… Στη Λωξάντρα άρεσαν τα πολλά. Πολλά φαγητά, πολλά μπαχαρικά, πολλά συναισθήματα, πολλά λόγια. Μπερκετλού σε όλα της. Και στα λόγια. Ποιος είπε ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια; Φτώχεια είναι η σιωπή, η έλλειψη επικοινωνίας, η απουσία έκφρασης. ΄Όχι φτώχεια, πραγματική ένδεια.
Η Λωξάντρα λοιπόν ήθελε τις κουβέντες πολλές, πλούσιες, αναλυτικές, ασταμάτητες. Τι, έτσι, δυο λόγια κουρού-κουρού; διαμαρτυρόταν συχνά. Διότι κουρού σημαίνει στεγνά, ξερά.
Κι η ζύμη η περίφημη, η κουρού που αρχίζει σιγά-σιγά να εκτοπίζει τη σφολιάτα, έτσι πήρε το όνομά της –επειδή είναι ξερή, στεγνή και τραγανή.
Την καλύτερη ζύμη κουρού, λένε όσοι γνωρίζουν, την κάνει το “΄Άριστον” που δεν περιορίζεται στη διάσημη τυρόπιτά του.
Και μανιταρόπιτες ντύνει και μελιτζανόπιτες και κοτόπιτες και σπανακόπιτες κι άλλες ακόμα, κλασσικές και μη όπως οι πίτες με μύδια και γαρίδες ή οι γλυκές όπως η μπανανόπιτα και η ροδακινόπιτα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη ζύμη κουρού, καθόλου διάσημη αλλά ευρύτατα διαδεδομένη καθώς δεν έλειπε από κανένα τετράδιο νοικοκυράς τη δεκαετία του ’80. ΄Ήταν εύκολη, γρήγορη, νόστιμη κι ευκολομνημόνευτη. 1 κεσεδάκι γιαούρτι, 1 κεσεδάκι λάδι, 1 αυγό, 1 κόκκινη φαρίνα.
Μας ξελάσπωσε σε πάρτυ και μπουφέδες, γιορτές και καθημερινές, μας τάισε δεκαετίες ολόκληρες τραγανά τυροπιτάκια που έμπαιναν κι έβγαιναν ακέραια στις σχολικές τσάντες με ζέστη και κρύο και μας στύλωναν στα διαλείμματα.
Κι όταν άρχισαν τα σούπερ μάρκετ να φέρνουν λουκάνικα, τα τύλιξε στοργικά κι έκανε ευτυχισμένα χιλιάδες παιδιά.
Αυτή τη ζύμη θυμήθηκα σήμερα, που χρειάζομαι μια γρήγορη βάση για αλμυρή τάρτα κι είπα να την ξαναβγάλω στην επιφάνεια.
Μόνο που θα την κάνω λίγο πιο κουρού ελαττώνοντας κατά τι το λάδι της …
Ζύμη κουρού (σπιτική)
υλικά:
200 γρ. γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά (στραγγιστό ή απλό)
150 γρ. ελαιόλαδο
1 μέτριο αυγό
450-500 γρ. κόκκινη φαρίνα
Ανακατεύουμε με το χέρι μας το γιαούρτι με το λάδι και ρίχνουμε το αυγό, συνεχίζοντας να δουλεύουμε το μείγμα.
Ρίχνουμε λίγη-λίγη τη φαρίνα ανακατεύοντας κυκλικά με το χέρι μας.
Μόλις ενσωματωθεί ρίχνουμε ξανά και δουλεύουμε απαλά μέχρι η ζύμη να είναι ενιαία, εύπλαστη και μαλακή.
Το πόση φαρίνα θα χρειαστούμε εξαρτάται από το πόσο πηχτό είναι το γιαούρτι και από το μέγεθος του αυγού, γι’ αυτό προχωράμε βλέποντας και κάνοντας.
Κάνουμε μια μπάλα με τη ζύμη και αν θέλουμε την αφήνουμε για λίγο στο ψυγείο να ξεκουραστεί.
Πάντως χρησιμοποιείται ωραιότατα και κουρασμένη είτε στα κλασσικά τυροπιτάκια-μισοφέγγαρα, είτε σαν ενιαία βάση για αλμυρές τάρτες όπως …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου