Μπόμπα με τσουρέκι …

                                                                  (συνέχεια εκ του προηγουμένου)

... Μπαμ ηκούσθη στον αέρα. Επιτέλους. Ήχησαν οι καμπάνες, μας ξεκούφαναν τα βεγγαλικά, ακούστηκε το Χριστός Ανέστη, τσουγκρίσαμε τ’ αυγά κι ας χάσαμε φέτος τα πασχάλια. Τέλειωσε η νηστεία, πάει και το τελευταίο ποδαράκι της κυρα-Σαρακοστής και δόθηκε το σύνθημα. Βουρ στο ψητό. Συμβολικά βέβαια γιατί, εμείς τουλάχιστον, το ψητό το έχουμε καταργήσει τα τελευταία χρόνια.
Από παιδί που ήμουν το αρνί δεν το φτιάχναμε την Κυριακή, αλλά τη Δευτέρα του Πάσχα. Κι όχι μόνο εμείς, αλλά οι περισσότεροι στην περιοχή. Τακτική σωστή και μελετημένη γιατί μετά τη νηστεία χρειάζεται μια ομαλή και σταδιακή μετάβαση στην κρεωφαγία. Διαφορετικά έχουμε “ανώμαλα ρήματα ” που έλεγε κι ο παππούς μου.
Ανήμερα το Πάσχα λοιπόν, είχαμε την απαραίτητη μαγειρίτσα ή το “γέμισμα ”, μια παραλλαγή σε στερεά μορφή φτιαγμένη με εντόσθια, χόρτα όλων των λογιών, μπόλικα φρέσκα κρεμμυδάκια, μυρωδικά και λίγο ρύζι ή ψωμί.
 Υπήρχε ακόμη μια κοτόσουπα για τους μυγιάγγιχτους, μπόλικες μαρουλοσαλάτες, οπωσδήποτε μια ρώσικη που αγνοώ πώς τρύπωσε και καθιερώθηκε στο πασχαλιάτικο τραπέζι μας αλλά δεν έλειπε ποτέ, και μια πιασούμενη τυρόπιτα με ντόπια φέτα, ανθότυρο, γιαούρτι και αυγά. Κι από κοντά διάφορα συνοδευτικά.  Φέτα και γραβιέρα σαγανάκι, αυγά βραστά με τον κρόκο τους εγκληματικά δουλεμένο με μουστάρδα και μαγιονέζα, τζατζίκι και γαλοτύρι. Και για το τέλος ένα γαλακτομπούρεκο, που στρώνει και το στομάχι.
Το κοκορέτσι και το αρνί τα φτιάχναμε την επόμενη μέρα και τα τρώγαμε όλη την εβδομάδα, μέχρι να τα βαρεθούμε.
Και τώρα όμως που έχω δικό μου γκουβέρνο, αυτή την τακτική ακολουθούμε κάθε Πάσχα. Το κρέας φτιάχνεται τη δεύτερη μέρα και σπάνια είναι αρνί, που δεν το τρώει κανείς μας.
Φέτος είχαμε φρικασέ με μανιτάρια αντί για μαγειρίτσα, πίτες, σαγανάκια και σαλάτες. Κυρίως όμως φροντίσαμε να κρατήσουμε μπόλικο χώρο στο στομάχι μας για το επιδόρπιο: εκείνη την ωρολογιακή μπόμπα που περίμενε στον καταψύκτη. Κι όταν ήρθε η ώρα, μαζευτήκαμε σαν πυροτεχνουργοί για την ελεγχόμενη έκρηξη …

Μπόμπα με τσουρέκι (η συνέχεια …)


    


υλικά:
200 γρ. κουβερτούρα
(ή 100 γρ.κουβερτούρα και 100 γρ. γάλακτος)
ξύσμα πορτοκαλιού (προαιρετικά)

Βγάζουμε το γλυκό από την κατάψυξη, τουλάχιστον, 30΄ πριν το σερβίρουμε. 

Αφού αφαιρέσουμε τη διαφανή μεμβράνη, αφήνουμε τη μπόμπα στο ψυγείο να μαλακώσει.

Λυώνουμε την κουβερτούρα σε μπαιν-μαρί ή στα μικροκύματα, σε χαμηλή θερμοκρασία και προσθέτουμε, αν θέλουμε, ξύσμα πορτοκαλιού.

Περιχύνουμε τη μπόμπα με τη σοκολάτα, αφήνοντάς τη να τρέξει από την κορυφή προς τα κάτω.

 

Μόλις η σοκολάτα αρχίσει να στερεοποιείται, κόβουμε τριγωνικά κομμάτια.

Τρατάρουμε.

 

Μαζί με το εκμέκ και την πουτίγκα είναι ο τρίτος δρόμος για την αξιοποίηση του τσουρεκιού που συνήθως περισσεύει κάθε Πάσχα.