Γλυκά για τα Χριστούγεννα …

…Αφού δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε γλυκά Χριστούγεννα, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να εξασφαλίσουμε γλυκά για τα Χριστούγεννα. Λίγο πιο νωρίς λίγο πιο αργά, κάλλιο αργά παρά ποτέ, ποτέ δεν είναι αργά να φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα γλυκά, ακόμη κι αν δεν το επιχειρήσαμε ποτέ.
Θέλουν μόνο υπομονή, καλή διάθεση, απουσία φόβου και ανασφάλειας, ένα καλό σιντί να παίζει και, φυσικά, καλές συνταγές …

 

Γλυκά για τα Χριστούγεννα

Αυτά τα δίπολα και τα ντέρμπυ αιωνίων εγώ δεν τα δέχομαι. Τι θα πει κουραμπιές ή μελομακάρονο; Και κουραμπιές και μελομακάρονο. Αυτό δα μας έλειπε.

Ξεκινάμε από τα  μελομακάρονα, τα οποία κακώς θεωρούνται δύσκολα. Έχουν απλά υλικά που απαιτούν μόνο προσεκτικό και ακριβές ζύγισμα και δε χρειάζονται πολύ και δυνατό ζύμωμα. 

Κι ύστερα έρχεται το μέλι και το σιρόπι να σκεπάσουν τις όποιες μικροατέλειες στο σχήμα ή τις μικροαστοχίες στο ψήσιμο.

Οι  κουραμπιέδες από την άλλη, θέλουν πολύ καλό χτύπημα. Έως ανελέητο. Δυο ωτοασπίδες σιλικόνης, ένα χρονόμετρο κι αφήνουμε το μίξερ να κάνει τη μισή δουλειά.

Με κουραμπιέδς και μελομακάρονα έχουμε κάνει το χρέος μας απέναντι στην παράδοση και με το παραπάνω.
Από τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα των ημερών, διάσημες είναι οι δίπλες που δεν τις φτιάχνουμε στα μέρη μου. Αφήνουμε όλη τη δόξα στην Πελοπόννησο και τις υποκαθιστούμε με τα καλόβολα ξεροτήγανα με ζύμη κουρού.

Τηγανίτες-σπάργανα στην πλάκα φτιάχναμε στα μέρη μας αλλά δεν τις επιχείρησα ποτέ  ούτε για πλάκα. ΄Έφτιαξα όμως Χριστουγεννιάτικες κρέπες, θεωρώντας τες, ποιητική αδεία και εντελώς αυθαίρετα, το αντίστοιχό τους στον εικοστό πρώτο αιώνα.

Φύλλο και σιρόπι. Να τι άλλο θέλουν οι γιορτές. Προσπερνάω το γαλακτομπούρεκο που το θεωρώ πιο πολύ συνδεδεμένο με το Πάσχα και πάω κατευθείαν σ’ ένα μπακλαβά.  Αλλά με φυστίκι Αιγίνης.

Όπως και τα σαραγλάκια, που γίνονται μια χαρά και με καρύδι.

Αν πάλι είσαι λάτρις του κανταϊφιού, όπως ήμουν κι εγώ η δόλια πριν μου κόψουν τη γλουτένη, αλλά φοβάσαι το μπελαλίδικο τύλιγμα, όπως κι εγώ η δόλια πριν κτλ.κτλ.,
υπάρχει το ασφαλές εκμέκ κανταΐφι

και το εξίσου ασφαλές Γιαννιώτικο.
Πατρίδαα μουουου.

Αν απ’ την άλλη είμαστε κοσμοπολίτες, έναν κορμό θα τον φτιάξουμε.   

 Μπορεί να είναι ο εντυπωσιακός και απόλυτα ρεαλιστικός κορμός δέντρου,

 

 

 

ή ο κλασσικός Χριστουγεννιάτικος κορμός.

Αν βιαζόμαστε, μπορούμε να κόψουμε δρόμο μέσα από το δάσος και να φυτέψουμε στη θέση του έναν κορμό σαλάμι με λευκή σοκολάτα,

ή οποιοδήποτε άλλο γλυκό σαλάμι επιλέξουμε να μεταμφιέσουμε σε κορμό.

 

Αν όμως είμαστε εντελώς άσχετοι και μπαίνουμε στην κουζίνα μόνο για να βγούμε στο μπαλκόνι, θέλουμε όμως να φτιάξουμε και κάτι μη μας πούνε εντελώς ανοικοκύρευτους, συναρμολογούμε απλώς μια μπλακ φόρεστ με την απόλυτη σιγουριά ότι αποκλείεται να πάει κάτι στραβά.

 

 

Απ’ όλα τα ξενικά πάντως, εμείς πιο πολύ αγαπάμε την πουτίγκα. Κι ας έχει το μπελά της, αυτή η  Σκωτσέζικη παραδοσιακή πουτίγκα, που κάνει και για βασιλόπιτα.

Εξάλλου υπάρχει και η εντελώς άκοπη και μεγαλοφυής συνταγή για Χριστουγεννιάτικη πουτίγκα στα μικροκύματα.

Κι επειδή τα πιτσιρίκια, δικά μας και ξένα, δεν εντυπωσιάζονται εύκολα από κάτι τέτοια, τους φτιάχνουμε  Χριστουγεννιάτικα δέντρα από ινδοκάρυδο και απολαμβάνουμε το θρίαμβό μας καθώς τσακώνονται ποιος θα πρωτοπάρει.