Τυροκαυτερή Μακεδονίας …

… Όπως π.Χ. σημαίνει προ Χριστού, π.μ. σημαίνει προ μούλτι. Ήταν η μακρινή εκείνη εποχή που τρίβαμε στον τρίφτη χειρός, πολτοποιούσαμε στο γουδί κι αλέθαμε στο μύλο λαχανικών εναλλάσσοντας τους αποσπώμενους μεταλλικούς δίσκους, ανάλογα με το αν φτιάχναμε πουρέ ή τα πρώτα φαγητά του μωρού. 
Είμαι σίγουρη ότι ακόμη κι οι πιο ρομαντικοί λάτρεις του παρελθόντος δεν θα νοσταλγούν την εποχή που στουμπίζαμε το σκόρδο στο γουδί και θέλαμε ένα πρωί για να φτιάξουμε μια σκορδαλιά. 
Από την π.μ. εποχή λοιπόν είχα να φτιάξω τυροκαυτερή. Μπελαλίδικο το δούλεμα των τυριών στο γουδί κι έτσι την έφτιαχνα όταν ερχόταν να μείνουν μαζί μας οι γονείς και ο αδερφός του άντρα μου. Μακεδόνες μαθημένοι στα καυτερά, δεν ίδρωνε τ’ αυτί κι η γλώσσα τους όσες πιπεριές κι αν έβαζα. 
Για μένα, που μισή σκελίδα σκόρδο ήταν αρκετή για να βγάζω φωτιές σα δράκος, ήταν μυστήριο το πώς άντεχαν τόσο καυτερή γεύση. Όταν τους είδα σε μια μακεδονίτικη ταβέρνα να ρίχνουν από μια χούφτα μπούκοβο στα κεμπάπια, το μυστήριο διαλευκάνθηκε.
Η τυροκαυτερή κι η συνταγή της είχαν ξεχαστεί μέχρι χτες, που τη βρήκα φυλλομετρώντας ένα παλιό μου τετράδιο …

Τυροκαυτερή Μακεδονίας

  

υλικά:
200 γρ. φέτα
100 γρ. ανθότυρο
1-2 καυτερές πιπεριές
1 ψημένη πιπεριά Φλωρίνης (από βαζάκι)
5 κουταλιές λάδι
λίγο ξύδι
1,5 κουταλιά ψιλοκομμένος άνηθος

Βάζουμε τη φέτα και το ανθότυρο στο μούλτι, το μπλέντερ ή το γουδί. 

Προσθέτουμε τις πιπεριές και δουλεύουμε τη σαλάτα, ρίχνοντας σιγά-σιγά το λάδι και το ξύδι και δοκιμάζοντας τη γεύση. 

Όταν γίνουν αλοιφή, προσθέτουμε τον άνηθο.



      

Ανακατεύουμε καλά με κουτάλι.

 Γαρνίρουμε με ελιές.