Κέικ με δαμάσκηνα …

Μια εικόνα ...

… κάνει ολωσδιόλου περιττές τις λέξεις. Ο που έχει μάτια βλέπει, που λένε και τα Κρητικάτσια. Andrei Budayev ονομάζεται το ευρηματικό πειραχτήρι και ν’ αγιάσουν τα χεράκια του. Μετά την Ελλάδα που γονάτιζε στα ερείπια του Μεσολογγίου, η Ελλάδα του σφάξε με αγά μ’ ν’ αγιάσω στην αέναη υπόκλιση Χατζηαβάτη.
Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. Και βγήκαμε στη Ρόδο, ακόμη κι εμείς οι ορεσίβιοι που δε μπήκαμε ποτέ σε καράβι. Και περιμένουμε.
Τι περιμένουμε; Μέλισσες είναι αυτές. Μπορεί το μέλι, μπορεί το κεντρί. Καλοδεχούμενα και τα δυο. Ο βρεμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Κι είναι προτιμότερος απ’ τον πνιγμένο που πιάνεται απ’ τα μαλλιά του. Και πιο αξιοπρεπής.
Προς το παρόν βλέπουμε γύρω μας ξινισμένες ευρωπαϊκές φάτσες. Και θυμωμένα πρόσωπα. Και δυσκοίλιους τύπους. Τι να πω; Ξύδι για τους μεν. Κι ένα κέικ με δαμάσκηνα για τους δε …

Κέικ (ή μάφιν) με δαμάσκηνα

υλικά:
140 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
170 γρ. ζάχαρη
2 αυγά
170 γρ. γάλα
270 γρ. αλεύρι
2 κουτ. γλ. μπέικιν πάουντερ
2 πρέζες αλάτι
ξύσμα από 1 πορτοκάλι
100 γρ. αποξηραμένα δαμάσκηνα σε κομμάτια

Για τη διακόσμηση:
μούσλι ή νιφάδες σιταριού ή αμύγδαλο φιλέ

Χτυπάμε μαζί το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά.

 

Κοσκινίζουμε το αλεύρι μαζί με το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι, και το ρίχνουμε στο μείγμα των αυγών, εναλλάξ με το γάλα.

 

Αρωματίζουμε με το ξύσμα πορτοκαλιού και προσθέτουμε τα δαμάσκηνα.

  



Ανακατεύουμε απαλά με σπάτουλα. 

Μοιράζουμε τη ζύμη σε μακρόστενη φόρμα του κέικ, ή σε φορμάκια για μάφιν, που έχουμε ντύσει με τα ειδικά χαρτάκια.

Σκορπίζουμε στην επιφάνεια τις νιφάδες, το μούσλι ή τον ξηρό καρπό της αρεσκείας μας. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 50΄περίπου. 

Αν προτιμήσουμε την εκδοχή των μάφιν, τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς κελσίου, για 20΄. 

Ξεφουρνίζουμε και αφήνουμε να κρυώσει/ουν ελαφρά.

Ξεφορμάρουμε και αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς πάνω σε σχάρα.

 

Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.

Τρατάρουμε.