Κλωστός μπακλαβάς ...

 

- Δροσίνης; 
- Όχι, Καρυωτάκης.
- Α, μοιάζει με κάποιο του Δροσίνη. 

“Τρυγητής στης νιότης τα μοσχάμπελα
φύλαγα κρασί από κάθε τρύγο
τώρα που ήρθες για δικό σου γιόρτασμα
τα παλιότερα κρασιά μου ανοίγω” … 
- Καρυωτάκης;
- Όχι, αυτός Δροσίνης.
- Α, μοιάζει με κάποιο του Καρυωτάκη.

“Πού πας χωρίς αγάπη, στη νύχτα, στη βροχή,
το δρόμο θα τον χάσεις, καρδιά μου μοναχή”… 
- Καρυωτάκης;
- Όοχι.
- Δροσίνης;
- Ούτε.
- Ε, τότε, ποιος;
- Ζαμπέτας!

Έτσι την πατήσατε όλοι ανήμερα τ’ Αη- Γιάννη του Κλήδονα βοήθειά μας, ή απλώς ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ! Κανένα έθιμο δεν τήρησα. Ούτε αρμυροκουλούρα έφαγα, μαχαίρι κόπηκε και το λιγοστό αλάτι που έτρωγα κι εξάλλου τι να δω στον ύπνο μου, ανοίγω τα μάτια και τον βλέπω τον άλλο μπόι κι άλλο πόδι. Ούτε το μαγιάτικο στεφάνι έκαψα, με τέτοιον αέρα θα λαμπαδιάσει όλο το βουνό. Ούτε τ’ αμίλητο νερό πήγα να φέρω για να προμαντέψω τα μελλούμενα – όσο υπήρχε τό ’πιατε πατήρ τε και θυγάτηρ, μάλλον πέφτοντας μωρά στη χύτρα με τ’ αμίλητο νερό. Κι έτσι σκέφτηκα τουλάχιστον να σας πω το παρακάτω στιχοπλόκι …

“Τα μονοκοτυλήδονα και τα δικοτυλήδονα ανθίζανε στον κάμπο
σου το 'χαν πει στον κλήδονα και σμίξαμε φιλήδονα τα χείλη μας, Μαλάμω!”

και να μαντέψετε σε ποιον ανήκει. Αποτύχατε παταγωδώς. 
Ούτε Δροσίνης, ούτε Καρυωτάκης, ούτε καν Ζαμπέτας. Σεφέρης είναι κι ας μην του φαίνεται. Εντάξει δεν είναι και για Νόμπελ Λογοτεχνίας αλλά το έχει το κατιτίς του. Κάπως το έκλωσε, κάπως το τύλιξε, την έχει τη νοστιμιά του. Όπως ο κλωστός ο μπακλαβάς που φτιάχνουνε στην Κόνιτσα …

Κλωστό(ς μπακλαβάς)

υλικά:
φύλλο για πίτα (χοντρό, όχι κρούστας)
καρύδι χοντροτριμμένο
ζάχαρη, κανέλλα, τριμμένη φρυγανιά
ελαιόλαδο ή βούτυρο ή μαργαρίνη

Για το σιρόπι: 
1 ποτήρι ζάχαρη
1 ποτήρι νερό
2 κουταλιές μέλι

Ανακατεύουμε το καρύδι με τη ζάχαρη, την τριμμένη φρυγανιά και την κανέλλα. 

Απλώνουμε ένα φύλλο πάνω σε πετσέτα κουζίνας. 

Το λαδώνουμε/ βουτυρώνουμε καλά και σκορπίζουμε όσο από το μείγμα του καρυδιού θέλουμε. 

Σημείωση: το χαρακτηριστικό του κλωστού είναι το χαλαρό τύλιγμα του φύλλου σε ρολό και το στρίψιμό του μέσα στο ταψί σε σχήμα σαλίγκαρου. Κάποιες νοικοκυρές σουρώνουν το φύλλο όπως στην πατσαβουρόπιτα και μετά το στρίβουν. Εμείς οι υπόλοιπες …

Χρησιμοποιούμε την πετσέτα κουζίνας για να βοηθηθούμε στο τύλιγμα. Ανασηκώνουμε τη μία πλευρά της πετσέτας και αφήνουμε το φύλλο να κυλίσει προς τα κάτω, όσο χαλαρά θέλει.

        

Με τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε όσα ρολά θέλουμε. 

Τα βάζουμε σε λαδωμένο ταψί, σχηματίζοντας σαλίγκαρο και τα λαδώνουμε/ βουτυρώνουμε γενναιόδωρα. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, μέχρι να ροδίσει το φύλλο (περίπου 25΄-30΄).

Βράζουμε το σιρόπι για 3΄ και σιροπιάζουμε το κλωστό μόλις βγει από το φούρνο.