… Μαγειρίτσας εγκώμιον. Ή μήπως όχι; Παρότι δεν εμπνέει τα σφοδρά πάθη του πατσά και η μαγειρίτσα γίνεται πεδίο αντιπαράθεσης. Άλλοι τη λατρεύουν κι άλλοι τη μισούν. Άλλοι περιμένουν ολοχρονίς το Πάσχα για να την απολαύσουν κι άλλοι ανοίγουν πορτοπαράθυρα για να φύγει η βαριά μυρωδιά της και κλείνουν τα μάτια στο σπλάτερ της προετοιμασίας της.
Κι από κοντά οικολόγοι, χορτοφάγοι, ευρωπαίοι επίτροποι, διαιτολόγοι και γιατροί, ο καθένας με την παρόλα του.
Πίσω όλοι.
Το Πάσχα θέλει μαγειρίτσα και σ’ όποιον αρέσει. Οι υπόλοιποι, κι εγώ μαζί, το βουλώνουμε. Και με βουλωμένο στόμα, πώς να φας;
Ξεκινάμε λοιπόν από την παραδοσιακή μαγειρίτσα,
και πάμε σε εναλλακτικές εκδοχές της με μανιτάρια,
σε παραλλαγές όπως το φρικασέ,
ή σε μια λιτή, ελαφριά και ταιριαστή με τα υλικά της εποχής μαρουλόσουπα.
Αφήνοντας κατά μέρος μαρούλια και χορταρικά, μπορούμε να φτιάξουμε μανιτάρια αυγολέμονο,
ή ένα βελουτέ πράσινου κολοκυθιού, τώρα που οι λαϊκές αρχίζουν να γεμίζουν με τρυφερά κολοκυθάκια, κολοκυθοκορφάδες και κολοκυθολούλουδα.
Αν πάλι αρνούμαστε πεισματικά να φτιάξουμε κάτι που δεν περιέχει κρέας, υπάρχει η σούπα με αρνίσιο κεφαλάκι,
ή μια ελαφριά κοτόσουπα.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου