… Τον χαλβαδιάζω κάθε φορά που τον φτιάχνω. Διότι ο σιμιγδαλένιος χαλβάς ήταν πάντα μεγάλη μου αδυναμία – μαζί με δεκάδες άλλες εξίσου μεγάλες και εξίσου αδυναμίες. Η κόρη μου δεν τον συμπαθεί κι έτσι ο υπερτυχερός του τζόκερ ήταν πάντα ο καλός μου και χωρίς να συμπληρώνει δελτίο. Χτύπαγε το τζακ ποτ κι έτρωγε μόνος του ολόκληρη την κατσαρόλα με το χαλβά, ευτυχώς όχι μονοκοπανιά.
Με τον αποκλεισμό της γλουτένης από τη διατροφή μου, δοκίμασα τον αλευροχαλβά κι όχι μόνο παρηγορήθηκα αλλά και τον καταευχαριστήθηκα.
Τώρα λοιπόν που, με αφορμή τη νηστεία του Δεκαπενταύγουστου, κυκλοφορούσαν πολλοί χαλβάδες στην περιοχή, αποφάσισα να φτιάξω τον παραδοσιακό χαλβά, αντικαθιστώντας το σιμιγδάλι με πολέντα. Μπορεί να αποτύχει. Αλλά … αν μου κάτσει;
Χαλβάς χωρίς γλουτένη με πολέντα
υλικά:
110 γρ. μαργαρίνη
2 κούπες πολέντα
1 κουταλιά αλεύρι χωρίς γλουτένη
3,5-4 κούπες νερό
1-1,5 κούπα ζάχαρη
2 κουταλιές πετιμέζι ή μέλι
1 κανελλόξυλο
2-3 κουταλιές κουκουνάρι
1 χούφτα σταφίδες ξανθές
Φτιάχνουμε σιρόπι με το νερό, τη ζάχαρη, το πετιμέζι και το κανελλόξυλο, βράζοντάς τα για 3΄-4΄.
Βάζουμε σε απλωτή κατσαρόλα με χοντρό πάτο τη μαργαρίνη να λυώσει και ρίχνουμε την πολέντα και το αλεύρι.
Καβουρντίζουμε σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας τακτικά, μέχρι να πάρει το χρώμα και τη μυρωδιά που θέλουμε. Συνήθως, χρειάζεται περίπου 15΄ καβούρντισμα. Στα 10΄ ρίχνουμε το κουκουνάρι και τις σταφίδες (εδώ και λίγα κράνα μαζί, για το χρώμα).
Με πολύ προσοχή ρίχνουμε το σιρόπι στην κατσαρόλα. Αν θέλουμε, μπορούμε να αποσύρουμε πρώτα την κατσαρόλα από τη φωτιά για να περιορίσουμε το πιτσίλισμα.
Ξαναβάζουμε την κατσαρόλα στη φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να πήξει ο χαλβάς και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.
Αδειάζουμε το χαλβά σε μεγάλη φόρμα σιλικόνης ή σε ατομικά φορμάκια και τον αφήνουμε να κρυώσει πριν τον ξεφορμάρουμε.
Μπορούμε επίσης να τον βάλουμε σε μπωλάκια και να τον χτενίσουμε με πηρούνι για να γίνει πιο σπυρωτός.
Σερβίρουμε το χαλβά με μπόλικη κανέλλα.
Πολύ καλή συνταγή μπραβο τον πέτυχα με την πρώτη!😉
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ. Να γλυκαθούμε λιγάκι κι εμείς οι πικραμένοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή