... Διαρκείας.
Εισιτήρια; Όχι.
Χειμώνας; Δυστυχώς.
Σαρακοστή; Αναμφισβήτητα.
Χειμώνας; Δυστυχώς.
Σαρακοστή; Αναμφισβήτητα.
Είναι η δημοφιλέστερη απάντηση πλέον στην ευχή Καλή Σαρακοστή και στην επακόλουθη ερώτηση Νηστεύετε;
Όλοι οι ερωτηθέντες στα κλισέ ρεπορτάζ των καναλιών, αυτά που θυμούνται το χαλβά Δραπετσώνας και την ψαραγορά κάθε χρόνο τέτοια μέρα και που, ανερυθρίαστα ακόμη και φέτος, απλώνουν μπροστά στους καλοταϊσμένους παρουσιαστές τους όλα τα καλούδια της Σαρακοστής μαζί με τσίπουρα και τσικουδιές, όλα ευγενική προσφορά καταστημάτων που προσδοκούν αύξηση της πελατείας από την ολοήμερη διαφήμιση και δεν τα δίνουν σε κάναν πεινασμένο να τους βλογάει τα ζωντανά και να σχωρνάει τα πεθαμένα τους – όλοι οι ερωτηθέντες λοιπόν, απαντούν ο ένας μετά τον άλλον ότι νηστεύουν καθημερινά κι ότι η Σαρακοστή τους είναι πλέον διαρκείας και άγνωστης διάρκειας.
Μια Σαρακοστή που έχει σίγουρη τη Μεγάλη Εβδομάδα στο τέλος. Η Ανάσταση παίζεται.
Βροχερός και κρύος ο καιρός και φέτος, έκλεισε τον αητό χωρίς φτερά στην αποθήκη κι εμάς – τι έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα – στο καθιστικό για το παραδοσιακό μας τα τελευταία χρόνια πικ νικ στο χαλί.
Ξηροφαγία πρέπει να είναι η Καθαρά Δευτέρα, αλάδωτη νηστεία χωρίς μαγείρεμα, και το μεσημέρι της πάντα τρώμε τα κλασσικά σαρακοστιανά, χωρίς να σνομπάρουμε, λόγω της ημέρας Αντωνάκη μου, τις κονσέρβες που χτίζουν ολόκληρους τοίχους στον κεντρικό διάδρομο όλων των σούπερ μάρκετ.
Μόνο που τις στραγγίζουμε από τη σάλτσα ή την άλμη τους και περιχύνουμε το περιεχόμενο με φρέσκο ελαιόλαδο και λεμόνι. Είναι εντυπωσιακό πώς ανανεώνονται με μια απλή κίνηση η γεύση κι η εικόνα.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Γιαλαντζί ντολμαδάκια, μοσχοχτάποδο ριγανάτο του κουτιού και σπιτικοί μοσχιοί κρασάτοι, χούμους σπιτικό, ταραμοσαλάτα ροζ αγοραστή και λευκή σπιτική, ντομάτες και αγγουράκι φρέσκο και δροσερό, ο απαραίτητος χαλβάς, ελιές και τουρσί μελιτζάνα γεμιστή με λάχανο και καρότο, γίγαντες γιαχνί …
… και βασιλιάδες του φετινού τραπεζιού τα καβούρια …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου