… Πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια. Κι αν είχα κι άλλα δυο, θα έπλαθα με τέσσερα χεράκια και πάλι δεν θα πρόφταινα. Πολύ πλάθο η Αμερική ρε παιδιά, αλλά χωρίς σπιτικά κουλούρια και τσουρέκια, τι Πάσχα θα ήτανε;
Για τα λαμπριάτικα κουλουράκια ακολουθούμε ανελλιπώς κάθε χρόνο και με θρησκευτική ευλάβεια τη συνταγή της Χρύσας Παραδείση. Κουλουράκια με ελαφριά γεύση, λίγα αυγά, εύκολα στο φτιάξιμο και στο πλάσιμο, εύθρυπτα στο δάγκωμα, που δεν αλλάζουμε με τίποτε.
Και τσουρέκια φτιάχνουμε, ωραίγια και φωσκουτά, πασχαλιάτικα και κλασσικά,
σε σχήμα πασχαλιάτικου λαγού,
αλλά και νηστίσιμα άμα προκάνουμε.
Συνήθως δεν μας περισσεύει τσουρέκι -ούτε βαφτιστήρια έχουμε ούτε πολιτικοί είμαστε, στην περίπτωση όμως που έχουμε μουσαφιραίους κι αρχίσουν τα τσουρέκια να στοιβάζονται, ουδόλως ανησυχούμε.
Αν είναι φρέσκα, γίνονται ένα πρωτότυπο μιλφέιγ,
αν μπαγιατέψουν γίνονται ωραιότατο εκμέκ,
ή μια απολαυστική μπόμπα με παγωτό.
Αν πάλι έχεις βαρεθεί κουλούρια και τσουρέκια και θέλεις να πρωτοτυπήσεις, υπάρχει λύσις.
Τα κουλούρια μπορούν να αντικατασταθούν ωραιότατα από τα πασχαλινά κουραμπιεδάκια,
και το τσουρέκι από μια κουλούρα με αμύγδαλα,
ή μια γυαλιστερή λαμπριάτικη κουλούρα.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου