Στην κουζίνα της Ελένης τα γλυκά ψηθήκανε,
νά ’τανε τι νά ’τανε, ποιος να ξέρει τι ήτανε.
Γίναν με των σού τη ζύμη, όμως σού δεν ήτανε,
νά ’τανε τι νά ’τανε, ποιος να ξέρει τι ήτανε.
Έμοιαζαν με λουκουμάδες, μα μαγιά δεν είχανε,
νά ’τανε τι νά ’τανε, ποιος να ξέρει τι ήτανε.
Ήρθαν μάνες κι αδερφάδες, πέντε γνώμες είπανε,
νά ’τανε τι νά ’τανε, ποιος να ξέρει τι ήτανε.
Μικρό αυτοσχέδιο ποιητικό πόνημα, για ένα ιταλικό γλυκάκι που δεν ξέραμε πώς να το πούμε. Ξέραμε όμως πώς να το φάμε.
Κι ήταν κάτι ανάμεσα σε λουκουμάδες και ντόνατ φούρνου, ελαφρύ, νόστιμο κι αρωματικό, εύκολο και γρήγορο …
Λουκουμάδες φούρνου με λεμόνι
υλικά:
120 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
90 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
180 ml γάλα
1 κουταλάκι ζάχαρη*
3 αυγά
ξύσμα από 1 λεμόνι
μια πρέζα αλάτι
Βάζουμε το γάλα σε κατσαρολάκι μαζί με το βούτυρο και το αλάτι και το αφήνουμε να πάρει βράση, ανακατεύοντας πού και πού για να μην πιάσει κάτω. Αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε όλο μαζί το αλεύρι, μετά τη ζάχαρη και ανακατεύουμε ζωηρά.
Ξαναβάζουμε το κατσαρολάκι στη φωτιά και το βράζουμε, ανακατεύοντας, μέχρι να πήξει και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.
Αδειάζουμε τη ζύμη σε μπωλ και ρίχνουμε ένα-ένα τα αυγά, περιμένοντας να ενσωματωθεί το ένα πριν ρίξουμε το επόμενο. Τέλος, αρωματίζουμε με το ξύσμα λεμονιού.
Βάζουμε τη ζύμη σε κορνέ με ριγέ μύτη και φτιάχνουμε ροδέλες με τη ζύμη σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 16΄-18΄. Μπορούμε επίσης να τους τηγανίσουμε σε μπόλικο λάδι και, μόλις ροδίσουν, να τους βγάλουμε με τρυπητή κουτάλα σε απορροφητικό χαρτί.
Μόλις κρυώσουν ελαφρά, τους πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.
Σερβίρουμε τους λουκουμάδες ζεστούς ή χλιαρούς.
* Επειδή η ζύμη είναι σχετικά άγλυκη, μπορούμε να αυξήσουμε την ποσότητα της ζάχαρης κατά 1-2 κουταλιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου