν κοτσονάτο μουστακαλή να ρίχνει καυτό σιρόπι σ’ ένα ταψί με μπακλαβαδάκια κι εκείνα να τσιτσιρίζουν ηδονικά και να χοροπηδάνε ρουφώντας αχόρταγα κάθε σταγόνα. Και κόλλησα. Υπέμενα καρτερικά όλα τα κλισέ και στερεότυπα του σεναρίου, προσπερνούσα τα νάζια της Ναζλί και τις φωνές του Καχραμάν, μέχρι και το Γκούφη το Ρουσέν ανεχόμουν περιμένοντας την ώρα που θα ξαναμπούν στο εργαστήρι. Να δω ν’ ανοίγουν το φύλλο τόσο λεπτό που να διαβάζουν πίσω του το Κοράνι, να το ραντίζουν από ψηλά με μπόλικο βούτυρο, να σκορπίζουν το σμαραγδόχρωμο φυστίκι, να φουρνίζουν και να ξεφουρνίζουν αδιάκοπα ταψιά για να τα εξαφανίσουν οι καλότυχοι πελάτες.
Και παραμόνευα πότε θα μπει η νοικοκυρά στην κουζίνα της, να δω πώς φτιάχνει τα γιαλαντζί και πόσα γιουβαρλάκια χωράνε στο κουτάλι, τι μαγειρεύει στο ραμαζάνι, τι τρώνε για πρωινό, γιόμα και βραδινό, πώς πίνουν το τσάι, πώς κολατσίζουν στη δουλειά.
Κι όταν ήρθαν οι χίλιες και μια νύχτες μπήκα και στ’ αρχοντόσπιτο, να δω πώς μαγειρεύουν τα δουλικά, τι τρώνε οι λεφτάδες, τι τρατάρουν τους μουσαφίρηδες.
Ούτε τα γαλανά ματάκια του Ονούρ με μάγευαν, ούτε ζήλευα τη μελαχρινή ομορφιά της Σεχραζάτ. Τα καλάθια που μπαινοβγαίνανε ζήλευα, τα πιάτα που άδειαζαν στο λεπτό για να ξαναγεμίσουν στο δευτερόλεπτο, την κουζίνα που δεν άδειαζε ποτέ. Και τη σούπα-βάλσαμο με γιαούρτι που ζήτησε ο γερο-στριμμένος ένα βράδυ που δεν μπορούσε να κοιμηθεί – θες από τύψεις, θες από βαρυστομαχιά …
Σούπα λαχανικών
Hidiv Corbasi
υλικά:
4 μανιτάρια
1 κολοκυθάκι
1 καρότο
1/2 κούπα κατεψυγμένος αρακάς
4 κουταλιές λάδι
1 κουταλιά μαργαρίνη (ή βούτυρο)
2 κουταλιές αλεύρι
3/4 κούπας ζεστό νερό
1 κούπα ζωμός κότας
Για το γιαουρτόκομμα:
1/2 κούπα αγελαδινό γιαούρτι
1 κροκάδι
Κόβουμε το κολοκυθάκι και το καρότο σε μικρούς κύβους και τα μανιτάρια σε λεπτές φέτες.
Ζεσταίνουμε το λάδι και τη μαργαρίνη και σωτάρουμε τα μανιτάρια 4΄-5΄.
Ρίχνουμε το αλεύρι, το καβουρντίζουμε ελαφρά και προσθέτουμε το νερό, δημιουργώντας έτσι τη βάση που θα κάνει τη σούπα τόσο υπέροχα χυλωμένη.
Ρίχνουμε τα υπόλοιπα λαχανικά και το ζωμό και αλατοπιπερώνουμε.
Καπακώνουμε και σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσουν τα λαχανικά (περίπου 20΄).
Για το γιαουρτόκομμα ρίχνουμε το κροκάδι στο γιαούρτι και ανακατεύουμε καλά.
Παίρνουμε μια κουτάλα ζωμό από τη σούπα και τον ρίχνουμε σιγά στο μείγμα του γιαουρτιού.
Αδειάζουμε το μείγμα στην κατσαρόλα, ανακατεύουμε καλά και σιγοβράζουμε για 5΄ ακόμη.
Σερβίρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου