Φρουτοσαλάτα με αρωματικό σιρόπι λουίζας …

… Εμείς αυτά τα ‘5 a day’ δεν τα ξέραμε. Ξέραμε το ‘1 μήλο την ημέρα’ και το ‘εσείς, πόσα πορτοκάλια φάγατε σήμερα;’. Ξέραμε τα καλοκαιρινά καρπούζια, όλα με το μαχαίρι, και τα μυρωδάτα πεπόνια που στοιβάζονταν στις καρότσες των πλανόδιων.
Τις ντομάτες που μαζεύαμε στην ποδιά, απευθείας απ’ τον κήπο της γιαγιάς - κόψε και δυο κολοκυθάκια που γίνανε και καναδυό πιπεριές, μάσε και μια χεριά μαϊντανό.
Τα σύκα που μαζεύαμε τραβώντας με μακριές διχάλες τα πιο ψηλά κλαδιά, εκείνα τα άτιμα που πάντα κράταγαν ζηλότυπα τα καλύτερα σύκα.
Τα σταφύλια που κρέμονταν απ’ την κληματαριά της αυλής και τα τρώγαμε από λίγο, γιατί τα περισσότερα θα τα πατάγαμε για να βγάλουμε το τσίπουρο της χρονιάς.
Τις τσουκνίδες που φύτρωναν στις άκρες των δρόμων και που οι περισσότεροι δεν καταδέχονταν ούτε να τις κοιτάξουν –εγώ πάντως τις έτρωγα ευχαρίστως.
Μπαξέδες, χωράφια και περιβόλια βρίσκονταν δίπλα στα σπίτια. Είχαμε δει τα φρούτα και τα λαχανικά σε όλες σχεδόν τις εποχές του χρόνου, σε όλες σχεδόν τις φάσεις της ζωής τους. Ξέραμε πότε είναι κάθε πράγμα στον καιρό του – κι ο κολιός τον Αύγουστο …

Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. Πλάκωσαν οι εποχές της ευμάρειας, του νεοπλουτισμού και της μίμησης. ‘Μεγάλωσαν οι δουλειές μας’, ψήλωσε η μύτη μας, αυτά δεν τα καταδεχόμασταν πια. Φτωχοί ήμασταν να τρώμε ζαρζαβάτια και πρασινάδες; Σιγά μη βγούμε και στα χωράφια να μαζέψουμε ραδίκια! Στρογγυλοκάθισε το κρέας στα τραπέζια μας κι άντε να το σηκώσεις. Ξεχείλιζαν οι σακούλες απ’ το χασάπη – βάλε και τρεις χοιρινές, πιάσε και μια συκωταριά, άστο ολόκληρο καλέ το μπούτι –τι, μόνο θα το μυρίσουμε; Πιάσε και καμμιά πατάτα, κάνα τζατζίκι, καμμιά τυροκαυτερή, και το μεγάλο το κομμάτι μπακλαβά –έτσι να σπάσει λίγο η λαδίλα.

Κι ύστερα άρχισαν να χτυπούν καμπάνες. Για να μη σε τρομάξω, σε βεβαιώ ότι αναφέρομαι στον κώδωνα του κινδύνου, που άρχισαν να κρούουν γιατροί και οργανώσεις υγείας, για να μην κρούσει τον πόρτα μας ο κυρ-Μιχάλης μια ώρα αρχύτερα. 

‘5 a day’ ονόμασε η Αμερική την καμπάνια που ξεκίνησε με προτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, προσπαθώντας να μας πείσει να καταναλώνουμε τουλάχιστον 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών -ή 400 γρ. περίπου- καθημερινά. 
Πάρε, λοιπόν, ένα γερό καρότσι λαϊκής και ξεκινάμε. Επιστροφή στις ρίζες – κυριολεκτικά και μεταφορικά. 
Κι επειδή κάθε αρχή είναι και δύσκολη, θα φτιάξω μια φρουτοσαλάτα για να σε δελεάσω. Και θα βάλω φρούτα με διαφορετικά χρώματα, για να πάρεις όσο το δυνατόν περισσότερες και διαφορετικές βιταμίνες.      
Μια και είσαι μάλλον μεγάλη για φρουτόκρεμα …

Φρουτοσαλάτα με αρωματικό σιρόπι λουίζας

  

υλικά:
φρέσκα φρούτα κομμένα σε κύβους
1 κούπα ζάχαρη
1 1/2 κούπα νερό
2 κλαράκια λουίζα
2 κουταλιές καστανή ζάχαρη
χυμός λεμονιού

Ραντίζουμε τα φρούτα με την καστανή ζάχαρη, ανακατεύουμε καλά και τα αφήνουμε 30΄. 

Φτιάχνουμε ένα ελαφρύ σιρόπι βράζοντας 2΄-3΄το νερό με τη ζάχαρη και τη λουίζα. 

Αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού, σκεπάζουμε και αφήνουμε για 5΄. 

Στραγγίζουμε το σιρόπι και περιχύνουμε τα φρούτα. 

Αφήνουμε τη φρουτοσαλάτα για 1 ώρα σε θερμοκρασία δωματίου και σερβίρουμε. 

Διατηρείται στο ψυγείο.

 

Κατά ευτυχή συγκυρία, στο ψυγείο υπήρχαν άφθονα και διαφορετικά φρούτα κι έτσι η φρουτοσαλάτα περιέχει ροδάκινο, αχλάδι, κέρινο σταφύλι, δαμάσκηνο, μήλο, σταφίδα και φραγκόσυκο.