… Έτσι για να μη χαλάμε τις κακές μας συνήθειες. Όπως κάθε χρόνο, κι ενώ έμοιαζε νά ’χει λησμονήσει ότι είναι καλοκαίρι και το κουβερλάκι κάθε βράδυ ήταν απαραίτητο, ο καιρός γύρισε απροειδοποίητα το διακόπτη και ξαφνικά βρεθήκαμε ν’ αγκομαχάμε απ’ τη ζέστη.
Ξημέρωσε πολύ ζεστή η Δευτέρα, δε μας έφτανε που είναι από γεννησιμιού της Τσαγκαροδευτέρα πλάκωσε κι ο μίνι καύσωνας να μας αποτελειώσει, ακόμα δεν αρχίσαμε.
Χτες βράδυ πατέρας και κόρη εξαφάνισαν και τα τελευταία ίχνη του κέικ που προοριζόταν για το δευτεριάτικο πρωινό – και μάλιστα με κινήσεις τόσο αριστοτεχνικές που κι ο ίδιος ο Πουαρώ δε θα κατάφερνε να αποδείξει ότι λίγες μόνο ώρες πριν υπήρχε κέικ στην πιατέλα. Και βρέθηκε η δόλια μάνα να πρέπει να βγάλει κουνέλια απ’ το καπέλο πριν την ώρα του πρωινού.
Θα μου πεις υπάρχει πάντα και η λύση του ψωμιού με μέλι ή μαρμελάδα, είναι όμως μαθηματικά βέβαιο ότι οι τεμπελούληδες θα προτιμήσουν να φύγουν νηστικοί ή δαγκώνοντας για τα μάτια του κόσμου στ’ άσπρα ντύνεσαι φως μου μια ξερή φρυγανιά, παρά να καθίσουν ν’ αλείφουν φέτες.
Ιδού λοιπόν λύση ιδανική για την περίπτωση. Κέικ που δε θέλει χτύπημα, δε λερώνει σκεύη, δεν έχει σχεδόν καθόλου προεργασία.
Ο καιρός βράζει εμένα κι εγώ τη ζύμη του κέικ …
Ξημέρωσε πολύ ζεστή η Δευτέρα, δε μας έφτανε που είναι από γεννησιμιού της Τσαγκαροδευτέρα πλάκωσε κι ο μίνι καύσωνας να μας αποτελειώσει, ακόμα δεν αρχίσαμε.
Χτες βράδυ πατέρας και κόρη εξαφάνισαν και τα τελευταία ίχνη του κέικ που προοριζόταν για το δευτεριάτικο πρωινό – και μάλιστα με κινήσεις τόσο αριστοτεχνικές που κι ο ίδιος ο Πουαρώ δε θα κατάφερνε να αποδείξει ότι λίγες μόνο ώρες πριν υπήρχε κέικ στην πιατέλα. Και βρέθηκε η δόλια μάνα να πρέπει να βγάλει κουνέλια απ’ το καπέλο πριν την ώρα του πρωινού.
Θα μου πεις υπάρχει πάντα και η λύση του ψωμιού με μέλι ή μαρμελάδα, είναι όμως μαθηματικά βέβαιο ότι οι τεμπελούληδες θα προτιμήσουν να φύγουν νηστικοί ή δαγκώνοντας για τα μάτια του κόσμου στ’ άσπρα ντύνεσαι φως μου μια ξερή φρυγανιά, παρά να καθίσουν ν’ αλείφουν φέτες.
Ιδού λοιπόν λύση ιδανική για την περίπτωση. Κέικ που δε θέλει χτύπημα, δε λερώνει σκεύη, δεν έχει σχεδόν καθόλου προεργασία.
Ο καιρός βράζει εμένα κι εγώ τη ζύμη του κέικ …
Κέικ κατσαρόλας με ροδάκινα
υλικά:
200 γρ. ζάχαρη
180 γρ. μαργαρίνη
160 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 αυγά
3 μεγάλα ροδάκινα
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
χυμός και ξύσμα από 1 λεμόνι
Για την επικάλυψη:
μαρμελάδα ροδάκινο
αμύγδαλο φιλέ
μαρμελάδα ροδάκινο
αμύγδαλο φιλέ
Βάζουμε σε κατσαρόλι τη μαργαρίνη, τη ζάχαρη, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού.
Ανακατεύουμε με σύρμα σε μέτρια φωτιά, μέχρι να λυώσει η μαργαρίνη και να διαλυθεί η ζάχαρη.
Αποσύρουμε το κατσαρόλι από τη φωτιά, ρίχνουμε το αλεύρι με το μπέικιν και ανακατεύουμε καλά.
Προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά και ανακατεύουμε να ενσωματωθούν στη ζύμη.
Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ή στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί ένα ταψάκι με διάμετρο 20 εκ.
Αδειάζουμε τη ζύμη του κέικ.
Ξεφλουδίζουμε τα ροδάκινα, τα κόβουμε σε λεπτές φέτες και τα ακουμπάμε απαλά πάνω στη ζύμη.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς κελσίου, για 40΄ περίπου.
Αφήνουμε το κέικ να κρυώσει λίγο και το ξεφορμάρουμε σε πιάτο.
Ζεσταίνουμε τη μαρμελάδα μαζί με 1-2 κουταλιές νερό ή σιρόπι στο φούρνο μικροκυμάτων.
Όσο το κέικ είναι ακόμη ζεστό, το αλείφουμε γενναιόδωρα με μπόλικη μαρμελάδα, που απορροφάται από το κέικ και το κάνει να θυμίζει σιροπιαστό γλυκό.
Αν θέλουμε το διακοσμούμε με αμύγδαλα φιλέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου