Κασιόπιτα ...

... Και βέβαια δεν ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Κάσιου, του  δολοφόνου που μαχαίρωσε, μαζί με τον κι εσύ τέκνον, τη μεγάλη μου αδυναμία, τον Ιούλιο Καίσαρα. Ποτέ δε θα έμπαινε στην κουζίνα μου αν ήταν έτσι. 

Ούτε προς τιμήν της Cassiope που μαζί με τον Cepheus Andromedam filiam habent. Εκείνης της ψωροπερήφανης ντε, που cum Nymphis se comparat και την πλήρωσε τελικά η δόλια η θυγατέρα της – κλασσική περίπτωση αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα.

Απ’ τη βλάχικη λέξη για το τυρί, το ‘κάσιου’ πήρε τ’ όνομά της κι είναι μια σύνοψη όλων των κτηνοτροφικών προϊόντων – γάλα, γιαούρτι, βούτυρο, αυγά και μπόλικο τυρί. Καύχημα και σήμα-κατατεθέν των Ζαγοροχωρίων, έχει γεμίσει εδώ και χρόνια τα ταμεία των εστιατόρων της περιοχής που χρυσοπουλούσαν την πίτα στους πεινασμένους για παράδοση επισκέπτες.
Τη νοστιμιά της αυθεντικής κασιόπιτας δύσκολα θα την πετύχουμε στο σπίτι κι ένας βασικός λόγος είναι η προέλευση των υλικών. Ο δεύτερος είναι ο φούρνος καθώς μια κουζίνα, όσο καλή κι αν είναι, δε φτάνει ούτε στο 1/10 της απόδοσης του ξυλόφουρνου.
Και τώρα που ξεκαθαρίσαμε τη θέση μας, άντε να φτιάξουμε μια κασιόπιτα και μην αμφιβάλλεις ότι κι η δική μας θα είναι εξαιρετική. Ας είν’ καλά τα χωριάτικα αυγά και το κατσικίσιο τυρί που μας φίλεψαν τώρα το Πάσχα …

Κασιόπιτα

  

υλικά:
2 κούπες γάλα
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 αυγά
2 κουταλιές στραγγιστό γιαούρτι
350 γρ. σκληρή φέτα
αλάτι, πιπέρι, βούτυρο, λάδι

προαιρετικά: 
1 τριμμένο κολοκυθάκι

Σε μια λεκάνη σπάμε τ’ αυγά και προσθέτουμε το γάλα. 

Δουλεύουμε με το χέρι ρίχνοντας λίγο-λίγο το αλεύρι που έχουμε προηγουμένως κοσκινίσει.

Παραδοσιακά η κασιόπιτα δουλεύεται με το χέρι σε όλα τα στάδια. Δε χωράνε αυγοδάρτες, κουτάλες και κυρίως, μη σε δω να φτιάχνεις φαγητό με γάντια μιας χρήσης. Μόνο με το χέρι καταλαβαίνεις αν έχει σβώλους ο χυλός κι αν έχει τη σωστή πυκνότητα και υφή. Είναι μια πίτα κυριολεκτικά χειροποίητη.

Προσθέτουμε το γιαούρτι και το κολοκυθάκι, τριμμένο και στυμμένο καλά και ανακατεύουμε μέχρι να έχουμε έναν λείο χυλό χωρίς καθόλου σβώλους.

 Αλατοπιπερώνουμε, σπάμε με το χέρι τη μισή φέτα, ρίχνουμε λάδι κατά βούληση και αφήνουμε το χυλό να ξεκουραστεί για 30΄.

 

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς κελσίου. 

Βουτυρώνουμε πολύ καλά τον πάτο και τα τοιχώματα ενός ταψιού με διάμετρο 36 εκ., ρίχνουμε και λίγο λάδι και το βάζουμε στο ζεστό φούρνο να κάψει καλά.

  

 

Βγάζουμε το ταψί με προσοχή και ρίχνουμε το χυλό. 

Τρίβουμε με το χέρι από πάνω την υπόλοιπη φέτα και περιχύνουμε την πίτα με λάδι. 

Αν θέλουμε ρίχνουμε και μερικά κομμάτια βούτυρο ή μαργαρίνη.

 

  

Ψήνουμε για 35΄-40΄, κατά προτίμηση στον αέρα, μέχρι να ροδίσει η πίτα. 

Στα μισά του ψησίματος στρίβουμε το ταψί 180 μοίρες (να έρθει το πίσω μέρος μπροστά), για να ψηθεί ομοιόμορφα η επιφάνεια.

Σερβίρουμε.

Σύμφωνα με το βιβλίο “Παραδοσιακές συνταγές νομού Ιωαννίνων” της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων, η κασιόπιτα γίνεται μόνο με γάλα, αλεύρι, τυρί και μπόλικο λάδι. 
Οι εμπλουτισμένες εκδοχές της με αυγά, κολοκύθι, ακόμη και μαγιά βρίσκονται υπό τους τίτλους ‘ζυμαρόπιτα, ζαρκόπιτα (=γυμνή πίτα), κουσμερί’.